Mark Fisher

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Mark Fisher
Mark Fisher in 2011.
Gebore 11 Julie 1968
Oorlede 13 Januarie 2017
Burgerskap Brittanje
Vakgebied Filosofie, musiek, kritiese teorie, politieke teorie
Alma mater Universiteit van Warwick
Bekend vir Kapitalistiese realisme en besigheid ontologie
Webblad http://k-punk.abstractdynamics.org

Mark Fisher (11 Julie 1968 - 13 Januarie 2017), ook bekend onder sy blog alias k-punk, was 'n Britse skrywer, kritikus, kultuurteoretikus, filosoof en dosent gebaseer in die Departement Visuele Kulture aan Goldsmiths, Universiteit van Londen. Hy het aanvanklik lof ontvang vir sy blogging as k-punk in die vroeë 2000's, en was bekend vir sy skryfwerk oor radikale politiek, musiek en populêre kultuur.

Fisher het verskeie boeke gepubliseer, waaronder die onverwagse sukses Capitalist Realism: Is There No Alternative? (2009), en het bygedra tot publikasies soos The Wire, Fact, New Statesman en Sight & Sound. Hy was ook die medestigter van Zero Books, en later Repeater Books. Hy het in Januarie 2017 selfmoord gepleeg, kort voor die publikasie van The Weird and the Eerie (2017).

Biografie[wysig | wysig bron]

Onderwys en vroeë lewe[wysig | wysig bron]

Fisher is gebore en getoë in die Midlands en is in sy jeug formatief beïnvloed deur die post-punk-musiekpers in die laat 1970's, veral publikasies soos NME wat musiek verbind het met politiek, film en fiksie.[1] Fisher behaal 'n Baccalaureus Artium in Engels en Filosofie aan die Hull Universiteit (1989) en voltooi in 1999 'n PhD aan die Universiteit van Warwick met die titel Flatline Constructs: Gothic Materialism and Cybernetic Theory-Fiction.[2] Gedurende hierdie tyd was Fisher 'n stigterslid van die interdissiplinêre kollektief bekend as die Cybernetic Culture Research Unit, wat verband hou met versnellende politieke denke en die werk van filosowe Sadie Plant en Nick Land.[1][3] Daar het hy bevriend geraak met en beïnvloed produsent Kode9, wat later die Hyperdub-platemaatskappy sou stig.[4] In die vroeë negentigerjare het hy ook musiek gemaak as deel van die technogroep D-Generation, wat die 12 "Entropy in die Verenigde Koninkryk vrygestel het.[4][5]

Na 'n tydperk wat hy as filosofie-dosent aan 'n verdere onderwyskollege gedoseer het,[6] het Fisher sy blog oor kultuurteorie, k-punk, in 2003 begin. Musiekkritikus Simon Reynolds het dit beskryf as "... 'n eenman-tydskrif wat beter is as die meeste tydskrifte in Brittanje"[1] en as "...die middelpunt van 'n konstellasie van blogs waarin populêre kultuur, musiek, film, politiek en kritiese teorie, terselfdertyd deur joernaliste, akademici en kollegas bespreek word."[7] Vice Magazine beskryf later sy skryfwerk op k-punk as "helder en openbarend, en neem literatuur, musiek en bioskoop wat ons ken, en maak hul innerlike geheime moeiteloos bekend."[8] Fisher het die blog gebruik as 'n meer buigsame, generatiewe plek vir skryf, 'n blaaskans van die raamwerke en verwagtinge van akademiese skryfwerk.[9] Fisher is ook medestigter van die boodskapbord Dissensus saam met die skrywer Matt Ingram.[1]

Loopbaan[wysig | wysig bron]

