Gaan na inhoud

John du Plessis

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Prof. John du Plessis omstreeks 1924.

Prof. Johannes (John) du Plessis (1868 -1935) was 'n omstrede teoloog van die Nederduitse Gereformeerde Kerk wat vanweë sy moderne beskouings as dwaalleraar gebrandmerk en ná 'n lang stryd uit sy pos aan die Stellenbosse Kweekskool onthef is.

Agtergrond

[wysig | wysig bron]

John du Plessis is in 1868 op Cradock gebore waar sy vader NG leraar was. Hy was 'n knap leerling en van kleins af lief vir boeke. In 1893 behaal hy sy BD (Baccalaureusgraad in Godgeleerdheid) in Edinburgh, Skotland.

Vroeë loopbaan

[wysig | wysig bron]

Sy eerste gemeente was Zastron in die Vrystaat, vanwaar hy in 1899 na die NG gemeente Kaapstad se Seepunt-wyk vertrek. Tydens die Tweede Vryheidsoorlog was hy aan die mediese diens verbonde toe hy die Boere in die binneland pastoraal versorg het. Kort na die oorlog word hy die NG Kerk se eerste sendingsekretaris en in 1905 saakgelastigde, soos sy pa. Een van sy pligte was redakteur van die De Kerkbode. Ná 'n kort onderbreking word hy die eerste redakteur van die verenigde De Kerkbode en publiseer omstrede uitsprake in die blad. Dit het veroorsaak dat 'n leertug-saak van toe af geleidelik teen hom begin opbou het. Hy bedank in 1912 en onderneem 'n reuse-toer deur Afrika. Hieroor skryf hy 'n boek uit 'n sendingoogpunt. Hy het in 1911 'n boek oor die lewe van ds. Michiel Christiaan Vos geredigeer, van aantekeninge voorsien en laat uitgee.

In stryd met Kerk

[wysig | wysig bron]

Kort ná sy terugkeer word hy hoogleraar aan die Stellenbosse Kweekskool. Hy bevraagteken onder meer Moses se outeurskap van die eerste vyf boeke van die Ou Testament en Jesus se kennis van laasgenoemde testament, wat hom in omstredenheid dompel. Hy begin 'n blad, Het Zoeklicht, waarin hy kyk na die basis van geloof. Tydgenote het Du Plessis daarvan beskuldig dat hy 'n modernis was en verskeie dwaalleringe aangehang het.

Tussen 1928 en 1930 bemoei verskeie ringe en sinodes hulle hiermee. In 1932 slaag Du Plessis se appèl na die Hooggeregshof teen die kerk se hantering van sy saak. Later in dieselfde jaar stem die sinode hom nietemin uit sy hoogleraarsamp, hoewel hy sy pensioen en ander voordele kon behou.

Hy sterf in 1935 en word teen die Papegaaiberg by Stellenbosch begrawe. Van sy vriende laat maak 'n pienk marmergedenkteken wat later bekend word as Pienk Piet.

Erkenning

[wysig | wysig bron]

Uiteindelik word Du Plessis as knap akademikus en sendingkundige erken. Uit sy pen het onder meer 'n gesaghebbende biografie oor dr. Andrew Murray asook The History of Christian Missions verskyn. 'n Standbeeld van hom, genaamd Pienk Piet, is in 1944 opgerig.

  • Gaum, Frits (hoofred.), Christelike Kernensiklopedie, Lux Verbi.BM, Wellington, 2008.