Gaan na inhoud

Jenő Hubay

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Hubay in 1897

Jenő Hubay, Jenő Hubay von Szalatna, Hongaars: szalatnai Hubay Jenő (Hongaarse uitspraak: ˈjɛnøː ˈhubɒi; 15 September 1858 - 12 Maart 1937), ook bekend op sy Duitse naam Eugen Huber (Duitse uitspraak: ˈɔʏɡeːn ˈhuːbɐ|pron), was 'n Hongaarse violis, komponis en musiekonderwyser.

Vroeë lewe

[wysig | wysig bron]

Eugen Huber is gebore in 'n Duitse familie van musici in Pest, Hongarye. Hy het die Hongaarse weergawe van sy naam, Jenő Hubay, in sy twintigerjare aangeneem terwyl hy in die Franssprekende wêreld gewoon het.

Hubay is opgelei in viool en musiek deur sy vader, Karl Huber uit Varjas (Variaș), die konsertmeester van die Hongaarse Nasionale Operahuis en 'n onderwyser aan die Franz Liszt Musiekakademie (Boedapest Kollege van Musiek). Sy moeder was van Italiaanse afkoms. Hy het sy buiging op elfjarige ouderdom gemaak met die speel van 'n concerto.

Op die ouderdom van dertien het Hubay met sy studies in Berlyn begin. Hy het vyf jaar daar gebly en onderrig ontvang van Joseph Joachim. In 1878, op advies van Franz Liszt, het hy sy debuut in Parys gemaak, welke 'n groot sukses was. Henri Vieuxtemps het in die gehoor gesit, met wie Hubay 'n hegte vriendskap gevorm het en van wie hy onderrig ontvang het.

In 1882 was Hubay werksaam by die Brusselse musiekinstituut as hoof van die departement vioolstudies. Toe hy in 1886 na Hongarye teruggekeer het, het hy sy vader opgevolg as hoof van die Liszt Akademie. In dieselfde jaar het hy die Boedapest Kwartet saam met 'n mede onderwyser, die tjellis David Popper, gestig.

Onderrig

[wysig | wysig bron]
Hubay saam met sy leerling Joseph Szigeti, omstreeks 1910

Behalwe vir Joseph Szigeti en André Gertler, het Hubay se belangrikste leerlinge Eugene Ormandy ingesluit - wat hom later tot dirigeer gewend het - en Eugene Lehner. Hy het baie vroulike violiste opgelei, waaronder Stefi Geyer, Jelly d'Arányi en Ilona Fehér. Ander leerlinge het ingesluit Franz von Vecsey, Emil Telmányi, Carl von Garaguly, Zoltán Székely, Gerhard Taschner, Ede Zathureczky en die Italianers Gianni Pavovich en Wanda Luzzato.

Opvoerings

[wysig | wysig bron]

As solis is Hubay hoog aangeprys deur Vieuxtemps, Johannes Brahms en vele ander.

As kamermusikant het hy twee strykkwartette gevorm, een terwyl hy in Brussel was en een saam met David Popper tydens sy tyd in Boedapest (Boedapest Kwartet) . Met Popper het hy tydens meer as een geleentheid kamermusiek saam met Brahms uitgevoer, waaronder die première van Brahms se Klaviertrio No. 3 in C mineur, Op. 101. [1]

Van sy vroegste opnames kan gehoor word op tien-duim akoestiese plate wat dateer uit 1910 waarop hy begelei is deur die komponis Zsigmond Vincze.[2]

Komposisies

[wysig | wysig bron]

Hubay het vier vioolconcertos en 'n groot aantal encores gekomponeer. Sy concertos bevat temas uit Hongaarse sigeunermusiek, en sy "sagte bries"-stukke, wat kenmerke van die komposisiestyl van sy kamermusiek vennoot David Popper deel, voer die tradisie van Duitse romantici soos Felix Mendelssohn en Robert Schumann verder.

Hubay se werke sluit ook verskeie opera's in, waaronder The Venus of Milo, The Violin-Maker of Cremona, The Mask en Anna Karenina (ná Leo Tolstoi) .[3] Die opening van The Venus of Milo is gebaseer op heel-toonskale en argaïsmes wat waarskynlik bedoel is om 'n antieke atmosfeer voor te stel, in teenstelling met die Romantiese aard van sy ander werke.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Clive, Brahms and His World: A Biographical Dictionary , p. xxvii, xxviii, xxix
  2. Moore JA. Rarissima - the Hubay acoustics. Classical Recordings Quarterly, Herfs 2010, 4.
  3. "Stage Works page at Hubay Foundation". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Junie 2016. Besoek op 27 Mei 2009.
  • Clive, Peter. Brahms and His World: A Biographical Dictionary. Scarecrow Press. p. xxvii, xxviii, xxix. ISBN 0-8108-5721-9. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |chapterurl= (hulp)

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]