Sonnedou

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Sonnedou
Drosera derbyensis
Wetenskaplike klassifikasie e
Domein: Eukaryota
Koninkryk: Plantae
Klade: Tracheofiete
Klade: Angiospermae
Klade: Eudicots
Klade: Superasterids
Orde: Caryophyllales
Familie: Droseraceae
Genus: Drosera
L., (1753)
Spesies
Sien teks
Sinonieme
  • Adenopa Raf.
  • Dismophyla Raf.
  • Drossera Gled.
  • Esera Neck.
  • Filicirna Raf.
  • Freatulina Chrtek & Slavíková
  • Rorella Hill
  • Rossolis Adans.
  • Sondera Lehm.

Sonnedou verwys na 'n genus van plante (Drosera) wat met sy 252 spesies, die tweede grootste genus vleisvretende plante vorm. Kenmerkend is die blare wat gomkliere besit en waardeur prooi gelok en gevang word. So kan dié plante ook in voedingstofarme grond gedy, soos in vene.

Beide die botaniese naam (van die Antieke Grieks δρόσος: drosos = "dou, doudruppels") sowel as die Afrikaanse naam, verwys na die glansende druppels gom wat op die blare voorkom.

Die genus is amper wêreldwyd verspreid. Hoof-verspreidingsgebiede is Australië, Suid-Amerika en Suid-Afrika. Talle soorte word deur menslike uitbreiding en aktiwiteite bedreig, terwyl enkeles as troetelplante aangehou word.

Kenmerke[wysig | wysig bron]

Kaapse sonnedou (D. capensis)

Sonnedou-soorte is selde eenjarige en meestal meerjarige kruidagtige plante, rosette-vormend, regopstaande of klimplante met 'n groeihoogte van een tot eenhonderd sentimeter. Klimmende sonnedou-soorte kan egter nog langer word, meer as 3 meter is al berig (Drosera erythrogyne).[1]

Hulle kan aantoonbaar 'n ouderdom van oor die 50 jare bereik. Die genus is vir die opname van stikstowwe deur insekte gespesialiseer, veral by die dwergsonnedou-soorte waar die nitraatreduktase ensiem wat plante normaalweg vir die opgaar van grondverwante nitraat benodig, totaal afwesig is.[2]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Mann, Phil (2001). "The world's largest Drosera" (30 uitg.). Carnivorous Plant Newsletter. p. 79. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 September 2011. Besoek op 18 Januarie 2013.
  2. J.S. Pate und P.S. Karlsson (1992). Contrasting effects of supplementary feeding of insects or mineral nutrients on the growth and nitrogen and phosphorus economy of pygmy species of Drosera. pp. 8–13. {{cite book}}: |periodical= ignored (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)