Teenpous Theodorus II

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Teenpous Theodorus II
Teenpous van Pous Sergius I
Periode 687
Vir die ware pous met dieselfde naam sien Pous Theodorus II

Theodorus II[1] was 'n teenpous in die Rooms-Katolieke Kerk tydens die pontifikaat van Pous Sergius I. Terselfdertyd was Teenpous Paschalis I ook 'n teenpous. Daar was dus drie aanspraakmakers op die troon van Petrus in die jaar 687.

Biografie[wysig | wysig bron]

Na die dood van Pous Johannes V op 2 Augustus 686 ontstaan onenigheid tussen die geestelikheid en die burgers van Rome. Hulle kon nie ooreenkom op 'n gemeenskaplike kandidaat pous nie. Die burgers met name die milisie kies Theodorus as kandidaat. In Oktober van die jaar word egter 'n kompromie bereik en word Pous Konon verkies.

Konon sterf egter al die volgende jaar en Theodorus probeer weereens om pous te word. Die geestelikheid verkies egter Paschalis. Beide groepe het probeer om die Lareraanse paleis te beset. Theodorus het daarin geslaag om die binneste gedeel van die paleis te beset en Paschalis moes met die buitegeboue tevrede wees. Die meerderheid skaar hulle toe agter 'n derde kandidaat Pous Sergius I. Theodorus het sy nederlaag aanvaar en homself teruggetrek. Verder is niks oor hom bekend nie, nie eers sy sterfdatum nie.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Raymond Davis (translator), The Book of Pontiffs (Liber Pontificalis), first edition (Liverpool: University Press, 1989), p. 83


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal.