P.K. Albertyn

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Petrus Kuypers Albertyn
Ds. Petrus Kuypers Albertyn
Ds. P.K. Albertyn

Naam Petrus Kuypers Albertyn
Geboorte 6 Desember 1814
Stellenbosch, Kaapkolonie
Sterfte 11 April 1878
Botrivier, Kaapkolonie
Kerkverband Nederduits Gereformeerd
Gemeente(s) Prins Albert, Caledon
Jare aktief 1841-1871
Kweekskool Utrecht, Nederland

Ds. Petrus Kuypers Albertyn (Stellenbosch, 6 Desember 1814 - Botrivier, 11 April 1878) was predikant in die Nederduitse Gereformeerde Kerk en 'n agterkleinseun van die stamvader van die Albertyns, Adam, wat van Delft, Nederland, na die Kaap gekom het asook die tweede jongste seun van Christoffel Albertyn (1756-1820) en sy tweede vrou, Johanna Susanna de Villiers (1778-1817).

Albertyn het geheet na sy halfsuster se man, die eertydse Hollandse artillerie-offisier Pieter Huybert Kuypers (1767-1832), wat met sy vrou op Stellenbosch as 'n groot sendingvriend bekend was. Albertyn se jongste suster was die vrou van eerw. Paul Daniel Lückhoff en die jongste broer, Abraham J.D. Albertyn (1817-1884), was lank geneesheer op Caledon.

Hy was een van die eerste studente aan die Zuid-Afrikaansch Athenaeum in Kaapstad van 1829 tot '32 en word verder deur dr. Abraham Faure voorberei op sy teologiese studie wat hy in Utrecht voltooi van 1836 tot '39. In Junie 1839 word hy in Den Haag georden en op 9 Januarie 1840 in Kaapstad gelegitimeer.

Op Stellenbosch help hy met die sendingwerk en van 1841 tot '44 los hy ds. G.W.A. van der Lingen tydens sy siekte in die Paarl af. In Maart 1844 beroep die Voortrekker-volksraad hom na Natal, maar hy gaan vir tydelike diens na Clanwilliam totdat hy op 2 Maart 1845 as eerste vaste predikant van die NG gemeente Swartberg (Prins Albert) bevestig word. Hy was senuagtig van geaardheid en deels ter wille van sy gesondheid vertrek hy vroeg in 1851 na Caledon waar hy in 1870 weens 'n keelkwaal die bediening neerlê en op sy oudste seun se plaas gaan woon. Hier sterf hy na 'n lang lyding en word by die ou kerk op Caledon begrawe.

Van Maart tot Mei 1848 besoek hy met ds. Andrew Murray sr. en ouderling Barend Pienaar van Richmond as eerste afvaardiging van die Kaapse Sinode hul geloofsgenote in Transoranje en ook op Mooirivierdorp (Potchefstroom), waar die Evangelie toe vir die eerste keer deur leraars van die NG Kerk verkondig word. Op die terugreis word daar by Sannasdorp 'n gemeente (NG gemeente Fauresmith) gestig en op die hele tog 800 kinders gedoop. As sterk voorstander van die sending word hy in 1857 deur die Kaapse Sinode tot lid gekies van 'n nuwe kommissie wat die sending in die binneland sowel as in die buiteland moet bevorder en waarin hy jare lank sou dien.

Gesinslewe[wysig | wysig bron]

Op 29 April 1841 trou hy op Stellenbosch met Margaretha Elisabeth Louw (1824-1905), 'n dogter van Johannes Rudolph Louw en Johanna Frederika Auret van die Paarl. Van hul sewe seuns word drie predikante, onder andere Johannes Rudolph Albertyn, en die jongste 'n sendeling van die NG Kerk. Van die vier dogters is een met ds. W.A. Alheit en een met ds. P.T. Retief (1856-1913) getroud. Verskeie van die kleinseuns tree in die bediening en 'n kleindogter was die vrou van prof. John du Plessis van Stellenbosch.

Volgens ds. H.C. Hopkins was Albertyn "'n toegewyde en minsame herder en vanweë sy erns en die feit dat hy een van die welsprekendste redenaars van sy Kerk was, vir die kansel van sy tyd 'n ware sieraad".

Bronne[wysig | wysig bron]