Nathaniel Rothschild
Nathaniel Mayer Rothschild, 1ste Baron Rothschild, (8 November 1840 – 31 Maart 1915) was 'n Britse bankier en politikus van die ryk internasionale Rothschild-familie. Hy was ook 'n oorerflike baron van die Oostenrykse Ryk.[1][2]
Vroeë lewe[wysig | wysig bron]
Nathaniel Mayer Rothschild was die oudste seun van Baron Lionel de Rothschild (1808–1879) en barones Charlotte von Rothschild (née von Rothschild). Sy grootouers aan vaderskant was Nathan Mayer Rothschild, na wie hy vernoem is, en Hannah Barent-Cohen, dogter van Levy Barent Cohen. Sy grootouers aan moederskant was Carl Mayer von Rothschild (1788–1855) en Adelheid Herz (1800–1853). Deur albei sy oupas, wat broers was, was hy die agterkleinseun van Mayer Amschel Rothschild (1744–1812), stigter van die dinastie.
Hy is opgelei aan Trinity College, Cambridge, waar hy 'n vriend van die Prins van Wallis (later Edward VII) was, maar het vertrek sonder om sy graad te voltooi.[3]
Loopbaan[wysig | wysig bron]
Rothschild het as vennoot in die Londense tak van die familiebank, NM Rothschild & Sons, gewerk en ná sy pa se dood in 1879 hoof van die bank geword. Tydens sy ampstermyn het hy die bank se leidendende posisie in private waagfinansiering behou, asook in die uitreiking van lenings aan die regerings van die VSA, Rusland en Oostenryk. Na die Rothschilds se befondsing van die Suezkanaal, is 'n noue verhouding met Benjamin Disraeli en sake in Egipte gehandhaaf.
Rothschild het Cecil Rhodes gefinansier in die ontwikkeling van die British South Africa Company en die De Beers-diamantkonglomeraat. Hy het later Rhodes se boedel ná Rhodes se dood in 1902 geadministreer en gehelp om die Rhodes-beursskema by die Universiteit van Oxford op die been te bring. Hy was 'n prominente lid van die Round Table-beweging, wat in 1909 geskep is.
As bekende filantroop, was hy betrokke by die stigting van die Four Per Cent Industrial Dwellings Company, 'n model behuisingsmaatskappy wie se doel was om ordentlike behuising te verskaf, hoofsaaklik vir die Jode van Spitalfields en Whitechapel. Hy het tot sy dood as trustee van die London Mosque Fund gedien. Van 1889 tot sy dood was hy lord luitenant van Buckinghamshire en welbekend as landboukundige.
In 1902 is hy aangestel as 'n Privy Counselor en is op 11 Augustus 1902 as lid van die raad by Buckingham-paleis beëdig. Op dieselfde dag is hy aangestel in die Koninklike Victoriaanse Orde as 'n Ridder Grootkruis.
Laerhuis[wysig | wysig bron]
Van 1865 tot 1885 het Nathan Rothschild in die Britse Laerhuis gedien as liberale parlementslid vir Aylesbury. Sy vader Lionel was voorheen van 1847 vir die Stad van Londen verkies, maar kon tot 1858 nie die verpligte eed aflê nie; hulle was saam LP's van 1865 tot 1868 en van 1869 tot 1874.
Baron Rothschild[wysig | wysig bron]
In 1847 is sy oom Anthony Nathan de Rothschild (1810–1876) 'n baronet in die Baronetage van die Verenigde Koninkryk gemaak. Aangesien sir Anthony geen manlike erfgename gehad het nie, het die baronetskap aan sy broerskind Nathan oorgedra.
In 1885 het Rothschild 'n lid van die Britse Hoërhuis geword toe hy Baron Rothschild geword het in die Hertford graafskap. Hy was ook 'n Freiherr van die Oostenrykse Ryk, 'n edele titel wat hy deur sy vader geërf het. In 1838 het koningin Victoria die gebruik van hierdie Oostenrykse titel in die Verenigde Koninkryk gemagtig. Toe hy deur Gladstone tot die adelstand verhef is, was Rothschild die eerste Joodse lid van die Hoërhuis wat nie voorheen tot die Christendom bekeer het nie.
Soos die res van sy familie, het Rothschild by die wegbreek Liberal Unionist Party aangesluit, wat in 1886 deur Joseph Chamberlain gestig is, wat uiteindelik in die Konserwatiewe Party saamgesmelt het.
In 1909 is hy deur David Lloyd George, destydse minister van finansies, geterg toe laasgenoemde op 'n vergadering by die Holborn Restaurant op 24 Junie daardie jaar opgemerk het: "Ek dink regtig ons het te veel van Lord Rothschild. Moet ons alle maniere van hervorming, finansieel en sosiaal, blokkeer, bloot deur 'n kennisgewingbord; 'Geen deurgang nie. Op bevel van Nathaniel Rothschild'?" Rothschild het aanbeveel dat die here die Parlementswetsontwerp verwerp, wat egter aanvaar is.
In 1914, ná die uitbreek van die Eerste Wêreldoorlog, is Rothschild deur Lloyd George vir ekonomiese advies geraadpleeg. Met sy eerste uitnodiging om die Tesourie te adviseer, toe hy gevra is wat gedoen kan word om meer geld vir die oorlogspoging in te samel, het Rothschild glo geantwoord: "Belas die rykes en belas hulle swaar."[4][5][6][7][8]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "Baron of the Austrian Empire". Bulletins of State Intelligence. 1838. p. 220.
- ↑ "Rothschild baronets". Debrett's illustrated baronetage and knightage. 1880. p. 384.
- ↑ Kelly's Handbook to the Titled, Landed and Official Classes, 1913. Kelly's. p. 1487.
- ↑ White, Jerry (1980). [ Nathaniel Rothschild op Google Boeke Rothschild Buildings: Life in an East-End Tenement Block 1887 - 1920]. Routledge & Kegan Paul. ISBN 978-1-4464-8306-0.
{{cite book}}: Check|url=value (hulp) - ↑ East London Mosque & London Muslim Centre. History display at their premises at 46–92 Whitechapel Road, London as seen on 28 April 2011.
- ↑ "The Coronation Honours". The Times. No. 36804. London. 26 Junie 1902. p. 5. Besoek op 20 Januarie 2024 – via Newspapers.com.
- ↑ "No. 27464". The London Gazette. 12 Augustus 1902. p. 5173.
- ↑ "Court Circular". The Times. No. 36844. London. 12 Augustus 1902. p. 8. Besoek op 20 Januarie 2024 – via Newspapers.com.
