Mercurius (mitologie)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Mercurius
Romeinse god
Naam Mercurius
God van Winste, handel, poësie, boodskappe, reisigers, grense en diewe
Ouers Jupiter en Maia
Simbole Boodskapperstaf
Sandale, hoed met vlerke
Griekse eweknie  Hermes
Mercurius en sy simbole, Hendrik Goltzius.

Mercurius was ’n belangrike god in die Romeinse mitologie en een van die Dii Consentes (die 12 belangrikste gode van die panteon). Hy was die god van winste, handel, poësie, boodskappe, reisigers, grense en diewe; hy was ook die gids van siele na die onderwêreld.[1][2]

Hy word beskou as die seun van Maia en Jupiter, en sy naam kom dalk van die Latynse woord mercari ("handeldryf") en merces ("lone"); of van die Proto-Indo-Europese stam *merĝ- vir "grens". Sy eweknie in die Griekse mitologie was Hermes. Mercurius word dikwels uitgebeeld met sy boodskapperstaf in sy linkerhand. Net soos met Hermes het Apollo hom ’n towerstaf gegee wat later in die boodskapperstaf verander het.

Die planeet Mercurius is na die god genoem.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Ovidius se Fasti, Penguin-uitgawe, deur Boyle and Woodard at 343
  2. Rupke, The Religion of the Romans, at 4