Ashoka die Grote
| Ashoka die Grote | |
|---|---|
| Chakravartin[1][2] | |
 Steen uit de eerste eeu vC., wat 'n chakravartin (wereldheerser) uitbeeld. Waarskynlik is dit 'n uitbeelding van Ashoka.
| |
| Vader | Bindusara |
| Moeder | Subhadrangī |
Ashoka die Grote (ook Ashok)[3] was 'n groot heerser van die Mauryaanse Ryk wat vanaf 268 tot 231 vC. geregeer het.[4] Sy naam beteken Hy wat deur die gode geliefd is en wat vriendelik met almal is.
Ashoka word dikwels as een van Indië se grootste heersers aangehaal. Na 'n groot aantal van militêre oorwinnings, het Ashoka oor 'n paar van die grootste dele van die hedendaagse Indië geregeer. Hy het 'n oorlog teen die koninkryk van Kalinga geveg, waarin meer as 200 000 mense slagoffers geword het.[5]
Omdat Ashoka deur sy brutale oorwinning geskud was, het hy besluit om 'n Boeddhis te word en om met vrede sy ryk te reageer. Om dit te doen, het hy 'n paar hospitale vir diere en mense geskep. Hy het ook rus gebiede vir moeë reisigers langs paaie geskep en daarna het hy putte in talle dorpe gegrawe. Dit is moontlik om 'n lewensbeskrywing oor Ashoka die Grote te skryf omdat daar verskeie inskripsies op rotse en pilare is, dié wat sy lewensloop op 'n akkurate vlak beskryf.
Familie en vroeë lewens[wysig | wysig bron]
Ashoka was die seun van die vorige Mauryaanse heerser Bindusara en sy koningin Subhadrangī (wat ook as "Dharma" of "Dhamma" bekend is).[6] Ashoka het 'n paar ouer broers en susters sowel as een jonger broer, Vitashoka. As gevolg van sy voorbeeldige intellek en strydvaardigheid word dit dikwels gesê dat hy die gunsteling kleinseun van sy oupa Chandragupta Maurya was, wie sy land teen die strooptogte van Alexander die Grote beskerm het. Volgens die legende, toe Chandragupta Maurya sy ryk vir die Jainistiese monnikslewens verlaat het, het hy sy swaard weggegooi. Later het Ashoka die swaard gevind en hy het dit met homself gehou.
Ashoka en Boeddhisme[wysig | wysig bron]
Koning Ashoka is in die meeste van boeddhistise bewegings (maar veral in die Theravada) as 'n bevorderer en beskermer van boeddhisme beskou. Hy is ook as 'n voorbeeld van 'n ideale, vredesgesinde en regverdige koning, wat die beste vir sy nasie wil hê.[7]
In 250 vC, het die derde boeddhistise raadsvergadering onder die beskerming van koning Asoka plaasgevind. Na afloop van hierdie raadsvergadering het koning Ashoka groepe van monnike aan verskillende dele in die bekende wêreld gestuur, waaronder die Griekse staat van Bactrië, Ladakh, Nepal, Myanmar, Thailand en Sri Lanka, en moontlik ook na Alexandrie (in die huidige Egipte), Antiochië (in die huidige Turkye) en Athene.[8]
Die pilare van Ashoka[wysig | wysig bron]
Die huldige embleem van Indië is 'n weergawe van die bokant van een van die pilare van koning Ashoka, dié wat in in Sarnath geleë is. Daarbenewens bevat die huldige vlag van Indië 'n onderdeel van dieselfde pilaar. Koning Ashoka het hierdie pilare op belangrike plekke in sy ryk gebou. Op hierdie pilare was daar verskeie inskripsies oor die koning se godsdienstige lewe, sy beleid as koning sowel as hervormings wat deur hom agtergevolg is. Die godsdienstige inskripsies het meestal praktiese Boeddhistiese leerstellings bevat, maar dit het ook leerstellings van ander godsdienste soos Jainisme en Brahmanisme bevat. In dié inskripsies het Koning Ashoka sy volk herinner om godsdienstige verdraagsaamheid te beoefen.
Bronne[wysig | wysig bron]
- Singh, Upinder (2008), A history of ancient and early medieval India : from the Stone Age to the 12th century, New Delhi: Pearson Longman, ISBN 978-81-317-1120-0, https://books.google.co.in/books?id=GW5Gx0HSXKUC
- Ahir, D. C. (1995). Aśoka the Great. Delhi: B. R. Publishing.
