Rutenium(IV)oksied
|
Algemeen | |
|---|---|
| Naam | Rutenium(IV)oksied |
-oxide-unit-cell-3D-vdW.png) | |
| Chemiese formule | RuO2 |
| Molêre massa | 133,07 [g/mol][1] |
| CAS-nommer | 12036-10-1[1] |
| Voorkoms | blouswart vastestof [1] |
| Fasegedrag | |
| Selkonstantes | 449,94pm; c=310,71pm [2] |
| Ruimtegroep | P42/mnm |
| Nommer | 136 |
| Strukturbericht | C4 |
| Smeltpunt | 1200 °C[1] |
| Kookpunt | |
| Digtheid | 6,97 [g/cm3][1] |
| Oplosbaarheid | onoplosbaar[1] |
|
Suur-basis eienskappe | |
| pKa | |
|
Veiligheid | |
| Flitspunt | |
|
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal  Chemie
| |
Rutenium(IV)oksied of ruteniumdioksied is 'n verbinding van rutenium in sy +4 oksidasietoestand en suurstof met die chemiese formule RuO2
Dit is 'n termies stabiele vastestof.[1]
Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]
RuO2 kristalliseer in die tetragonale rutiel-struktuur. (C4 in die strukturbericht-klassifikasie). [3]
Eienskappe[wysig | wysig bron]
Ruteniumdioksied (RuO2) is die mees omgewingsstabiele lid van die familie van die oorgangsmetaaloksiede (TMOs. transition metal oxides) Dit is 'n metaalagtige geleier in sy rutielstruktuur, met 'n hoë elektriese geleidingsvermoë (die weerstandsvermoë van enkelkristal RuO2 by kamertemperatuur is ~35 µΩ-cm), terwyl die meeste oksiede halfgeleiers of isolatore is. [4]
Hierdie verskille in die elektroniese gedrag hou verband met die vulling van die d-toestande van die oorgangsmetale in hulle onderskeie oksiede. RuO2 kan gebruik word as 'n belowende materiaal vir elektriese kontakte, 'n elektrodegeleier in geïntegreerde stroombane en optiese dun films in keramiekweerstande. Baie metaaloksiede vertoon swak stabiliteit by anodiese potensiale van die suurstof-evolusie-reaksie (OER). Talle studies het egter getoon dat edel TMO's soos IrO2 (iridiumoksied) en RuO2 goeie OER-prestasies toon. Dit is belangrik vir die splitsing van water met hernubare elektriese energie.[4]
RuO2 kan by temperature tuusen 998K en 1123K in 'n atmosfeer van droë chloorgas reageer tot vlugtige rutenium(III)chloried wat as die β-fase in 'n koue val versamel kan word. Dit kan gebruik word vir herwinning of verwerking van kernafval. Rutenium is een van die elemente wat in splitsingsreaksies geproduseer word. [5]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 "Ruthenium(IV) oxide". American elements.
- ↑ Qifan Wang, Yukun Wu, Kongfa Chen, Na Ai, Xin Wang, Dian Tang (2021). "Understanding the Features of Crystal Structure, Electronic Structure and Electrical Conductivity of RuO2-SiO2 Binary Oxides". Int. J. Electrochem. Sci. 16: 210754.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link) - ↑ "Rutile (TiO2, C4) Structure: A2B_tP6_136_f_a-001". Aflow.
- ↑ 4,0 4,1 Sarajit Biswas (2021). "First-principles investigation of the metal-insulator transition in rutile RuO2". Thin Solid Films. 736: 138925. doi:10.1016/j.tsf.2021.138925.
- ↑ Cristina N. Guibaldo, Georgina De Micco, Ana E. Bohe (2015). "Chlorination of RuO2 with gaseous Cl2 between 998 and 1123K". Procedia Materials Science. 8: 841–850, . doi:10.1016/j.mspro.2015.04.144.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: ekstra leestekens (link) AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)