Gaan na inhoud

Douglas Bader

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Douglas Bader

Groepskaptein Sir Douglas Robert Steuart Bader, CBE, DSO & Balkie, DFC & Balkie, DL, FRAeS; 21 Februarie 1910 - 5 September 1982) was 'n Britse Koninklike Lugmag, (RAF) bobaasvlieënier wat aan die die Tweede Wêreldoorlog deel geneem het. Daar is 22 lugoorwinnings, vier gedeelde oorwinnings, ses waarskynlikhede, een gedeelde waarskynlike oorwinning aan hom toegeken. Hy het ook 11 vyandelike vliegtuie beskadig.[1][2]

Bader het in 1928 by die RAF aangesluit en in 1930 as offisier aangestel. In Desember 1931 het hy, terwyl hy probeer het om aërobatiek te doen, neergestort en albei sy bene verloor. Nadat hy byna die dood was, herstel hy, neem weer vlugopleiding, slaag sy toetsvlugte en vra daarna weer om as vlieënier aangestel te word. Alhoewel daar geen regulasies op sy situasie van toepassing was nie, is hy op mediese gronde teen sy wil op pensioen geplaas. [3]

Na die uitbreek van die Tweede Wêreldoorlog in 1939 het Douglas Bader egter na die lugmag teruggekeer en is hy as vlieënier aanvaar. Hy behaal sy eerste oorwinnings oor Duinkerken tydens die Slag van Frankryk in 1940. Hy neem aan die Slag om Brittanje deel en word 'n vriend en ondersteuner van Vise-Lugmaarskalk Trafford Leigh-Mallory en sy "Big Wing"-eksperimente.

In Augustus 1941 moes Bader uitspring met 'n valskerm oor Duitsland-besette Frankryk en is hy gevange geneem. Kort daarna ontmoet hy en word bevriend met Adolf Galland, 'n prominente Duitse vegvlieënier.[4] Ondanks sy gestremdheid het Bader 'n aantal ontsnappingspogings aangewend en is hy uiteindelik na die krygsgevangene kamp op die Colditz-kasteel gestuur. Hy het daar gebly tot April 1945 toe die kamp deur die Eerste Amerikaanse Leër bevry is.

Bader het die RAF in Februarie 1946 permanent verlaat en sy loopbaan in die oliebedryf hervat. Gedurende die vyftigerjare het 'n boek en 'n film, Reach for the Sky, sy lewe en RAF-loopbaan tot die einde van die Tweede Wêreldoorlog getoon het. Bader het 'n veldtog vir gestremdes geloods en in die Koningin se verjaarsdag ererol in 1976 benoem tot 'n ridder "vir dienste aan gestremdes".[5] Hy het voortgegaan om te vlieg totdat slegte gesondheid hom in 1979 gedwing het om op te hou. Bader is op 5 September 1982, op 72 jarige leeftyd aan 'n hartaanval oorlede.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Holmes 1998.
  2. Price and Holmes 2000, bl. 44.
  3. Gazette 33936.
  4. Jackson 1983.
  5. Jackson 1983, p. 111.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]