Gaan na inhoud

Ou Bluff-vuurtoring

Koördinate: 29°52′40″S 31°03′50″E / 29.87778°S 31.06389°O / -29.87778; 31.06389
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Ou Bluff-vuurtoring in 1895

Die Ou Bluff-vuurtoring, wat ook bekend gestaan het as die Port Natal-vuurtoring, was 'n 24 m (81 voet) hoë, ronde gietystertoring wat op 23 Januarie 1867 in gebruik geneem en later afgebreek is.[1] Die vuurtoring was geleë op die Bluff, aan die noordekant van die ingang tot die Baai van Natal.[2]

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Die hoeksteen van die vuurtoring is op 22 November 1864 deur goewerneur John Scott gelê. Dit het bestaan uit honderd of meer geboë gietystersegmente van 'n halwe meter by een meter wat elk ongeveer 300 kg geweeg het. Die konstruksie het drie jaar geduur.[1]

Die toring se eerste lamp was 'n oliebrander, waarmee die toring van 1867 tot 1922 ononderbroke diens gelewer het.[2] In Julie 1922 is die oliebrander vervang met 'n petroleumverdampingsbrander wat ongeveer 150 000 CD gelewer het.[1] Tien jaar later, op 15 September 1932, is die Bluff-vuurtoring geëlekrifiseer en die verdampingsbrander is vervang met 'n elektriese gloeilamp van 4 kW wat die ligkrag tot 3 000 000 CD verbeter het.[1] Teen hierdie tyd was die oorspronklike gietystertoring baie verweer en het dit onveilig geword.[2] Die vuurtoringingenieur, mnr. Harry Claude Cooper, het besluit om die toring met beton te omhul om dit veiliger te maak.[1]

Met die uitbreek van die Tweede Wêreldoorlog is die kuswageenheid by die Bluff gemoderniseer.[3] Op die oggend van 5 Mei 1938 het die Cape Garrison Artillery begin om hul 6 duim-kanonne te vuur vanaf 'n terrein naby die basis van die vuurtoring.[1] Die gevaar het bestaan dat die vensters, asook die kwik wat in die optiese lense van vuurtorings voorkom, beskadig sou word.[4] Mnr. Cooper het voorgestel dat twee kleiner, outomatiese vuurtorings op ander plekke opgerig word – die een op die terrein van die radiostasie by Brightonstrand en die ander noord van die Bluff.[1]

Die Ou Bluff-vuurtoring is op 16 Oktober 1940 in onbruik gestel en in Junie 1941 afgebreek.[2] Die twee nuwe torings is:[4]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Bronne

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]

29°52′40″S 31°03′50″E / 29.87778°S 31.06389°O / -29.87778; 31.06389

Vlag van Suid-Afrika Vuurtorings van Suid-Afrika
Atlantiese Kus en Valsbaai:

Dasseneiland • Doringbaai • Groenpunt • Groenriviermond • Hondeklipbaai • Kaap Columbine • Kaappunt (Diaspunt) • Kaappunt (Kaap Maclear) • Kaapstadhawe-breekwater • Kaap St. Martin • Milnerton • Mouillepunt • North Head, Saldanhabaai • Port Nolloth • Robbeneiland • Roman Rock • Simonstad-skeepswerf • Slangkop • South Head, Saldanhabaai • Stompneuspunt

Kaapse Suidkus:

Cape Seal • Danger Point • Hangklip • Kaap Agulhas • Kaap Infanta • Kaap Sint Blaize • Quoin Point • Ystervarkpunt

Oos-Kaap:

Castle Point • Deal-vuurtoring • Donkin Hill • Groot-Vispunt • Hood Point • Kaap Hermes • Kaap Morgan • Kaap Recife • M’bashe Point • Seal Point • South Sand Bluff • Voëleiland

KwaZulu-Natal:

Anglo-American-gebou • Cooper • Durnford Point • Green Point (Clansthal) • Ifafastrand • Jesser Point • Kaap St. Lucia • Kaap Vidal • North Sand Bluff • Ou Bluff-vuurtoring • Port Shepstone • Richardsbaai-Noord-breekwater • Richardsbaai • Umhlanga Rocks