Gaan na inhoud

Afkwark

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Afkwark
Die afkwark se plek in die Standaardmodel (onder kwarke).
Die afkwark se plek in die Standaardmodel (onder kwarke).
Samestelling Elementêre deeltjie
Statistiek Fermionies
Groep Kwarke
Generasie Eerste
Wisselwerking Sterk, swak, elektromagneties, swaartekrag
Simbool d
Antideeltjie Af-antikwark
Geteoretiseer Murray Gell-Mann (1964)
George Zweig (1964)
Ontdek SLAC (1968)
Massa 4,8+0,5−0,3 MeV/c2[1]
Verval in Stabiel of opkwark + elektron + elektron-antineutrino
Elektriese lading -1/3 e
Kleurlading Ja
Spin 1/2
Swak isospin LH: -1/2, RH: 0
Swak hiperlading LH: 1/3, RH: -2/3

Die afkwark of d-kwark (simbool: d, van die Engelse down quark) is die tweede ligste van al die kwarke, ’n soort elementêre deeltjie, en ’n hoofbestanddeel van materie. Saam met die opkwark vorm dit die neutrone (een opkwark, twee afkwarke) en protone (twee opkwarke, een afkwark) van atoomkerns. Dit is deel van die eerste generasie van materie, het ’n elektriese lading van −13 e en ’n massa van 4,1-5,7 MeV/c2.

Nes ander kwarke is die afkwark ’n elementêre fermion met spin-12 en ervaar dit al vier fundamentele kragte: swaartekrag, elektromagnetisme, swak kernkrag en sterk kernkrag. Die antideeltjie van die afkwark is die anti-afkwark of anti-af), waarvan sekere eienskappe dieselfde magnitude maar teenoorgestelde teken het.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. J. Beringer (Particle Data Group) (2012). "PDGLive Particle Summary 'Quarks (u, d, s, c, b, t, b', t', Free)'" (PDF). Particle Data Group. Besoek op 21 Februarie 2013.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]