Libiese Burgeroorlog

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Libiese Burgeroorlog
الحرب الأهليّة في ليبيّا عام 2011
Libyan Uprising.svg
Datum 15 Februarie 201120 Oktober 2011
Ligging Libië
Resultaat Omverwerping van Moeammar al-Ghaddafi se regering
  • Anti-Ghaddafi magte neem beheer van hulle groot Libiese stede.
  • Moeammar al-Ghaddafi is vermoor.
  • Die Nasionale Oorgangsraad aanvaar tussentydse beheer van Libië se regering.
  • 100 lande, die Verenigde Nasies, die Europese Unie en die Afrika-unie diplomaties erken die Nasionale Oorgangsraad as die enigste regerende gesag vir Libië.
Strydende partye
Flag of Libya.svg Nasionale Oorgangsraad[1]

Flag of NATO.svg NAVO
Flag of Jordan.svg Jordanië[2]
Flag of Qatar.svg Katar[3]
Flag of Sweden.svg Swede
Flag of the United Arab Emirates.svg Verenigde Arabiese Emirate[4]

Flag of Libya (1977–2011).svg Regering van Libië
Bevelvoerders
Flag of Libya.svg Mustafa Abdul Jalil[5]

Flag of Libya.svg Omar El-Hariri[6]
Flag of Libya.svg Abdul Hafiz Ghoga
Flag of Libya.svg Mahmoud Jibril
Flag of Libya.svg Jalal al-Digheily
Flag of Libya.svg Omar El-Hariri[6]
Flag of Libya.svg Suleiman Mahmoud[7]
Flag of Libya.svg Abdul Fatah Younis (↑)[8]
Flag of Libya.svg Khalifa Haftar
Flag of Libya.svg Mahdi al-Harati
Flag of Libya.svg Libya Abu Oweis
Flag of Libya.svg Libya Abdul Hassan
Flag of Libya.svg Khalid Shahmah


Flag of NATO.svg Anders Fogh Rasmussen
Flag of NATO.svg James G. Stavridis
Flag of NATO.svg Charles Bouchard[9]
Flag of NATO.svg Ralph Jodice
Flag of NATO.svg Rinaldo Veri
Flag of NATO.svg Carter Ham


Flag of Denmark.svg Lars Løkke Rasmussen
Flag of Denmark.svg Helle Thorning-Schmidt
Flag of Denmark.svg Knud Bartels
Flag of Canada.svg Stephen Harper
Flag of Canada.svg Marc Lessard
Flag of France.svg Nicolas Sarkozy
Flag of France.svg Édouard Guillaud
Flag of Italy.svg Silvio Berlusconi
Flag of Italy.svg Rinaldo Veri
Flag of Norway.svg Jens Stoltenberg
Flag of Norway.svg Harald Sunde
Flag of the United Kingdom (3-5).svg David Cameron
Flag of the United Kingdom (3-5).svg Sir Stuart Peach
Flag of the United States.svg Barack Obama
Flag of the United States.svg Carter Ham
Flag of the United States.svg Sam Locklear
Flag of Jordan.svg Abdoellah II
Flag of Qatar.svg Hamad bin Khalifa Al Thani
Flag of Sweden.svg Sverker Göranson
Flag of the United Arab Emirates.svg Khalifa bin Zayed Al Nahyan

Flag of Libya (1977–2011).svg Moeammar al-Ghaddafi (↑)

Flag of Libya (1977–2011).svg Saif al-Islam Ghaddafi
Flag of Libya (1977–2011).svg Khamis al-Ghaddafi (↑)[10]
Flag of Libya (1977–2011).svg Saif al-Arab al-Ghaddafi (↑)[11]
Flag of Libya (1977–2011).svg Al-Saadi al-Ghaddafi
Flag of Libya (1977–2011).svg Abu-Bakr Yunis Jabr (†)
Flag of Libya (1977–2011).svg Abdullah Senussi
Flag of Libya (1977–2011).svg Massoud Abdelhafid
Flag of Libya (1977–2011).svg Baghdadi Mahmudi
Flag of Libya (1977–2011).svg Mahdi al-Arabi
Flag of Libya (1977–2011).svg Mohamed Abu Al-Quasim al-Zwai
Flag of Libya (1977–2011).svg Abuzed Omar Dorda
Flag of Libya (1977–2011).svg Khouidli Hamidi
Flag of Libya (1977–2011).svg Salih Rajab al-Mismari
Flag of Libya (1977–2011).svg Moussa Ibrahim
Flag of Libya (1977–2011).svg Rafi al-Sharif
Flag of Libya (1977–2011).svg Ali Sharif al-Rifi
Flag of Libya (1977–2011).svg Ali Kana
Flag of Libya (1977–2011).svg Awad Hamza
Flag of Libya (1977–2011).svg Bashir Hawadi
Flag of Libya (1977–2011).svg Mustafa al-Kharoubi
Flag of Libya (1977–2011).svg Nasr al-Mabrouk
Flag of Libya (1977–2011).svg Mansour Daw

