Barbaryse seerowers
Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Die Barbaryse seerowers, of Barbaryse korsare of Ottomaanse korsare, was Berberse, Noord-Afrikaanse seerowers wat veral in die 17de eeu bekend was as die skrik van die Middellandse See. Hulle het opereer vanaf Tripoli, Tunisië, Algiers en vanuit hawens in Marokko soos Salé en Rabat. Hul belangrikste doelwitte was om ryk handelskepe te beroof, wat sowel die Middellandse See as die roete na Asië, om die Kaap die Goeie Hoop, bevaar het. Hoewel die term seerower gangbaar is om hul identiteit te beskryf, sou die term kaper meer toepaslik gewees het. Die verskil is hier dat kapers, anders as seerowers, met die toestemming- wel nie opdrag- van die owerheid in hul land van herkoms optree.
Hierdie kapers was al aktief ten tyde van die kruistogte en hul aksies word effektief in die eerste helfte van die negentiende eeu gestop. Die Barbaryse seerowers en kapers word in Duits as die Korsare aangedui. Na aanleiding hiervan word, dikwels ten onregte, veronderstel, dat hulle verband is aan die eiland Korsika.
Etimologie
[wysig | wysig bron]Die woord Barbary of Barbaryn, van die Grieks-Romeinse barbaar, word weer gebruik nadat die Mediterreense see tussen die 16de en 19de eeue konstant gepla word deur Moslem seerowers en kapers. Hierdeur was die opkomende Europese magte geneig om Moslems te sien as ver verwyder van die beskaafde wêreld en dus Barbaryns.[1]
Ottomaanse seerowers
[wysig | wysig bron]Die Ottomaanse Turke, wat vanaf die 16de eeu voet aan grond kry in die Magreb, behalwe Marokko, gebruik die Barbaryse kuste as uitvalsbasis vir hul roofatiwiteite. Naas die materiële buit uit die oorvalle op skepe en kusdorpe, was 'n belangrike doel van die seerowers om slawe te verkry. Veral kusdorpe in Spanje, Italië, Suid-Frankryk en op die eilande in die Middellandse see, word hiervoor eeue lank oorval deur die seerowers. Die Ottomaanse seerowers se skepe is dikwels geroei deur slawe of gevangenisse.
Bronne
[wysig | wysig bron]- Blessing, Maurice, Omvang christenslavernij onderschat, Nieuwsblad, 2008 nr. 5;
- Korteweg, Joke E., 2006, Kaperbloed en koopmansgeest, Balans, Amsterdam, ISBN 90 5018 746 3
- Clissold, Stephen, 1979, De Barbarijse Slaven, Fibula-Van Dishoeck, Haarlem, ISBN 90-228-3869-2
- Johnson, Jane, 2008, De legende van de Kapers, Sijthoff, Amsterdam, ISBN 97890 21800899
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Colás, Alejandro (Februarie 2016). "Barbary Coast in the expansion of international society: Piracy, privateering, and corsairing as primary institutions". Review of International Studies (in Engels). 42 (5): 840–857. doi:10.1017/S0260210516000152. ISSN 0260-2105.