Marat Safin

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Marat Safin
Marat Safin in 2006
Volle naam Marat Mikhailovich Safin
Land Vlag van Rusland Rusland
Woonplek Monte Carlo, Monaco[1]
Geboortedatum 27 Januarie 1980 (1980-01-27) (44 jaar oud) [1]
Geboorteplek Moskou, Sowjetunie[1]
Lengte 1,93 m[1]
Gewig 88 kg[1]
Begin professioneel 1997[1]
Afgetree 11 November 2009
Spelstyl Regshandig (tweehandig handrughou)[1]
Loopbaan-wengeld $14 373 291 (soos in 2009)[1] (41ste van alle tye)[2]
Enkelspel
Loopbaanrekord 422–267 (61,3%)[1]
Loopbaantitels 15[1]
Hoogste rang No. 1 (20 November 2000)[1]
Grand Slam-uitslae
Australiese Ope W (2005)
Franse Ope HE (2002)
Wimbledon HE (2008)
VSA-Ope W (2000)
Groot toernooie
Toereindronde HE (2000, 2004)
Olimpiese Spele 2R (2004)
Dubbelspel
Loopbaan-rekord 96–120 (44,4%)[1]
Loopbaantitels 2[1]
Hoogste rang No. 71 (22 April 2002)[1]
Australiese Ope 1R (2000, 2009)
Franse Ope 1R (2001)
Wimbledon 3R (2001)
Laaste opgedateer op: 23 Februarie 2021.

Marat Mikhailovich Safin (Russies: Мара́т Муби́нович Са́фин [mɐˈrat mʊˈbʲinəvʲɪtɕ ˈsafʲɪn]; Tataars: Марат Мөбин улы Сафин, Marat Möbin uğlı Safin; gebore 27 Januarie 1980) is ’n voormalige Russiese tennisspeler wat voorheen no. 1 op die wêreldranglys was. Hy is die ouer broer van die tennisspeler Dinara Safina.

Safin het sy professionele loopbaan in 1997 begin en was in November en Desember 2000 nege weke lank tennis se no. 1-manlike speler. Hy het sy eerste Grand Slam-titel in die Amerikaanse Ope van 2000 gewen nadat hy Pete Sampras geklop het. In 2005 se Australiese Ope het hy Lleyton Hewitt geklop. Safin het Rusland in 2002 en 2006 die Davisbeker help wen. Ondanks die feit dat hy nie van grasbane hou nie, was hy in 2008 die eerste Russiese man wat die halfeindstryd op Wimbledon gehaal het.

Safin is tans no. 27 op die amptelik wêreldranglys vir mans. Hy het gesê hy sal heel moontlik ná die 2009-seisoen uit professionele tennis tree.[3]

Vroeë lewe[wysig | wysig bron]

Marat Safin is in Moskou, Rusland (Sowjetunie), gebore as die seun van Mikhail Safin en Rauza Islanova, ’n Tataarse Moslem-egpaar. Hy praat vlot Russies, Engels en Spaans. Sy ouers is voormalige tennisspelers en tennisafrigters. Sy jonger suster, Dinara Safina,[4] is ook ’n professionele tennisspeler en het in 2008 ’n silwermedalje op die Olimpiese Spele in Beijing gewen. Safin se pa was bestuurder van die plaaslike Spartak-tennisklub, waar Safin in sy jeug geoefen het saam met verskeie ander spelers soos Anna Kournikova, Elena Dementieva en Anastasia Myskina.

Op 14-jarige ouderdom het hy na Valencia, Spanje, getrek om toegang te verkry tot gevorderde tennisprogramme wat nie in Rusland beskikbaar was nie.[5]

Tennisloopbaan[wysig | wysig bron]

Safin het sy professionele loopbaan in 1997 begin. In 1998 het hy Andre Agassi en die verdedigende kampioen, Gustavo Kuerten, ná mekaar in die Franse Ope geklop.[6]

Wêreld se no. 1 en Grand Slam-geskiedenis[wysig | wysig bron]

Safin was in November en Desember 2000 nege weke lank in die no. 1-posisie op die wêreldranglys toe hy sy eerste Grand Slam-toernooi in die Amerikaanse Ope gewen het deur Pete Sampras in skoon stelle te klop.[4] ’n Paar beserings na mekaar het egter sy vordering belemmer en hy het die grootste deel van die 2003-seisoen misgeloop.[7]