- Bhandarkar, D.R. (1969). Aśoka (4th uitg.). Calcutta: Calcutta University Press.
- Bongard-Levin, G. M. Mauryan India (Stosius Inc/Advent Books Division May 1986) ISBN 0-86590-826-5
- Chauhan, Gian Chand (2004). Origin and Growth of Feudalism in Early India: From the Mauryas to AD 650. Munshiram Manoharlal, Delhi. ISBN 978-81-215-1028-8
- Durant, Will (1935). Our Oriental Heritage. New York: Simon and Schuster.
- Falk, Harry. Aśokan Sites and Artefacts – A Source-book with Bibliography (Mainz : Philipp von Zabern, [2006]) ISBN 978-3-8053-3712-0
- Gokhale, Balkrishna Govind (1996). Aśoka Maurya (Twayne Publishers) ISBN 978-0-8290-1735-9
- Hultzsch, Eugene (1914). The Date of Aśoka, The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland (Oct. 1914), pp. 943–951. Article stable URL.
- Keay, John. India: A History (Grove Press; 1 Grove Pr edition 10 May 2001) ISBN 0-8021-3797-0
- Li Rongxi, trans. (1993). The biographical scripture of King Aśoka / transl. from the Chinese of Saṃghapāla, Berkeley, CA: Numata Center for Buddhist Translation and Research, ISBN 0-9625618-4-3.
- Mookerji, Radhakumud (1962). Aśoka (3rd uitg.). Delhi: Motilal Banarsidas.
- Nikam, N. A.; McKeon, Richard (1959). The Edicts of Aśoka. Chicago: University of Chicago Press.
- Sastri, K. A. Nilakanta (1967). Age of the Nandas and Mauryas. Reprint: 1996, Motilal Banarsidass, Delhi. ISBN 978-81-208-0466-1
- Seneviratna, Anuradha (ed.), Gombrich, Richard; Guruge, Ananda (1994). King Aśoka and Buddhism: Historical and Literary studies, Kandy: Sri Lanka; Buddhist Publication Society, 1st edition, ISBN 9552400651
- Singh, Upinder (2012). "Governing the State and the Self: Political Philosophy and Practice in the Edicts of Aśoka", South Asian Studies, 28:2 (University of Delhi: 2012), pp. 131–145. Article stable URL.
- Swearer, Donald. Buddhism and Society in Southeast Asia (Chambersburg, Pennsylvania: Anima Books, 1981) ISBN 0-89012-023-4
- Thapar, Romila. (1973). Aśoka and the decline of the Mauryas. 2nd Edition. Oxford University Press, Reprint, 1980. SBN 19-660379 6.
- von Hinüber, Oskar. (2010). "Did Hellenistic Kings Send Letters to Aśoka?" Journal of the American Oriental Society, 130:2 (Freiburg: 2010), pp. 261–266.
- MacPhail, James Merry: "Aśoka", Calcutta: The Associative Press ; London: Oxford University Press 1918 PDF (5.9 MB)
- Rice, B. Lewis (1889). Inscriptions at Sravana Belgola : a chief seat of the Jains. Bangalore: Mysore Govt. Central Press.AS1-onderhoud: ref=harv (link)
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Lars Fogelin (1 April 2015). An Archaeological History of Indian Buddhism. Oxford University Press. pp. 81–. ISBN 978-0-19-994823-9.
- ↑ Fred Kleiner (1 Januarie 2015). Gardner’s Art through the Ages: A Global History. Cengage Learning. pp. 474–. ISBN 978-1-305-54484-0.
- ↑ Chandra, Amulya (14 Mei 2015). "Ashoka | biography – emperor of India" (in Engels). Britannica.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 April 2020. Besoek op 9 Augustus 2015.
- ↑ Thapur (1973), p. 51.
- ↑ Jerry Bentley, Old World Encounters: Cross-Cultural Contacts and Exchanges in Pre-Modern Times (New York: Oxford University Press, 1993), 44.
- ↑ Basham, A. L. (1981),History And Doctrines of the Ajivikas A Vanished Indian Religion, New Delhi: Motilal Banarsidass
- ↑ Buckley, Edmund. Universal Religion. Chicago: The University Association. pp. 272–. ISBN 978-1-4400-8300-6.
- ↑ Strong, John (2007). Relics of the Buddha. Motilal Banarsidass Publishers. pp. 136–137. ISBN 978-81-208-3139-1.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Ashoka die Grote.
