Alan Dershowitz

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Alan Dershowitz
foto
Dershowitz in 2009
Gebore
Alan Morton Dershowitz

1 September 1938 (1938-09-01) (85 jaar oud)
BeroepVoormalige Felix Frankfurter Regsprofessor by Harvard Regskool
Bekend vir
  • Prokureur
  • Skrywer
  • Regsprofessor
EggenootSue Barlach (geskei. 1976), Carolyn Cohen (tans)
Kinders3
WebwerfSjabloon:OfficialURL

Alan Morton Dershowitz (1 September 1938) is 'n Amerikaanse prokureur en akademikus. Hy is 'n kenner van Amerikaanse grondwetlike- en strafreg.[1][2] Hy is ook al beskryf as 'n gerekende kenner van burgerlike vryhede. Tog, word die stelling deur die Amerikaanse nuus- en opiniewebwerf Townhall se Beth Baumann in twyfel getrek waar sy skryf: "Dershowitz is 'n liberalis. Hy is oop en eerlik daaroor. Ons weet dat dit die geval is. Dit is waarom daar so 'n oproer gemaak is toe hy deel was van president Donald Trump se verdedigingspan tydens die aanklag teen hom in die Huis van Verteenwoordigers en Senaat .... hierdie soort kommentaar lewer soveel vrae. Demokrate is vinnig om te sê dat 'n vrou die reg het om te kies of sy 'n aborsie wil hê of nie. Hulle maak gereeld gebruik van die frase 'my liggaam, my keuse.' Waarom is die uitgangspunt in orde as dit by aborsie kom, maar as iemand besluit om 'n entstof te verwerp, moet dit deur die regering voorgeskryf en afgedwing word? Sommige mense verwerp entstowwe om godsdienstige redes. Ander vertrou nie Big Pharma nie. En dan is daar diegene wat allergiese reaksies op verskillende entstowwe het. Nie alles is so swart en wit soos Dershowitz dit wil laat lyk nie. Dit is vreesaanjaend om te dink dat ons gedwing kan word om iets teen ons wil te doen. Wat Dershowitz sê, bevestig sommige van die vermoedens wat konserwatiewes deur die jare [oor hom] gehad het .... [(you know, when they tell us we're wearing our tinfoil hats).]".[3][4][5][1][6]

Hy het sy onderwysloopbaan begin by Harvard Regskool waar hy in 1967 op die ouderdom van 28 die jongste regsprofessor in die instelling se geskiedenis geword het. Hy het vanaf 1993 tot sy aftrede in Desember 2013 die Felix Frankfurter professoraat aan die regskool[7] gehou.[8] Dershowitz is 'n gereelde mediabydraer, politiese kommentator en regsanalis. Hy is ook 'n prominente stem op die ArabiesIsraeliese konflik en het reeds verskeie boeke oor die onderwerp geskryf.

Dershowitz was betrokke in verskeie hoëprofiel regsake.[9] Hy het as 'n strafreg-appèlprokureur 13 van die 15 moord- en poging tot moordsake gewen waarby hy betrokke was,[10] en het 'n aantal glanspersoonlikhede verteenwoordig, insluitende Mike Tyson, Patty Hearst, en Jim Bakker. Sy mees noemenswaardige sake sluit die suksesvolle appèl van Claus von Bülow se 1982 skuldigbevinding vir die poging tot moord op sy vrou, Sunny von Bülow, en die 1995 moordverhoor van O. J. Simpson, in, waarin hy as 'n appèladviseur gedien het op die "regsdroomspan" saam met Johnnie Cochran en F. Lee Bailey.[11]

Dershowitz is die skrywer van verskeie boeke oor politiek en die reg, insluitende Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case (1985), wat die basis vorm van die 1990 rolprent Reversal of Fortune; Chutzpah (1991); Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case (1996); The Case for Israel (2003); Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights (2004); en The Case for Peace (2005). Sy twee mees onlangse werke wat in 2018 gepubliseer is, is: The Case Against Impeaching Trump en The Case Against BDS: Why Singling Out Israel for Boycott is Anti-Semitic.[12][13]

Vroeë lewe[wysig | wysig bron]

Dershowitz is op 1 September 1938 in Williamsburg, Brooklyn gebore as die seun van Claire (née Ringel) en Harry Dershowitz,[14] 'n Ortodoks-joodse paartjie. Hy het grootgeword in Borough Park, Brooklyn.[15] Sy vader was in die 1960's 'n stigter van, en president, van die Jong Israel Sinagoge en het op die raad van direkteure van die Etz Chaim Skool in Borough Park gedien. Hy was gedurende sy aftrede die mede-eienaar van die Manhattan-gebaseerde Merit Sales Company.[16][17] Dershowitz se eerste werk was in 1952 as veertienjarige aan 'n delifabriek aan Manhattan se Lower East Side.[18]