Safin het in nog drie Grand Slam-toernooie die eindronde gehaal – in die Australiese Opes van 2002, 2004 en 2005. Hy het senuagtigheid daarvoor blameer dat hy in 2002 verloor het en fisieke uitputting in 2004.[8] In 2005 het hy Lleyton Hewitt geklop en sy tweede Grand Slam-titel in vyf jaar gewen. Net voor dit het hy die no. 1-gekeurde Roger Federer in die halfeindstryd geklop.[9]

Sy beste prestasie op Wimbledon was om in 2008 die halfeindronde te haal nadat hy vorige jare dikwels in die eerste en tweede rondes uitgeskakel is. Roger Federer het hom egter 6-3, 7-6(4), 6-4 geklop.

ATP-Meesterstoernooi[wysig | wysig bron]

Safin het vyf Meesterstoernooititels in sy loopbaan gewen. Sy eerste was in 2000 in Toronto, Kanada. Die ander was drie in (2000, 2002 en 2004) in Parys, Frankryk, en een in 2004 in Madrid, Spanje.

Meestersbeker[wysig | wysig bron]

Marat Safin in 2008 in die Kanadese Meesterstoernooi.

In 2004 het Safin die halfeindronde van die Meestersbekertoernooi in Houston gehaal waar Roger Federer hom 6–3, 7–6(18) geklop het. In 2000 het hy weer die halfeindronde gehaal.

Davisbeker[wysig | wysig bron]

Marat Safin het Rusland in 2002 gehelp om sy eerste Davisbeker te wen deur Frankryk in die eindronde te klop by die Palais Omnisports Paris Bercy. Die Russiese span het Yevgeny Kafelnikov, Mikhail Youzhny, Andrei Stoliarov en die spankaptein, Shamil Tarpischev, ingesluit.[10] In 2006 het Safin Rusland weer die beker help wen.

Geaardheid[wysig | wysig bron]

Safin is bekend vir sy emosionele uitbarstings tydens wedstryde en het al talle rakette stukkend geslaan.[11][12][13] Hy het in 1999 ’n geskatte 48 rakette gebreek.[13] Safin self reken hy het sedert 2005 altesaam 300 gebreek.[4] Hy raas dikwels met homself in Russies, Spaans en Engels oor verlore punte en het al argumente met skeidsregters gehad. Ondanks sy humeur is hy ook bekend vir sy humorsin op die baan, tydens onderhoude en op nuuskonferensies.

Loopbaan-statistieke[wysig | wysig bron]

Grand Slam-enkel-eindrondes (4)[wysig | wysig bron]

Wenner (2)[wysig | wysig bron]

Jaar Kampioenskap Teenstander in eindronde Telling in eindronde
2000 Amerikaanse Ope Vlag van Verenigde State van Amerika Pete Sampras 6–4, 6–3, 6–3
2005 Australiese Ope Vlag van Australië Lleyton Hewitt 1–6, 6–3, 6–4, 6–4

Naaswenner (2)[wysig | wysig bron]

Jaar Kampioenskap Teenstander in eindronde Telling in eindronde
2002 Australiese Ope Vlag van Swede Thomas Johansson 3–6, 6–4, 6–4, 7–6 (4)
2004 Australiese Ope Vlag van Switserland Roger Federer 7–6 (3), 6–4, 6–2

Grand Slam-rekord[wysig | wysig bron]

Die tabel toon Safin se prestasie tydens elk van die Grand Slam-mansenkelspeltoernooie waaraan hy deelgeneem het:

Jaar Australiese Ope Franse Ope Wimbledon VSA-Ope
1998 Nie deelgeneem nie Ronde 4 Ronde 1 Ronde 4
1999 Ronde 3 Ronde 4 Nie deelgeneem nie Ronde 2
2000 Ronde 1 Kwarteindstryd Ronde 2 Wenner
2001 Ronde 4 Ronde 3 Kwarteindstryd Halfeindstryd
2002 Eindstryd Halfeindstryd Ronde 2 Ronde 2
2003 Ronde 3 Nie deelgeneem nie Nie deelgeneem nie Nie deelgeneem nie
2004 Eindstryd Ronde 4 Ronde 1 Ronde 1
2005 Wenner Ronde 4 Ronde 3 Nie deelgeneem nie
2006 Nie deelgeneem nie Ronde 1 Ronde 2 Ronde 4
2007 Ronde 3 Ronde 2 Ronde 3 Ronde 2
2008 Ronde 2 Ronde 2 Halfeindstryd Ronde 2
2009 Ronde 3 Ronde 2 Ronde 1 Ronde 1

