Titaannitried
|
Algemeen | |
|---|---|
| Naam | Titaannitried |
 |
 |
| Chemiese formule | TiN |
| Molêre massa | 61,84 [g/mol] [1] |
| CAS-nommer | 25583-20-4[1] |
| Voorkoms | geelbruin poeier, goudkleurig[1] |
| Reuk | reukloos[1] |
| Fasegedrag | |
| Selkonstantes | 423,8 pm[2] |
| Ruimtegroep | Fm3m |
| Nommer | 225 |
| Strukturbericht | B1 |
| Smeltpunt | 2930 °C [1] |
| Kookpunt | |
| Digtheid | 5,430 [g/cm3][1] |
| Oplosbaarheid | onoplosbaar [1] |
|
Suur-basis eienskappe | |
| pKa | |
|
Veiligheid | |
| Flitspunt | |
| LD50 | nie-toksies[1] |
|
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal  Chemie
| |
Titaannitried is 'n verbinding van titaan en stikstof met die chemiese formule TiN.
Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]
Titaannitried kristalliseer in die kubiese haliet-struktuur. (B1 in die strukturbericht-klassifikasie).[2]
Eienskappe[wysig | wysig bron]
Titaannitried kan uit die elemente gevorm word deur titaanpoeier teen hoë temperature met 'n stikstofatmosfeer te laat reageer.[3]
Nanodeeltjies van titaannitried kan verkry word deur ammonolise van komplekse van titaan(IV)chloried TiCl4Ln, waar L 'n ligand soos NH3, 4,4'-bpy, CH3CN of THF is. 'n Ammonolise is 'n vorm van pirolise wat in 'n atmosfeer van ammoniak plaasvind:[4]
'n Tussenproduk van hierdie proses is TiNCl
Titaannitried het 'n hoë weerstand teen korrosie en aantasting deur sure. Dit is 'n goeie elektriese geleier. Die Fermi-vlak is in 'n band met sterk menging van Ti 3d en N 2p-orbitale. Die toestandsdigtheid aan die Fermi-vlak is 0,87 eV-1[2]
Gebruike[wysig | wysig bron]
Die mees algemene gebruik van TiN is in bedekkings met dunne lae. TiN-bedekkings sorg vir verbeterede korrosiebestandheid op masjiengereedskap, soos boorpunte en freessnyers. Dit kan hul leeftyd met 'n faktor van drie of meer verbeter. TiN word ook algemeen gebruik as 'n toplaagbedekking op nikkel (Ni) of chroom (Cr) geplateerde substrate, op loodgietertoebehore en ander hardeware. Vanweë TiN se kleur, wat soos goud lyk, word dit ook in juwele of vir dekorariewe doeleindes toegepas.
Bedekkings word gewoonlik óf deur reaktiewe groei (byvoorbeeld deur uitgloeiing van 'n stuk titaan in stikstof) óf deur fisiese dampneerslag (PVD) vervaardig. Die diepte is ongeveer 3 mikrometer. Sy hoë Young se modulus (600 gigapascal) relatief tot titaniumlegerings (100 GPa) beteken dat dik bedekkings geneig is om weg te vlok, wat hulle baie minder duursaam maak as dunne lae.
Vanweë sy nie-toksiese eienskappe is dit al gebruik in mediese toestelle soos skalpellemme en ortopediese beensaagblaaie waar skerpte en randretensie belangrik is en by inplantings in die liggaam, soos by heupvervangings
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 "NR1747". Stanford.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ren-Qin Zhang,Tae-Hun Lee, Byung-Deok Yu, Catherine Stampfl, Aloysius Soon (2012). "The role of titanium nitride supports for single-atom platinum-based catalysts in fuel cell technology". Phys. Chem. Chem. Phys. 14: 16552–16557.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link) - ↑ Rode, H.; Hlavacek, V. (1995). "Detailed kinetics of titanium nitride synthesis". AIChE J. 41: 377–388. doi:10.1002/aic.690410219.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link) - ↑ Kaskel, S. (2006). Syntheses and Catalytic Properties of Titanium Nitride Nanoparticles. In Inorganic Chemistry in Focus III. doi:10.1002/9783527609932.ch19.
{{cite book}}: Onbekende parameter|editors=geïgnoreer (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)