Opvoeding[wysig | wysig bron]

Dershowitz het die Yeshiva-universiteit Hoërskool, 'n onafhanklike seuns prep school wat deur die Yeshiva-universiteit besit word, in Manhattan, New York Stad bygewoon waar hy op die basketbalspan gespeel het. Hy was 'n rebelse student, en is dikwels deur sy onderwysers gekritiseer. Hy het later gese dat sy onderwysers hom aangeraai het om iets as loopbaan te kies wat " 'n groot smoel en geen brein benodig ... derhalwe het ek 'n prokureur geword".[19] Nadat hy klaargemaak het met hoërskool het hy Brooklyn Kollege bygewoon en sy A.B. in 1959 ontvang met politieke wetenskap as hoofvak. Hierna het hy Yale se regskool bygewoon waar hy hoofredakteur was van die Yale Law Journal,[15] en eerste in sy klas gestaan het met 'n Baccalaureus Legum (LL.B.) graad in 1962.[7] Hy was 'n lid van 'n konserwatiewe joodse minyan aan Harvard Hillel, maar is egter 'n selfbeskryfde sekulêre jood.[20]

Regs- en onderwysloopbaan[wysig | wysig bron]

Na regskool het Dershowitz vir regter David L. Bazelon geklerk, wat hy as een van sy grootste mentors beskryf.

Nadat hy toegelaat is tot die balie het Dershowitz as regsklerk vir David L. Bazelon, die hoofregter van die Verenigde State se Appèlhof vir die distrik van Columbia, gedien. Dershowitz het Bazelon as 'n invloedryke mentor beskryf. Hy het gesê: "Bazelon was meteens my beste en slegste baas ... Hy het my tot op die been gewerk; hy het nie gehuiwer om om 02:00 die oggend te bel nie. Hy het my alles geleer - hoe om 'n burgerlike libertyn te wees, 'n mensch. Hy was iets in die middel van 'n slawemeester en 'n vaderfiguur." Gedurende die termyn van 1963–1964 was hy 'n regsklerk vir Hooggeregshof regter Arthur Goldberg.

Hy het aan Tom Van Riper van Forbes tydskrif gesê dat om 'n klerkskap by die Hooggeregshof van Amerika te kry waarskynlik sy tweede groot geluk was. Sy eerste was op die ouderdom van 14 of 15, toe 'n kampberader vir hom gesê het dat hy slim is, maar dat sy kop 'n bietjie anders werk. [18] Hy het in 1964 by die fakulteit van Harvard regskool aangesluit as assistent-professor, en is in 1967 op 28-jarige ouderdom 'n hoogleraar of volle professor gemaak, wat hom destyds die jongste volle regsprofessor in die geskiedenis van die skool gemaak het.[21] Hy is in 1993 as die Felix Frankfurter professor in die regte aangestel.[7] Dershowitz het in Desember 2013 sy onderrig aktiwiteite aan Harvard se regskool gestaak.[8] Hy is 'n buitengewone senior genoot aan die Gatestone Instituut.[22][23][24]

Dershowitz het tydens sy termyn by Harvard sy regspraktyk in beide straf- en siviele reg gehandhaaf. Sy kliënte het hoëprofiel figure soos Patty Hearst, Harry Reems, Leona Helmsley, Jim Bakker, Mike Tyson, Michael Milken, O.J. Simpson en Kirtanananda Swami ingesluit.

Kritiek van die American Civil Liberties Union[wysig | wysig bron]

In Junie 2018 het Dershowitz 'n opiniestuk geskryf waarin hy American Civil Liberties Union kritiseer, en waarin hy beweer dat dit 'n organisasie geword het wat toegewy is aan die bevordering van linkse beleidsdoelstellings en die marginalisering van konserwatiewes en politici in die sentrum. Hy het geskryf, "Die skuif van die ACLU na die harde links weerspieël 'n nog gevaarliker en meer algemene neiging in die Verenigde State: die regterkant beweeg verder regs; die linkerkant beweeg verder links; en die sentrum krimp ... Die ACLU se skuif van die neutrale beskermer van burgerlike vryhede na 'n partydige voorstander van harde linkse politieke beleidsrigtings en -standpunte is 'n simptoom en gevolg van hierdie verandering."[25]

