Regsbron

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Regsbron is die oorsprong van wette, die bindende reëls wat enige staat in staat stel om sy grondgebied te regeer.

Die term "regsbron" kan soms verwys na die soewerein of na die setel van mag waaruit die wet sy geldigheid ontleen.[1]

Regsleer[wysig | wysig bron]

Die waargenome egtheid van 'n regsbron kan staatmaak op 'n keuse van regsleer-analise. Tiranne soos Kim Jong-oen mag De facto mag uitoefen,[notas 1] maar kritici sou sê hy oefen nie mag uit 'n de jure (of wettige) bron uit nie. Na die Tweede Wêreldoorlog was dit nie 'n geldige verweer by die Neurenberg-verhore om te sê "Ek het net bevele gehoorsaam", en die oorwinnaars het Nazi's opgehang vir die oortreding van "universele en ewige standaarde van reg en verkeerd".

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Sources of law" may also mean any premiss of a legal reasoning.Goltzberg, Stefan (2016). Les Sources du droit. Paris: Presses Universitaires de France. ISBN 2130748600.

Notas[wysig | wysig bron]

  1. John Austin se "command theory of law" beweer dat om effektief te wees, moet wet 'n soewerein en 'n sanksie hê om dit te ondersteun.