Piero di Cosimo de' Medici

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Piero die Jigtige
Portret van Piero deur Bronzino.
Gebore19 September 1416
Florence, Republiek van Florence
Sterf2 Desember 1469 (op 53)
Florence, Republiek van Florence
EggenootLucrezia Tornabuoni
Die vergrote familiewapen wat in 1465 deur Louis XI aan Piero gegee is. Dit vervang een van die sewe "balle" of palle van die familiewapen met 'n ietwat groter bal, wat die Franse wapen vertoon.

Piero di Cosimo de' Medici (die Jigtige), (Italiaans: Piero "il Gottoso") (19 September 1416 - 2 Desember 1469)[1] was van 1464 tot 1469 die de facto heerser van Florence tydens die Italiaanse Renaissance.

Biografie[wysig | wysig bron]

Piero was die seun van Cosimo de 'Medici "die Ouere" en Contessina de' Bardi. [2] Hy het gedurende sy vader se lewe nie 'n uitgebreide rol gespeel nie, te wyte aan sy gesondheidsprobleme, welke ook die bron van sy noemnaam was. Sy broer Giovanni is aangewys as Cosimo se eksekuteur, maar het voor sy vader beswyk. Piero was in 1461 die laaste Medici om verkies te word tot die kantoor van Gonfaloniere. Sy jig het veroorsaak dat hy dikwels bedlêend was. [3] Dit het beteken dat sy slaapkamer effektief sy kantoor geword het. Hier het hy ook politieke vergaderings gehou. Dit het daartoe gelei dat die Medici-paleis die setel van die regering in Florence geword het. [3]

Afgietsel van 'n oorspronklike borsbeeld van Piero

Nadat hy die Medici bank van sy vader oorgeneem het, het Piero 'n finansiële oorsig voorberei. Die resultaat hiervan was dat hy 'n aantal lenings, waarvan verskeie aan Medici-ondersteuners was wat sy vader verseg het om op te eis, opgeroep het. Dit het 'n klomp van die betrokke handelaars in onmiddellike bankrotskap gedompel en derhalwe die geledere van diegene wat teen die Medici gekant was vergroot. Alhoewel hy nie so 'n briljante bankier soos sy vader was nie, kon hy sake gedurende sy ampstermyn glad laat verloop.

Tydens sy leierskap van Florence het 'n gepoogde staatsgreep onder leiding van Luca Pitti, Niccolò Soderini, Diotisalvi Neroni, Angelo Angelo Acciaiuoli en sy neef Pierfrancesco de 'Medici, plaasgevind. Hulle het gebruikgemaak van troepe van Borso d'Este, die hertog van Modena en Reggio, wat onder bevel gestaan het van sy broer Ercole d'Este. Die staatsgreep is beplan vir 26 Augustus 1466. Piero is egter gewaarsku deur Giovanni II Bentivoglio en kon derhalwe die staatsgreep fnuik, deels omdat sy seun Lorenzo 'n padblokkade ontdek het wat deur die samesweerders opgerig is om Piero tydens sy reis na die Medici Villa di Careggi gevange te neem; hy is egter nie herken nie en kon sy vader waarsku. Die staatsgreep het misluk, sowel as 'n verdere poging wat gesteun is deur Venesië en wat gebruikgemaak het van troepe onder bevel van Bartolomeo Colleoni. Daar word geargumenteer [4] dat die "staatsgreep" in werklikheid 'n wettige poging was om die mag van die Medici-faksie te beperk en 'n regeringstelsel in ooreenstemming met Florence se tradisionele republikeinse ideale daar te stel. Daar word verder geargumenteer dat Piero se "de facto" en oorerflike (maar geheel en al ongrondwetlike) status as leier van die stad juis bekragtig word deur die tipering van die gebeurtenis as 'n "staatsgreep" of 'n "sameswering".

