Dominansie (genetika)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Oorerwing van 'n dominante eienskap

'n Genetiese eienskap word dominant genoem as slegs een van die twee gene (dié van die moeder se chromosoom, of dié van die vader se chromosoom) die eienskap hoef te hê voordat die individu die eienskap in die fenotipe vertoon. As byvoorbeeld deur 'n afwyking in een geen 'n proteïen gemaak word met 'n ongewenste en skadelike eienskap, dan sal so 'n afwyking baie keer dominant wees. 'n Eienskap wat slegs voorkom as beide ekwivalente gene betrokke is, word resessief genoem. Die mate van dominansie of resessiewiteit kan weergegee word as die penetransie van die geen.