Werke[wysig | wysig bron]

  • 1982: The Best Defense. ISBN 978-0-394-50736-1.
  • 1985: Reversal of Fortune: Inside the von Bülow Case. ISBN 978-0-394-53903-4.
  • 1988: Taking Liberties: A Decade of Hard Cases, Bad Laws, and Bum Raps. ISBN 978-0-8092-4616-8.
  • 1991: Chutzpah. ISBN 978-0-316-18137-2.
  • 1992: Contrary to Popular Opinion. ISBN 978-0-88687-701-9.
  • 1994: The Advocate's Devil (fiction). ISBN 978-0-446-51759-1.
  • 1994: The Abuse Excuse: And Other Cop-Outs, Sob Stories, and Evasions of Responsibility. ISBN 978-0-316-18135-8.
  • 1996: Reasonable Doubts: The Criminal Justice System and the O.J. Simpson Case. ISBN 978-0-684-83021-6.
  • 1997: The Vanishing American Jew: In Search of Jewish Identity for the Next Century. ISBN 978-0-316-18133-4.
  • 1998: Sexual McCarthyism: Clinton, Starr, and the Emerging Constitutional Crisis. ISBN 978-0-465-01628-0.
  • 1999: Just Revenge (fiction). ISBN 978-0-446-60871-8.
  • 2000: The Genesis of Justice: Ten Stories of Biblical Injustice that Led to the Ten Commandments and Modern Law. Warner Books. ISBN 978-0-446-67677-9.
  • 2001: Letters to a Young Lawyer. Basic Books. ISBN 978-0-465-01631-0.
  • 2001: Supreme Injustice: How the High Court Hijacked Election 2000. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-514827-5.
  • 2002: Why Terrorism Works: Understanding the Threat, Responding to the Challenge. Yale University Press. ISBN 978-0-300-09766-5.
  • 2002: Shouting Fire: Civil Liberties in a Turbulent Age. Little Brown. ISBN 978-0-316-18141-9.
  • 2003: The Case for Israel. John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-46502-7
  • 2003: America Declares Independence. John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-26482-8.
  • 2004: America on Trial: Inside the Legal Battles That Transformed Our Nation. Warner Books. ISBN 978-0-446-52058-4.
  • 2004: Rights From Wrongs: A Secular Theory of the Origins of Rights. ISBN 978-0-465-01713-3.
  • 2005: The Case for Peace: How the Arab-Israeli Conflict Can be Resolved. John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-74317-0; "Chapter 16" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 1 Januarie 2006.;(111 KB).
  • 2006: Preemption: A Knife That Cuts Both Ways. W.W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-06012-6.
  • 2007: Blasphemy: How the Religious Right is Hijacking the Declaration of Independence. ISBN 978-0-470-08455-7.
  • 2007: Finding Jefferson: A Lost Letter, a Remarkable Discovery, and the First Amendment in an Age of Terrorism. ISBN 978-0-470-16711-3.
  • 2008: Is There a Right to Remain Silent?: Coercive Interrogation and the Fifth Amendment After 9/11. ISBN 978-0-19-530779-5.
  • 2008: The Case Against Israel's Enemies: Exposing Jimmy Carter and Others Who Stand in the Way of Peace. ISBN 978-0-470-37992-9.
  • 2009: Mouth of Webster, Head of Clay essay in The Face in the Mirror: Writers Reflect on Their Dreams of Youth and the Reality of Age. ISBN 978-1-59102-752-2.
  • 2009: The Case For Moral Clarity: Israel, Hamas and Gaza. ISBN 978-0-9661548-5-6.
  • 2010: The Trials of Zion. ISBN 978-0-446-57673-4.
  • 2013: Taking the Stand: My Life in the Law. ISBN 978-0307719270.
  • 2014: Terror Tunnels: The Case for Israel's Just War Against Hamas. ISBN 978-0795344312.
  • 2015: Abraham: The World's First (But Certainly Not Last) Jewish Lawyer (Jewish Encounters Series). ISBN 978-0805242935.
  • 2018: The Case Against Impeaching Trump. ISBN 978-1510742284.
  • 2019: Guilt by Accusation: The Challenge of Proving Innocence in the Age of #MeToo.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 Leonnig, Carol D. (Junie 11, 2007). "Dozen Top Legal Scholars Line Up for Libby Appeal". The Washington Post. Geargiveer vanaf die oorspronklike op Augustus 16, 2018. Besoek op Julie 12, 2019.
  2. Dolan, Maura (Januarie 7, 1994). "Critics Dissect Wilson Anti-Crime Plan : Justice: Legal experts say harsh sentencing as urged by the governor could backfire and increase leniency in courts. Judges would lack flexibility and jurors might balk at severe penalties, they contend". Los Angeles Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op Julie 13, 2019. Besoek op Julie 12, 2019.