In 1467 moes Piero 'n oorlog teen die Republiek van Venesië trotseer wat deur Florence se steun aan Galeazzo Maria Sforza, die nuwe hertog van Milaan, teweeggebring is. Die Venesiaanse leër onder Colleoni is egter tydens die Slag van Molinella verslaan deur 'n bondgenootskap bestaande uit Florence, Napels, die Pouslike State en Milaan.

Hy het ook die tradisie van die familie se artistieke beskerming voortgesit, insluitende Gozzoli se fresko Optog van die Wyses in die Palazzo Medici Riccardi (waarin albei van Piero se seuns Lorenzo en Giuliano voorkom, sowel as Piero). Sy smaak was meer eklekties as dié van sy vader, en het uitgebrei na Nederlandse- en Vlaamse kunswerke. Hy het voortgegaan om skaars boeke te versamel en baie by die Medici-versamelings gevoeg.

Hy sterf in 1469 as gevolg van jig en longkwale en is begrawe in die Kerk van San Lorenzo langs sy broer Giovanni. Die graf, geskep deur Andrea del Verrocchio, was in opdrag van sy seuns Lorenzo en Giuliano.

Huwelik en afstammelinge[wysig | wysig bron]

Piero is op 3 Junie 1444,[5] getroud met Lucrezia Tornabuoni (1427–1482).[2] Hul kinders sluit Lorenzo die Manjifieke en Giuliano de' Medici in.[2] Sy gesin word waarskynlik uitgebeeld in die bekende skildery deur Botticelli wat bekendstaan as die Madonna van die Magnificat, waarin Lucrezia Tornabuoni verskyn as die Maagd Maria. Lucrezia het geboorte gegee aan vyf kinders:

  • Maria di Piero (it)[6] (sterf voor 1473) - sy was getroud met Leonetto Rossi[2] en was die moeder van Kardinaal Luigi de' Rossi (it).
  • Bianca de' Medici (10 September 1445[6]-1505[2]) - getroud met Guglielmo Pazzi van die Pazzi-familie[2]
  • Nannina de' Medici "Nannina" (1447-1493)[2]
  • Lorenzo die Manjifieke (1449-1492)[2]
  • Giuliano (1453-1478)[2]

Fiksionele uitbeeldings[wysig | wysig bron]

Alessandro Sperduti speel die rol van die jeugdige Piero in die 2016 televisiereeks Medici: Masters of Florence.[7] Julian Sands vertolk die karakter van die ouer Piero in die tweede seisoen, Medici: The Magnificent.[8]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ Encyclopædia Britannica Online 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Tomas 2003, p. 7.
  3. ↑ 3,0 3,1 Tomas 2003, p. 48.
  4. ↑ Najemy, John M. (2006). A History of Florence 1200-1575. Blackwell Publishing. ISBN 978-1405119542.
  5. ↑ Tomas 2003, p. 17.
  6. ↑ 6,0 6,1 Pernis & Adams 2006, p. 29.
  7. ↑ "Medici: Masters of Florence". Internet Movie Database. Besoek op 24 Desember 2016.
  8. ↑ Clarke, Stewart (10 Augustus 2017). "Daniel Sharman and Bradley James Join Netflix's 'Medici' (EXCLUSIVE)". Variety. Besoek op 11 Augustus 2017.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Pernis, Maria Grazia; Adams, Laurie (2006). Lucrezia Tornabuoni De' Medici and the Medici Family in the Fifteenth Century. New York: Peter Lang Publishing, Inc. ISBN 978-0820476452.
  • Tomas, Natalie R. (2003). The Medici Women: Gender and Power in Renaissance Florence. Aldershot: Ashgate. ISBN 0754607771.
  • "Piero di Cosimo de’ Medici". Encyclopædia Britannica Aanlyn. (2015). 
  • Najemy, John M. (2006). A History of Florence 1200-1575. Chichester: Blackwell Publishing. ISBN 978-1405119542.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Piero_di_Cosimo_de%27_Medici&oldid=2452708"