Aleksandr Loekasjenko

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Aleksandr Loekasjenko

Aleksandr Grigoryevich Loekasjenko (Russies: Александр Григорьевич Лукашенко, of Alexander Ryhoravich Loekasjenko (Belarussies: Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка, gebore 30 Augustus 1954) is 'n Belorussiese politikus, wat sedert die skepping van hierdie amp op 20 Julie 1994 as president van Belarus gedien het.[1] Voordat hy sy politieke loopbaan begin het, het Loekasjenko as direkteur van 'n kollektiewe boerdery (kolkhoz) gewerk, in die Sowjetgrensmag en in die Sowjetleër gedien. Hy was die enigste verteenwoordiger van die Sowjet-Belarusparlement wat teen die ontbinding van die Sowjetunie in 1991 gestem het.

Loekasjenko was teen die Westerse gesteunde-skokterapie gekant tydens die post-Sowjet-oorgang. Hy het die staatseienaarskap van belangrike bedrywe in Belarus ondersteun. Loekasjenko se regering het ook baie van die land se Sowjet-era-simboliek behou, veral die wat verband hou met die oorwinning in die Tweede Wêreldoorlog.[2]

Loekasjenko staan aan die hoof van 'n outoritêre regime in Belarus.[3][4] Verkiesings is nie vry en regverdig nie, teenstanders van die regime word onderdruk, en die media is nie vry nie.[5][6][7][8][9][10][11][12] Sedert 2006 het die Europese Unie en die Verenigde State herhaaldelik sanksies teen Loekasjenko en ander Belorussiese amptenare ingestel vir menseregteskendings.[13][14]

Kritiek en kontroversies[wysig | wysig bron]

Lukashenko het in 1995 opslae gemaak toe hy in 'n onderhoud met die dagblad Handelsblatt Adolf Hitler se leierskapstyl geprys het as 'n model vir 'n Belo-Russiese regeringstelsel. Letterlik het hy gesê: "Dit het eeue geneem om die Teutoniese Orde tot stand te bring. Onder Hitler het hierdie formasie sy hoogtepunt bereik. Dit stem ooreen met ons opvatting van 'n presidentsrepubliek en die rol van 'n president daarin." Hy vervolg: "In sy tyd het Duitsland uit die ruïnes opgestaan danksy baie streng leierskap, en nie alles in Duitsland wat met die beroemde Adolf Hitler te doene gehad het, was sleg nie."[15][16] Lukashenko wou nie sy opmerking terugtrek nie, maar het bygevoeg dat die gevolge van Hitler se leierskapstyl in die buitelandse beleid sleg was.[17]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Belarus – Government". The World Factbook. Central Intelligence Agency. 18 Desember 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Desember 2008. Besoek op 26 Desember 2008.
  2. Office of the Press secretary (20 Oktober 2004). "Statement on the Belarus Democracy Act of 2004". The White House. Besoek op 13 Oktober 2007.
  3. "Profile: Alexander Lukashenko". BBC News. BBC. 9 Januarie 2007. Besoek op 7 Augustus 2014. '..'n outoritêre regerende styl is kenmerkend van my [Loekasjenko]'
  4. Levitsky, Steven; Way, Lucan A. (2010). "The Evolution of Post-SovietCompetitive Authoritarianism". Competitive Authoritarianism: Hybrid Regimes after the Cold War. Problems of International Politics. Cambridge: Cambridge University Press. p. 203. ISBN 9781139491488. Besoek op 12 Junie 2020. Anders as sy voorganger, het Lukashenka outoritêre heerskappy gekonsolideer. Hy het staatsmedia gesensureer, die enigste onafhanklike radiostasie van Belarus gesluit [...].
  5. Jones, Mark P. (2018). "Presidential and Legislative Elections". The Oxford Handbook of Electoral Systems (in Engels). doi:10.1093/oxfordhb/9780190258658.001.0001/oxfordhb-9780190258658-e-23. Besoek op 21 Mei 2020. eenparige ooreenkoms tussen ernstige geleerdes dat ... Lukashenko se 2015-verkiesing binne 'n outoritêre konteks plaasgevind het.{{cite web}}: AS1-onderhoud: url-status (link)
  6. Levitsky, Steven (2013). Competitive authoritarianism: hybrid regimes after the Cold War. Cambridge University Press. pp. 4, 9–10, 21, 70. ISBN 978-0-521-88252-1. OCLC 968631692.
  7. Crabtree, Charles; Fariss, Christopher J.; Schuler, Paul (2016). "The presidential election in Belarus, October 2015". Electoral Studies (in Engels). 42: 304–307. doi:10.1016/j.electstud.2016.02.006. ISSN 0261-3794.
  8. "Belarus strongman Lukashenko marks 25 years in power | DW | 10.07.2019". Deutsche Welle (in Engels (VK)). Besoek op 21 Mei 2020.
  9. "Belarus leader dismisses democracy even as vote takes place". AP NEWS. 17 November 2019. Besoek op 21 Mei 2020.
  10. Rausing, Sigrid (7 Oktober 2012). "Belarus: inside Europe's last dictatorship". The Guardian. London. Besoek op 7 Augustus 2014.
  11. "World Report 2020: Rights Trends in Belarus". Human Rights Watch (in Engels). 10 Desember 2019. Besoek op 21 Mei 2020.
  12. "Human rights by country – Belarus". Amnesty International Report 2007. Amnesty International. 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Desember 2007. Besoek op 22 Desember 2007.
  13. "COUNCIL DECISION 2012/642/CFSP concerning restrictive measures against Belarus". Official Journal of the European Union. Council of the European Union. 15 Oktober 2012. Besoek op 7 Januarie 2013.
  14. Department of the Treasury (5 Desember 2012). "Belarus Sanctions". Government of the United States. Besoek op 7 Januarie 2013.
  15. "Bigotry in Belarus". The Jerusalem Post. 20 Oktober 2007. Besoek op 6 April 2013.
  16. "Belarus leader defends Hitler praise". UPI. 27 November 1995. Besoek op 11 April 2021.
  17. "LUKASHENKO REFUSES TO RETRACT PRAISE OF HITLER". Jamestown Foundation. 28 November 1995. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 April 2021. Besoek op 11 April 2021.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]