Gaan na inhoud

Argeïese Dinastie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Argeïese Dinastie of Argeërs (Grieks: οἱ Ἀργεάδαι, hoi Argeádai) was in die argaïese en die klassieke tydperk ’n geslag konings van die Koninkryk van Masedonië. Hulle het Masedonië, ’n koninkryk in die noorde van Griekeland, gestig en van die 7de eeu v.C. tot 306 v.C. regeer. Die lede van die dinastie was volgens legendes afstammelinge van die legendariese halfgod Herakles en afkomstig van die stad Argos (vandaar die naam Argeërs).

Die bekendste lede van die dinastie was Philippus II, wat daarin geslaag het om die Grieke te onderwerp, en sy seun Alexander die Grote, wat die Persiese Ryk verower het en so ’n wêreldryk tot stand gebring het.

Die laaste wettige manlike heerser op die Masedoniese troon was Alexander IV, die seun van Alexander die Grote. Hy is deur Kassander vermoor. ’n Ander aanspraakmaker op die troon, Herakles, die buite-egtelike seun van Alexander die Grote, is deur Poliperchon vermoor.

Konings van die Argeërs

[wysig | wysig bron]

Bronne

[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is vertaal vanuit die Nederlandstalige Wikipedia