Sterkte
17 000[12] 20 000[13]–40 000[14]
Ongevalle
5 634–7 026 vermoor, 2 886–3 005 vermis 2 217–2 486 vermoor, 7 000 gevange[15]
25 000[16]–30 000 vermoor, 4 000 vermis[17]

Die Libiese Burgeroorlog van 2011 (Arabies: الحرب الأهليّة في ليبيّا عام 2011 / al-ḥarb al-ahlīyah fī Lībiyā ‘ām 2011) was 'n gewapende opstand in Libië. Dit begin met betogings van die Libiese bevolking teen die regering van Moeammar al-Ghaddafi, wat reeds vir 42 jaar aan bewind was. Die opstand het later in 'n volskaalse burgeroorlog tussen regeringsmagte en die rebelle ontaard.

Die protesoptogte begin op 15 Februarie 2011 en is geïnspireerd deur soortgelyke opstande regoor die Arabiese wêreld, onder andere die Egiptiese Rewolusie en die Jasmynrewolusie in Tunisië. Die betogers eis dat Ghaddafi se bewind beëindig word en dat demokratiese verkiesings uitgeroep word.

Teen einde Februarie kondig die VN-Veiligheidsraad 'n wapenverbod teen Libië aan. Op 17 Maart word 'n resolusie aangekondig wat 'n oorvliegverbod bo Libië afdwing. Die Ghaddafi-regime kondig kort daarna 'n skietstilstand af, maar gaan terselfdertyd voort met militêre optredes, onder andere by Benghazi.

In Augustus 2011 word die bordjies verhang met die rebelle wat veld begin wen en stadig maar seker na Tripoli, die land se hoofstad, begin opruk. Teen 28 Augustus neem hulle die beheer van die hoofstad oor.[18]

Op 20 Oktober 2011 het die Nasionale Oorgangsraad vir Moeammar al-Ghaddafi met die oorname van Sirte gevange geneem, maar hy het later aan sy wonde beswyk.[19]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Staff (6 Maart 2011). "Ferocious Battles in Libya as National Council Meets for First Time". NewsCore (via News Limited). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Augustus 2019. Besoek op 27 Maart 2011.
  2. "Jordanian fighters protecting aid mission" (in Engels). The Jordan Times. 6 April 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Oktober 2017. Besoek op 6 April 2011.
  3. Staff (21 Maart 2011). "Gulf Bloc: Qatar, UAE in Coalition Striking Libya". Associated Press. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Maart 2011. Besoek op 26 Maart 2011.
  4. Staff (25 Maart 2011). "UAE Updates Support to UN Resolution 1973". WAM (Emirates News Agency). Besoek op 26 Maart 2011.
  5. "Middle East Unrest – Live Blog" (in Engels). Reuters. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Maart 2011. Besoek op 6 Junie 2011.
  6. 6,0 6,1 Staff (8 Maart 2011). "Libya's Opposition Leadership Comes into Focus" (in Engels). Stratfor (via Business Insider). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Mei 2020. Besoek op 26 Maart 2011.
  7. Staff (10 Maart 2011). "The Battle for Libya: The Colonel Fights Back – Colonel Muammar Qaddafi Is Trying To Tighten His Grip on the West, While the Rebels' Inexperience Leaves Them Vulnerable in the East". The Economist (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Januarie 2018. Besoek op 26 Maart 2011.
  8. "Rebels Forced from Libyan Oil Port" (in Engels). BBC News. 10 Maart 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2020.
  9. Staff (25 Maart 2011). "Canadian To Lead NATO's Libya Mission" (in Engels). CBC News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Maart 2013. Besoek op 26 Maart 2011.
  10. Libya: Bulldozers raze Gaddafi Bab al-Aziziya compound
  11. Nato strike 'kills Gaddafi's youngest son' - Africa - Al Jazeera English
  12. Feature Report - Long summer of civil war in Libya
  13. "Gadhafi Asks Obama To Call Off NATO Military Campaign" (in Engels). via CTV News. 6 April 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Januarie 2012. Besoek op 14 Augustus 2011.
  14. Staff (10 Maart 2011). "Libya: How the Opposing Sides Are Armed" (in Engels). BBC News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Mei 2020. Besoek op 14 Augustus 2011.
  15. Prisoners in Libya languish without charge
  16. Residents flee Gaddafi hometown
  17. Karin Laub (8 September 2011). "Libyan estimate: At least 30,000 died in the war". San Francisco Chronicle. Associated Press. Besoek op 9 September 2011.
  18. "Who is Saif al-Islam Gadhafi?". CNN (in Engels). 21 Augustus 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Maart 2016. Besoek op 12 September 2011.
  19. "Gaddafi killed as Libya's revolt claims hometown | Top News | Reuters". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Oktober 2011. Besoek op 23 Oktober 2011.