Islamitiese mitologie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Mohammed en sy metgeselle op pad na Mekka, vergesel van die engele Gabriël, Migael, Israfil en Azraël.

Die Islamitiese mitologie is die versameling tradisionele vertellings wat met die Islam verbind word uit ’n mitografiese oogpunt.

Bybelverhale in die Koran[wysig | wysig bron]

Baie gebeure en helde in die Bybel is ook in die Islamitiese mitologie opgeneem. Verhale oor Moesa (Moses)[1] en Ibrahim (Abraham)[2] vorm deel van Islamitiese geskrifte. Die Koran vertel in besonderhede die storie van Joesoef (Josef), wat aan ’n Egiptenaar verkoop is,[3] en van Marjam (Maria), die moeder van Isa (Jesus).[4] In albei gevalle voeg dit besonderhede en ’n Islamitiese vertolking by: Jesus praat volgens die Islam byvoorbeeld as ’n baba,[5] en hy is ’n profeet, nie die Seun van Allah (God) nie.[6]

Die skepping volgens Islam[wysig | wysig bron]

Volgens die Koran was die hemele en die aarde aan mekaar vas as een skepping, waarna hulle "weer oopgemaak" is.[7] Daarna was dit ’n "soort wasem".[8] In sommige dele van die Koran word gesê die skepping het ses dae geneem;[9] in ander dele word besonderhede oor die skepping gegee: twee dae vir die aarde,[10] twee dae vir die berge en nog twee dae vir die voedingsmiddele,[11][12] en toe nog twee dae vir die sewe hemele en die sterre.[13] Die Afrikaanse Koran gebruik hier die woord "tydperke", nie "dae" nie

Volgens die Koran het God die wêreld en die heelal geskape, en "uit water alles gemaak wat lewendig is".[14] Hy het die engele asook die son, maan en sterre gskape. Hy het reën afgestuur en die grond opgebreek om die graan, druiwe en ander plante voort te bring: dadelpalms en graan, olywe en granate.

God het daarna die mens uit klei gemaak; dit was Adam. Hy het al die engele en die djin Iblis opdrag gegee om voor Adam neer te kniel. Die engele het dit gedoen, maar Iblis het geweier. Daarvoor is hy uit die Paradys gestuur.

God het Adam en Eva in ’n Paradys laat woon. Hulle mag van alles in die Paradys geëet het, behalwe die vrugte van ’n verbode boom. Iblis het hulle in die versoeking gelei om van die vrugte te eet. God het hulle toe uit die Paradys gestuur. Moslemse geleerdes verskil of dié Paradys die een in die hemel is wat op die Oordeelsdag aan alle gelowiges gegee sal word, en of dit ’n paradys op aarde is.

Die Kaäba[wysig | wysig bron]

Volgens Islamitiese tradisie het God aan Adam opdrag gegee om ’n gebou op te rig wat die aardse weergawe van die hemelse Huis sou wees. Dit is die vierkantige gebou wat die Kaäba genoem word, die heiligste plek in die Islam. Die Kaäba is in die vloed van Nuh (Noag) verwoes.[15] Later het Ibrahim en Ismail (Ismael) opdrag van God gekry om die Kaäba op sy ou fondament te herbou.[16][17] Terwyl Ismail ’n klip gesoek het om ’n hoek mee te merk, het hy die engel Jibrail (Gabriël) teengekom. Dié het vir hom die Swart Steen gegee. Volgens hadit was die steen wit nadat dit uit die hemel geval het, maar dit het later swart geword weens die sondes van die mense wat daaraan geraak het.