  3. https://townhall.com/tipsheet/bethbaumann/2020/05/19/watch-alan-dershowitz-makes-the-case-for-government-mandated-coronavirus-vaccine-n2569134 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020
  4. https://www.washingtonexaminer.com/news/power-to-plunge-a-needle-into-your-arm-dershowitz-says-forced-vaccinations-are-constitutional Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020
  5. https://townhall.com/tipsheet/leahbarkoukis/2020/05/19/crenshaw-explains-why-reopening-has-polarized-americans-n2569060 Opgespoor en besoek op 20 Mei 2020
  6. Levinson, Arlene (31 Julie 1989). "Harvard Law Professor Alan Dershowitz Makes Career Out of Legal Chutzpah". AP NEWS (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Julie 2019. Besoek op 12 Julie 2019.
  7. 7,0 7,1 7,2 Dershowitz, Alan. "Biographical Statement" Geargiveer 7 Julie 2011 op Wayback Machine. AlanDershowitz.com, besoek op 20 November 2010.
  8. 8,0 8,1 "Alan Dershowitz retiring from Harvard Law School". The Times of Israel (in Engels). Jewish Telegraphic Agency. 16 Desember 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Desember 2013. Besoek op 16 Desember 2013.
  9. Dershowitz, Alan (11 Maart 2014). "Europe's Alarming Push to Isolate Israel". Newsmax (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Julie 2019. Besoek op 12 Julie 2019.
  10. Pollak, Joel (Januarie 22, 2009). "Dershowitz wins 13th murder case". The Harvard Law Record. Geargiveer vanaf die oorspronklike op Oktober 12, 2010. Besoek op Julie 12, 2019.
  11. "Contributor Alan Dershowitz". The Huffington Post. Geargiveer vanaf die oorspronklike op Desember 24, 2010. Besoek op November 20, 2010.
  12. "The bizarre media hoopla over Alan Dershowitz's social life in Martha's Vineyard, explained". Vox (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Oktober 2018. Besoek op 21 Oktober 2018.
  13. Alter, Alexandra; Ember, Sydney (8 Julie 2018). "Yet Another Book Takes on Impeachment: This Time, the Case Against". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 September 2018. Besoek op 21 Oktober 2018.
  14. Dershowitz, Alan M. (18 Mei 1992). Chutzpah. Simon and Schuster. ISBN 9780671760892 – via Google Books.
  15. 15,0 15,1 Dershowitz, Alan M. Chutzpah. Touchstone Books, 1992, bl. 35, 41.
  16. "Harry Dershowitz". The New York Times (in Engels). 26 April 1984. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Oktober 2018. Besoek op 12 Julie 2019.
  17. Smith, Dinitia. "Trying to save Leona" Geargiveer 17 Junie 2016 op Wayback Machine, New York magazine, 12 Maart 1990, bl. 28–35.
  18. 18,0 18,1 Van Riper, Tom.Tom Van Riper (23 Mei 2006). "First Job: Alan Dershowitz". Forbes (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Junie 2008. Besoek op 20 November 2010.
  19. Stull, Elizabeth (25 September 2003). "Son of Brooklyn Brings Home Legacy of High-Profile Trials". Brooklyn Daily Eagle (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Junie 2011. Besoek op 20 November 2010.
  20. Rosen, Jonathan (30 Maart 1997). "Abraham's Drifting Children". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Januarie 2018. Besoek op 12 Julie 2019.
  21. Spero, Josh. "No stranger to controversy, Dershowitz remains unapologetic" Geargiveer 11 Junie 2011 op Wayback Machine, The Times, 14 Maart 2006.
  22. Dershowitz, Alan M. (3 April 2019). "Trump Is Right about the Golan Heights". Jewish Voice.
  23. Dahl, Dick (1 Januarie 2014). "Retiring but Not Shy". Harvard Law Today. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Julie 2019. Besoek op 12 Julie 2019.
  24. Rocheleau, Matt (14 Desember 2013). "Alan Dershowitz stepping down at Harvard Law". The Boston Globe (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Julie 2019. Besoek op 12 Julie 2019.
  25. Dershowitz, Alan (14 Junie 2018). "The Final Nail in the ACLU's Coffin". Fox News (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Junie 2018. Besoek op 15 Junie 2018.

Verdere leeswerk[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]