Rutenium(III)chloried
|
Algemeen | |
|---|---|
| Naam | Rutenium(III)chloried |
-chloride-xtal-3D-balls.png) |
 |
| β-RuCl3 | |
| Chemiese formule | RuCl3 |
| Molêre massa | 207,4 [g/mol] [1] |
| CAS-nommer | 12648-62-3[1], 10049-08-8[2] |
| Voorkoms | α: glansende swart vastestof; β: donkerbruin[3] |
| Reuk | stekend[1] |
| Fasegedrag | |
| Fase | α-RuCl3 |
| Selkonstantes | a=599 pm; c=1722pm[3] |
| Ruimtegroep | P3112[4] |
| Nommer | 151/153 |
| Strukturbericht | D0₄ |
| Fase | β-RuCl3 |
| Selkonstantes | a=612pm; c=566pm [3] |
| Ruimtegroep | P3c1[5] |
| Nommer | 158 |
| Smeltpunt | |
| Kookpunt | |
| Digtheid | 3,11 [g/cm3][2] |
| Oplosbaarheid | α: onoplosbaar; β: oplosbaar in etanol[3] |
|
Suur-basis eienskappe | |
| pKa | |
|
Veiligheid | |
| Flitspunt | |
| LD50 | 360 [mg/kg] (intraperitoneaal; rot) [1] |
|
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal  Chemie
| |
Rutenium(III)chloried is 'n sout van rutenium in sy +3 oksidasietoestand en soutsuur.
Dit is 'n higroskopiese[1] vastestof.
Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]
Rutenium(III)chloried kom in twee modifikasies voor: α-RuCl3 en β-RuCl3. Die β-vorm is metastabiel. Albei stukture is gelaagd[3] en het 'n trigonale simmetrie.[4][5] Die α-fase het die CrCl3-struktuur (D04 in die strukturbericht-klassifikasie).
Gebruike[wysig | wysig bron]
Ruteniumchloried is 'n verbinding van toenemende betekenis in oppervlakfisika en chemie. Dit het katalitiese eienskappe.[6] Dit is bv. 'n doeltreffende katalisator vit direkte aminering van arene met asodikarboksilate.[7] As 'n adsorbaat op halfgeleieroppervlaktes verbeter dit die werkverrigting van fotoëlektrochemiese toestelle. Dit word ook gebruik in die vervaardiging van ruteniumdioksied dun films, wat in elektroniese toestelle en in elektrochemie gebruik kan word.[6]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "Ruthenium chloride". PubChem.
- ↑ 2,0 2,1 "Ruthernium chloride". American elements.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 FLETCHER, J., GARDNER, W., HOOPER, E. (1963). "Anhydrous Ruthenium Chlorides". Nature. 199: 1089–1090. doi:10.1038/1991089a0.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link) - ↑ 4,0 4,1 "CrCl3 (D04) Structure: A3B_hP24_151_3c_2a-001". Aflow.
- ↑ 5,0 5,1 "β-RuCl3 Structure: A3B_hP8_158_d_a-001". Aflow.
- ↑ 6,0 6,1 McEvoy, A. J. (1982). "ESCA Spectrum and Band Structure of Ruthenium Chloride". Vol. 71. Berlin, Boston: De Gruyter. pp. 569–574. doi:10.1515/9783112500682-033.
- ↑ Suleman M. Inamdar, Vinod K. More, Sisir K. Mandal (2013). "Ruthenium chloride, a new and efficient catalyst for direct amination of arenes with azodicarboxylates". Tetrahedron Letters. 54 (6): 530–532. doi:10.1016/j.tetlet.2012.11.075.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)