Ná Ibrahim se dood het die mense die Kaäba met afgode gevul. Toe Mohammed Mekka verower, het hy van die afgode ontslae geraak en die Kaäba weer aan God gewy.[18] Dit is nou ’n belangrike plek in bedevaarte wat elke Moslem wat daartoe in staat is, minstens een keer in sy of haar lewe moet besoek. Moslems bid ook vyf keer per dag terwyl hulle in die rigting van die Kaäbla (genoem die kiebla) draai.[19]

Wesens[wysig | wysig bron]

  • Azraël – die doodsengel.
  • Boerak – ’n ros met vlerke wat ver kon spring; hy kon sy voorpote neersit op die verste punt wat hy kon sien. Hy het Mohammed en Abraham tussen stede vervoer.
  • Darda'il – die engele wat oor die aarde gereis het op soek na gemeenskappe wat God se naam onthou. Die Koran vertel van twee engele, Haroet en Maroet, wat gestuur is om die mense van Babilon te toets.
  • Israfil – die engel van die Oordeelsdag.
  • Jibrail – die aartsengel Gabriël, wat ’n boodskapper van God was.
  • Djins – wesens van vuur wat saam met engele en mense die intelligente skepsels van God is.
    • Ifrit – ’n duiwelse djin.
  • Kiraman Katibin – die twee engele wat ’n mens se goeie en slegte dade aanteken.
  • Moe'akkibat – ’n soort beskermengel wat keer dat mense doodgaan voor hul aangewese tyd.
  • Maalik – die engel wat die helvuur bewaak.
  • Moenkar en Nakir – die engele wat dooies se geloof in die graf toets.
  • Ridwan – die engel in beheer van die onderhoud van Djanna, of die Paradys.

Plekke[wysig | wysig bron]

  • Barzach – die toestand van die afgestorwenes se siel voor die Oordeelsdag, wanneer hulle na óf die hemel óf die hel sal gaan.
  • Tuin van Eden – ’n paradys waar Adam en Eva gewoon het voordat hulle ongehoorsaam was.
  • Djahannam – die hel, die plek waarheen sondaars gaan ná die Oordeelsdag.
  • Djanna – die hemel, waarheen regverdiges gaan ná die Oordeelsdag; dit bevat die Paradys.
  • Kaäba – die heilige gebou wat Moslems besoek tydens die hadj (bedevaart na Mekka). Abraham en Ismael het dit gebou in opdrag van God as die aardse eweknie van Djanna. Adam het dit oorspronklik gebou, maar Abraham en sy seun het dit herbou.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ Koran, soera 17:2
  2. ↑ Koran, soera 14:35-52
  3. ↑ Koran, soera 12:7-100
  4. ↑ Koran, soera 19:16-33
  5. ↑ Koran, soera 19:30-33
  6. ↑ Koran, soera 19:35
  7. ↑ Koran, soera 21:30
  8. ↑ Koran, soera 41:11
  9. ↑ Koran, soetra 11:7
  10. ↑ Koran, soera 41:9
  11. ↑ Koran, soera 41:10
  12. ↑ "Were the heavens and the earth created in six days or eight? - islamqa.info" (in Bengali). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Julie 2018.
  13. ↑ Koran, soera 41:12
  14. ↑ Koran, soera 21:30
  15. ↑ M. J. Akbar. The Shade of Swords: Jihad and the Conflict Between Islam and Christianity. p. 5.
  16. ↑ "Kaaba Ka'aba Ka'ba" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Oktober 2009.
  17. ↑ "Kaaba: Brief History". at-Tazkirah: التذكرة. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Oktober 2016. Besoek op 30 September 2016.
  18. ↑ "Cmje" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Februarie 2009. Besoek op 30 September 2016.
  19. ↑ "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Februarie 2009. Besoek op 30 September 2016.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Huston Smith. The Religions of Man. NY: Harper & Row (Perennial Library), 1965.
  • Robert A. Segal. Myth: A Very Short Introduction. NY: Oxford UP, 2004.
  • Zong In-Sob. Folk Tales From Korea, Third Edition. Elizabeth: Hollym International, 1982.
  • Mircea Eliade. Myth and Reality. Trans. Willard R. Trask. NY: Harper & Row (Harper Torchbooks), 1968.
  • The Holy Qur'an. Electronic Text Center, University of Virginia Library. Available online.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Islamitiese_mitologie&oldid=2436436"