Loopbaan-eindrondes[wysig | wysig bron]

Enkelspel (27)[wysig | wysig bron]

Wenner (15)[wysig | wysig bron]
Kleure
Grand Slamtoernooie (2)
Meestersbeker /
ATP-wêreldtoereindrondes (0)
ATP-Meesterstoernooi/
ATP-wêreldtoer-meesters 1000 (5)
ATP- Internasionale Reeks Goud /
ATP-wêreldtoer-500-Reeks (1)
ATP- Internasionale Reeks /
ATP-wêreldtoer-250-Reeks (7)
Titels volgens oppervlak
Hard (10)
Klei (2)
Gras (0)
Mat (3)
No. Datum Toernooi Oppervlak Teenstander in eindronde Telling
1. 23 Augustus 1999 Boston, VSA Hard Vlag van Verenigde Koninkryk Greg Rusedski 6–4, 7–6(11)
2. 24 April 2000 Barcelona, Spanje Klei Vlag van Spanje Juan Carlos Ferrero 6–3, 6–3, 6–4
3. 1 Mei 2000 Majorka, Spanje Klei Vlag van Swede Mikael Tillström 6–4, 6–3
4. 31 Julie 2000 Toronto, Kanada Hard Vlag van Israel Harel Levy 6–2, 6–3
5. 28 Augustus 2000 New York, VSA Hard Vlag van Verenigde State van Amerika Pete Sampras 6–4, 6–3, 6–3
6. 11 September 2000 Tasjkent, Oesbekistan Hard Vlag van Italië Davide Sanguinetti 6–3, 6–4
7. 6 November 2000 Sint Petersburg, Rusland Hard (i) Vlag van Slowakye Dominik Hrbatý 2–6, 6–4, 6–4
8. 13 November 2000 Parys, Frankryk Mat (i) Vlag van Australië Mark Philippoussis 3–6, 7–6(7), 6–4, 3–6, 7–6(8)
9. 10 September 2001 Tasjkent, Oesbekistan Hard Vlag van Rusland Yevgeny Kafelnikov 6–2, 6–2
10. 22 Oktober 2001 Sint Petersburg, Rusland Hard (i) Vlag van Duitsland Rainer Schüttler 3–6, 6–3, 6–3
11. 28 Oktober 2002 Parys, Frankryk Mat (i) Vlag van Australië Lleyton Hewitt 7–6(4), 6–0, 6–4
12. 13 September 2004 Beijing, China Hard Vlag van Rusland Mikhail Youzhny 7–6(4), 7–5
13. 18 Oktober 2004 Madrid, Spanje Hard (i) Vlag van Argentinië David Nalbandian 6–2, 6–4, 6–3
14. 1 November 2004 Parys, Frankryk Mat (i) Vlag van Tsjeggië Radek Štěpánek 6–3, 7–6(5), 6–3
15. 17 Januarie 2005 Melbourne, Australië Hard Vlag van Australië Lleyton Hewitt 1–6, 6–3, 6–4, 6–4
Naaswenner (12)[wysig | wysig bron]
No. Datum Toernooi Oppervlak Teenstander in eindronde Telling
1. 7 November 1999 Parys, Frankryk Mat (i) Vlag van Verenigde State van Amerika Andre Agassi 7–6, 6–2, 4–6, 6–4
2. 21 Mei 2000 Hamburg, Duitsland Klei Vlag van Brasilië Gustavo Kuerten 6–4, 5–7, 6–4, 5–7, 7–6
3. 20 Augustus 2000 Indianapolis, VSA Hard Vlag van Brasilië Gustavo Kuerten 3–6, 7–6, 7–6
4. 4 Februarie 2001 Doebai, VAE Hard Vlag van Spanje Juan Carlos Ferrero 6–2, 6–3
5. 27 Januarie 2002 Melbourne, Australië Hard Vlag van Swede Thomas Johansson 3–6, 6–4, 6–4, 7–6
6. 19 Mei 2002 Hamburg, Duitsland Klei Vlag van Switserland Roger Federer 6–1, 6–3, 6–4
7. 27 April 2003 Barcelona, Spanje Klei Vlag van Spanje Carlos Moyà 5–7, 6–2, 6–2, 3–0 onttrek
8. 1 Februarie 2004 Melbourne, Australië Hard Vlag van Switserland Roger Federer 7–6, 6–4, 6–2
9. 18 April 2004 Estoril, Portugal Klei Vlag van Argentinië Juan Ignacio Chela 6–7, 6–3, 6–3
10. 12 Junie 2005 Halle, Duitsland Gras Vlag van Switserland Roger Federer 6–4, 6–7, 6–4
11. 9 Oktober 2006 Moskou, Rusland Hard (i) Vlag van Rusland Nikolay Davydenko 6–4, 5–7, 6–4
12. 4 Oktober 2008 Moskou, Rusland Hard (i) Vlag van Rusland Igor Kunitsyn 7–6(6), 6–7(4), 6–3

