Johannes Voet
Johannes Voet | |
|---|---|
 Portret van Johannes Voet | |
| Gebore | 3 Oktober 1647 |
| Sterf | 11 September 1713 (op ouderdom van 65) |
| Alma mater | Universiteit van Utrecht |
Johannes Voet (3 Oktober 1647 – 11 September 1713) was 'n belangrike Nederlandse regsgeleerde. Sy werk speel nog steeds 'n groot rol in moderne Romeins-Hollandse Reg.[1]
Voet is een van die sogenaamde "ou gesagte" van Romeins-Hollandse Reg, saam met Hugo de Groot, Simon van Leeuwen, Joan Cos, Gerhard Noodt, Zacharias Huber, Cornelius van Bynkershoek, Hobins van der Vorm, Gerloff Scheltinga, Willem Schorer, Franciscus Lievens Kersteman, J. Munniks, Hendrik Jan Arntzenius, Arent Lybrechts, Johan Jacob van Hasselet, Gerard de Haas, Cornelis Willem Decker, Didericus Lulius, Renier van Spaan, Dionysius Godefridus van der Keessel en Johan van der Linden.
Lewe[wysig | wysig bron]
Voet is gebore in Utrecht as die seun van Paulus Voet, wat die seun was van die bekende teoloog Gisbertus Voetius. Hy het waarskynlik in Utrecht gestudeer, waarna hy professor in Herborn geword het. In 1673 word hy as professor in die regte aan die Universiteit van Utrecht aangestel. Van 1680 tot sy dood was hy 'n professor en die bekleër van die leerstoel in die regte te Leiden. Hy is twee keer verkies as rektor.[1]:327 Hy was ook 'n diaken in die NG Kerk en het later as rekenmeester vir die Kerk gewerk. Hy is in Utrecht oorlede.[2]
Werk[wysig | wysig bron]
Voet se bekendste werk is sy Commentarius ad Pandectas (d.w.s. Kommentaar op die Digeste) (1698). Anders as ander juriste van sy tyd, was Voet se Kommentaar op die Digeste nie 'n blote akademiese verhandeling nie, maar ook 'n poging om aan te toon hoe daardie reg van dag tot dag in die praktyk gegeld het. Terwyl die Kommentaar tekens van juridiese humanisme toon, kan dit ook as 'n Nederlandse vorm van Usus modernus Pandectarum beskou word.
Anders as die werk van Hugo Grotius en Simon van Leeuwen waarmee Voet se Kommentaar vergelyk is, het Voet as onderwyser in die regte in Latyn geskryf en nie in Nederlands nie, aangesien Latyn destyds die onderrigtaal was. Soos Grotius het Voet staatgemaak op die teorie van natuurreg[3] as basis vir sy sistematisering van die wet.[1]:329
In die 19de eeu is Voet se Kommentaar in Duits vertaal. Dit is steeds 'n belangrike bron van Suid-Afrikaanse reg, waarvan die Jus commune (gemenereg) Romeins-Hollands is. Sir Henry de Villiers, Hoofregter van die Kaapkolonie en later van Suid-Afrika, het baie gebruik gemaak van Voet se Kommentaar.[1]:333–334
Sy ander werke sluit in:[1]:328
- Compendiem juris adjectis differentiis Civilis et Canonici (1682)
- De Usufructu (1704)
- Elementa juris secundum ordinem Inst. Justiniani (in Nederlands vertaal as De Beginzels des Rechts) – 'n kommentaar op die Institutiones Justiniani). Die Institutiones Justiniani is op sy beurt 'n komponent van die Corpus Juris Civilis, die 6de-eeuse kodifikasie van Romeinse Reg wat onderneem is onder die Bisantynse keiser Justinianus I. Dit is grootliks gebaseer op die Institute van Gaius, 'n Romeinse regsgeleerde van die tweede eeu n.C. Die ander dele van die Corpus Juris Civilis is die Digeste, die Codex Justinianus en die Novellae Constitutiones.
- De familia erciscunda
- De jure Militari
- De Tutoribus
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "Chapter 35 of 'Notes on the History and Development of the Roman-Dutch Law'". South African Law Journal. 23: 327–344. 1906.
- ↑ "Catalogus Professorum – Prof Detail".
- ↑ https://ecke.co.za/natuurreg/ Besoek op 9 Maart 2022
