Gaan na inhoud

New Frontiers-program

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Kunstenaarsvoorstelling van die tuig New Horizons by Pluto (BO) en van Juno by Jupiter.

Die New Frontiers-program is ’n reeks ruimteverkenningsendings deur Nasa met die doel om navorsing oor verskeie van die hemelliggame in die Sonnestelsel te doen, onder meer die planeet Jupiter en die dwergplaneet Pluto.

Dit is een van die ruimteagentskap se huidige drie klasse Sonnestelselprogramme; die ander twee is die duurder Flagship-program en die goedkoper Discovery-program.

New Frontiers is ontwerp vir mediumklassendings wat te groot vir die Discovery-program is. Daar is tans twee New Frontiers-sendings: New Horizons, wat op 19 Januarie 2006 na Pluto gelanseer is, en Juno, wat op 5 Augustus 2011 na Jupiter vertrek het. Die lansering van ’n derde sending, OSIRIS-REx, word vir September 2016 beplan. Nog voorgestelde sendings, wat egter ook deel kan uitmaak van een van die ander genoemde programme, [1] is na Venus, Saturnus, die Maan, Io en ’n komeet.

Huidige sendings

[wysig | wysig bron]
Charon (links) en Pluto, wat op 11 Julie 2015 deur New Horizons afgeneem is.
’n Foto wat Juno van die Aarde geneem het op pad na Jupiter.

New Horizons (New Frontiers 1)

[wysig | wysig bron]
Hoofartikel: New Horizons.

New Horizons, ’n tuig na Pluto, is op 19 Januarie 2006 gelanseer. Ná ’n verbyvlug van Jupiter in Februarie 2007 wat hom na Pluto help stu het, het dit in Julie 2015 verby die dwergplaneet en sy maan, Charon, gevlieg.

Tot in 2020 sal dit nog een of meer Kuipergordel-voorwerpe besoek.

Juno (New Frontiers 2)

[wysig | wysig bron]
Hoofartikel: Juno.

Juno is ’n verkenningsending met Jupiter as teiken. Dit is op 5 Augustus 2011 gelanseer en het die planeet op 4 Julie 2016 bereik. Dit is die eerste sonkragtuig na ’n buiteplaneet.

Dit het ’n dag ná sy aankoms in ’n wentelbaan om Jupiter se pole gegaan om onder meer die planeet se magneetveld en interne struktuur te ondersoek.

OSIRIS-REx (New Frontiers 3)

[wysig | wysig bron]

OSIRIS-REx staan vir "Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification, Security, Regolith Explorer".[2] Die beplande doel is ’n wentelbaan teen 2020 om ’n asteroïde, destyds 1999 RQ36 genoem (nou 101955 Bennu). Die tuig sal die liggaam se mates neem en ’n monster van sy oppervlak in 2023 terugbring Aarde toe. Die monster sal wetenskaplikes help om vrae te beantwoord oor die vorming van die Sonnestelsel en die oorsprong van ingewikkelde organiese molekules wat nodig is vir die ontstaan van lewe.

Die asteroïde 101955 hou ’n potensiële gevaar vir die Aarde in en is derde op die Brandwagrisikotabel van sulke liggame.[3] Daar is ’n kans van 0,07% dat dit die Aarde in die laat 2100's kan tref en daarom is dit noodsaaklik dat sy samestelling en Jarkofski-effek vasgestel word.[4]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "nasa nf". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Augustus 2015. Besoek op 8 Julie 2016.
  2. Nasa. "NASA to Launch New Science Mission to Asteroid in 2016" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Desember 2019. Besoek op 25 Mei 2011.
  3. "Sentry Risk Table" (in Engels). Nasa/JPL Near-Earth Object Program Office. 21 Julie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 April 2017. Besoek op 21 Julie 2015.
  4. Milani, Andrea; Chesley, Steven R.; Sansaturio, Maria Eugenia; Bernardi, Fabrizio; et al. (2009). "Long term impact risk for (101955) 1999 RQ36". Icarus. 203 (2): 460–471. arXiv:0901.3631. Bibcode:2009Icar..203..460M. doi:10.1016/j.icarus.2009.05.029.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]