Daarna was Fisher 'n besoekende genoot en 'n dosent oor gehoor- en visuele kulture aan die Goldsmiths College, 'n opdraggewende redakteur by Zero books, 'n redaksielid van Interference: A Journal of Audio Culture en Edinburgh University Press's se Speculative Realism-reeks, en 'n waarnemende adjunk redakteur by The Wire.[10] In 2009 redigeer Fisher The Resistible Demise of Michael Jackson, 'n versameling kritiese opstelle oor die loopbaan en dood van Michael Jackson, en publiseer Capitalist Realism: Is There No Alternative?, 'n analise van die ideologiese effekte van neoliberalisme op die hedendaagse kultuur. Hy was 'n vroeë kritikus van die uitroepkultuur en publiseer in 2013 'n omstrede opstel getiteld "Exiting the Vampire Castle".[11][12] Fisher het aangevoer dat die uitroepkultuur 'n ruimte skep "waar solidariteit onmoontlik is, maar skuldgevoelens en vrees alomteenwoordig is". Fisher voer ook aan dat uitroepkultuur elke politieke kwessie verminder tot kritiek op die gedrag van individue, in plaas daarvan om sulke politieke kwessies deur kollektiewe optrede te hanteer[13][14] In 2014 publiseer Fisher Ghosts of My Life: Writings on Depression, Hauntology and Lost Futures, 'n versameling opstelle oor soortgelyke temas wat gesien word deur die prisma's van musiek, film en spooktologie. Hy het ook met tussenposes bygedra tot 'n aantal publikasies, waaronder Fact en The Wire. In 2016 het Fisher saam met Kodwo Eshun en Gavin Butt 'n kritiese bloemlesing oor die postpunk-era wat deur Repeater Books uitgegee word met die titel Post-Punk Then and Now.[15]

Dood[wysig | wysig bron]

Fisher sterf op 13 Januarie 2017 op 48-jarige ouderdom, kort voor die publikasie van sy nuutste boek The Weird and the Eerie (2017).[16] Sy vrou het bevestig dat hy sy eie lewe geneem het.[1][17] Sy worsteling met depressie is bespreek deur Fisher in artikels en in sy boek Capitalist Realism. Volgens Simon Reynolds in The Guardian het Fisher aangevoer dat "die pandemie van geestesangs wat ons tyd teister, nie behoorlik verstaan of genees kan word as dit beskou word as 'n private probleem waaraan beskadigde individue ly nie."[18]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "Mark Fisher's K-punk blogs were required reading for a generation" by Simon Reynolds, The Guardian, 18 Januarie 2017
  2. ↑ PhD, University of Warwick|title, Flatline constructs : Gothic materialism and cybernetic theory-fiction. Mark, Fisher, 1999, http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.340547%7Cwebsite=ethos.bl.uk , datum 2010-12-24
  3. ↑ Fisher, Mark (1 Junie 2011). "Nick Land: Mind Games". Dazed.
  4. ↑ 4,0 4,1 "Mark Fisher 1968–2017". Besoek op 20 November 2018.
  5. ↑ Reynolds, Simon. "D-Generation". Melody Maker. Besoek op 20 November 2018.
  6. ↑ Fisher, Mark; Gilbert, Jeremy (Winter 2013). "Capitalist Realism and Neoliberal Hegemony: A Dialogue". New Formations (80–81): 89–101 (at p. 90). doi:10.3898/neWF.80/81.05.2013. S2CID 142588084.
  7. ↑ frieze Geargiveer 4 Maart 2016 op Wayback Machine
  8. ↑ Koshy, Yohann (20 Februarie 2017). "The Revolution Will Be Weird and Eerie". Vice Magazine. Besoek op 28 Februarie 2018."
  9. ↑ Braithwaite, Phoebe (11 Augustus 2020). "Mark Fisher's Popular Modernism". Jacobin Magazine.
  10. ↑ "Fisher, Mark, Goldsmiths, University of London". gold.ac.uk. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Junie 2015. Besoek op 1 Augustus 2015.
  11. ↑ Fisher, Mark (22 November 2013). "Exiting the Vampire Castle". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Februarie 2018.
  12. ↑ "Exiting the Vampire Castle". openDemocracy (in Engels). Besoek op 30 November 2020.
  13. ↑ Vansintjan, Aaron. (29 Oktober 2017) "Beyond Bloodsucking", openDemocracy, Retrieved 23 November 2018.
  14. ↑ Izaakson, Jen. (12 Augustus 2017)‘Kill All Normies’ skewers online identity politics Feminist Current. Retrieved 23 November 2018.
  15. ↑ Mankowski, Guy. "Post-Punk Then and Now: a review", 3:AM magazine, 22 Desember 2016.
  16. ↑ "Capitalist Realism Author Mark Fisher Dies", The Quietus, 14 Januarie 2017
  17. ↑ "Mark Fisher, influential music writer and theorist known as K-Punk, has died ", Fact, 14 Januarie 2017
  18. ↑ Reynolds, Simon (18 Januarie 2017). "Opinion: Mark Fisher's K-punk blogs were required reading for a generation". The Guardian (in Engels).
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Mark_Fisher&oldid=2628224"