Dubbelspel[wysig | wysig bron]

Wenners (2)[wysig | wysig bron]
No. Datum Tooernooi Oppervlak Maat Teenstanders in eindronde Telling
1. 2001 Gstaad, Switserland Klei Vlag van Switserland Roger Federer Vlag van Australië Michael Hill / Vlag van Verenigde State van Amerika Jeff Tarango 0–1, onttrek.
2. 2007 Moskou, Rusland Mat Vlag van Rusland Dmitry Tursunov Vlag van Tsjeggië Tomáš Cibulec / Vlag van Kroasië Lovro Zovko 6–4, 6–2
Naaswenners (4)[wysig | wysig bron]
No. Datum Tooernooi Oppervlak Maat Teenstanders in eindronde Telling
1. 1999 Moskou, Rusland Mat Vlag van Oekraïne Andrei Medvedev Vlag van Verenigde State van Amerika Justin Gimelstob / Vlag van Tsjeggië Daniel Vacek 6–2, 6–1
2. 2001 Sint Petersburg, Rusland Hard (i) Vlag van Georgië Irakli Labadze Vlag van Rusland Denis Golovanov / Vlag van Rusland Yevgeny Kafelnikov 7–5, 6–4
3. 2002 Sint Petersburg, Rusland Hard (i) Vlag van Georgië Irakli Labadze Vlag van Suid-Afrika David Adams / Vlag van Verenigde State van Amerika Jared Palmer 7–6, 6–3
4. 2005 Halle, Duitsland Gras Vlag van Swede Joachim Johansson Vlag van Switserland Yves Allegro / Vlag van Switserland Roger Federer 7–5, 6–7, 6–3

Verwysings[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Engelse Wikipedia-artikel en:Marat Safin
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 (en) "Player profile – Marat Safin". ATP World Tour. Besoek op 23 Februarie 2021.
  2. ↑ (en) "Career Prize Money" (PDF). Pro Tennis Live. 22 Februarie 2021. Besoek op 23 Februarie 2021.
  3. ↑ http://news.yahoo.com/s/afp/20090123/wl_asia_afp/tennisopenausfederer_20090123203417[dooie skakel]
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 (en) Lieber, Jill (27 April 2005). "Safin tries to hold serve with emotions, career". USA Today. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2012. Besoek op 2 Maart 2008.
  5. ↑ (en) Roberts, John (25 Junie 2001). "Why Safin looks green on grass". The Independent. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 September 2008. Besoek op 2 Maart 2008.
  6. ↑ U.S. OPEN: NOTEBOOK; After Teen-Agers Play, Talk Is of Top 10 Futures
  7. ↑ (en) Lyon, Karen (19 Januarie 2003). "Safin out with sore wrist". The Age. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 2 Maart 2008.
  8. ↑ Federer toys with Safin in Australian Open final
  9. ↑ (en) Williams, Daniel (11 Januarie 2007). "Australian Open Preview". Time. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Augustus 2013. Besoek op 2 Maart 2008.
  10. ↑ (en) Alvanipour, Sarah (11 Januarie 2007). "Safin Gets Serious – Almost". Tennis magazine. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Oktober 2009. Besoek op 2 Maart 2008.
  11. ↑ (en) "Safin on mooning crowd: 'What's bad about it?'". ESPN. 28 Mei 2004. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Januarie 2015. Besoek op 2 Maart 2008.
  12. ↑ (en) Clarke, Liz (29 Mei 2004). "Safin Drops a Shot, And Then His Pants". The Washington Post. Besoek op 2 Maart 2008.
  13. ↑ 13,0 13,1 (en) "Safin could be a Wimbledon smash". BBC. 22 Junie 2000. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 2 Maart 2008.

Eksterne skakel[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Marat_Safin&oldid=2580185"