Johnny Otis
Johnny Otis | |
|---|---|
| Geboortenaam | Ioannis Alexandes Veliotes |
| Gebore | 28 Desember 1921 Vallejo, CA, VSA |
| Sterf | 17 Januarie 2012 Los Angeles |
| Genres | Blues, rhythm and blues, jazz, gospel, rock & roll, doo-wop, soul, funk |
| Beroep(e) | Sanger, musikant, talentsoeker, platejoggie, komponis, bewerker, opnamekunstenaar, platemaker, vibrafonis, tromspeler, perkussionis, musiekgroepleier, impresario en predikant |
| Instrumente | Klavier, vibrafoon, tromme, slaginstrumente, stem |
| Jare aktief | 1930's tot 2000's |
| Webwerf | johnnyotisworld.com |
Ioannis Alexandres Veliotes, beter bekend onder sy kunstenaarsnaam Johnny Otis ( * 28 Desember 1921 in Vallejo, Kalifornië, VSA; † 17 Januarie 2012 in Los Angeles), was 'n Amerikaanse sanger, musikant, talentsoeker, platejoggie, komponis, bewerker, opnamekunstenaar, platemaker, vibrafonis, tromspeler, perkussionis, musiekgroepleier, impresario en predikant. Na Otis, wat as seun van Griekse immigrante gebore is, word dikwels as die "Godfather of Rhythm and Blues" verwys.[1]
Johnny Otis was die eerste Amerikaanse musikant wat sy musiekgroep oor rassegrense heen saamgesnoer het. Hy was nog 'n tienerseun toe hy vir homself 'n belangrike besluit geneem het: "...toe die samelewing aan 'n mens voorgeskryf het dat hy òf swart òf wit moes wees, het ek besluit om 'n swarte te wees."[2] So het hy sy persoonlike en sy beroepslewe as 'n lid van die Afro-Amerikaanse gemeenskap gevoer.
Familiegeskiedenis[wysig | wysig bron]
Otis was die seun van Alexander J. Veliotes, 'n Grieks-gebore hawewerker en winkeleienaar uit Mare Island, en sy vrou Irene Kiskakes, 'n skilderes. Hy het in sy geboortestad Vallejo noord-oos van San Francisco in 'n oorwegend swart woonbuurt grootgeword.
Hy was die ouer broer van Nicholas A. Veliotes, die voormalige Amerikaanse ambassadeur in Jordanië (1978–1981) en Egipte (1984–1986), en die vader van die musikant Shuggie Otis.
Musikale loopbaan[wysig | wysig bron]
Johnny Otis het reeds in sy tienerjare as tromspeler met sy musiekgroep Count Matthews & his West Coast House Rockers opgetree. Later het hy in swing-orkeste soos dié van Count Basie en Harlan Leonard gespeel. Op die ouderdom van 24 het Otis sy eie groep gestig en met Earle Hagen se Harlem Nocturne sy eerste treffer behaal.
Otis was daarnaas 'n suksesvolle talentsoeker wat onder meer die sangeresse Little Esther Phillips en Etta James, Jackie Wilson, Hank Ballard en Little Willie John asook die saksofonis Big Jay McNeely ontdek het.
1950 was Otis se suksesvolste jaar as kunstenaar – met sy orkes (feat. Little Esther & Mel Walker) het hy tien treffers in die top 10-trefferlys behaal. Toe hy in die 1960's steeds minder sukses met sy musiek behaal het, het die veelsydige Otis 'n loopbaan in die musiek-, televisie- en verhoogbedryf begin en 'n tyd lank selfs tot die politiek toegetree.
Met die steun van Frank Zappa, een van sy bekendste aanhangers, het Otis in 1969 'n poging onderneem om sy loopbaan as musikale kunstenaar te hervat en die album Cold Shot! opgeneem wat deur rock-, soul- en funkmusiek beïnvloed was en waarop vir die eerste keer ook sy seun Shuggie Otis saamgespeel het. Nog in dieselfde jaar het hy onder die groepnaam Snatch and the Poontangs 'n tweede album met eksplisiete lirieke en taalgebruik vrygestel.
In die 1970's het Otis die musiekbedryf weer verlaat om te skilder en beeldhoukuns te beoefen. In 1978 het hy predikant van die Landmark Community Church geword. Nadat dié kerk in die middel van die 1990's sy deure gesluit het, het Otis sy eie radioprogram, The Johnny Otis Show, by die stasie KPFA begin wat hy eers in 2006 weens siekte moes staak.
Op 17 Januarie 2012 is Otis in Los Angeles oorlede waar hy die helfte van sy lewe deurgebring het.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ www.jazzecho.de: "Godfather of Rhyth and Blues im Alter von 90 Jahren verstorben
- ↑ Johnny Otis, met 'n voorwoord deur George Lipsitz: Listen to the Lambs, University of Minnesota Press 1968, bl. xiii
