Bing Crosby
| Bing Crosby | |
| |
| Geboortenaam | Harry Lillis Crosby Jr. |
|---|---|
| Geboorte | 3 Mei 1903 Tacoma, Washington |
| Sterfte | 14 Oktober 1977 (op 74) Alcobendas, Madrid, Spanje |
| Nasionaliteit | Verenigde State van Amerika |
| Lewensmaat | Dixie Lee Kathryn Grant |
| Kinders | Gary, Dennis, Phillip, Lindsay, Harry, Mary, Nathaniel |
| Beroep(e) | Akteur, sanger |
| Aktiewe jare | 1926–1977 |
| Webwerf | bingcrosby |
| Toekennings | Oscar vir beste akteur |
Bing Crosby (3 Mei 1903 – 14 Oktober 1977) was 'n Amerikaanse sanger en rolprentakteur, bekend as neuriesanger en vir die talle komiese flieks waarin hy saam met Bob Hope verskyn het. Hy word beskou as een van die gewildste en invloedrykste figure in die 20ste eeu regoor die wêreld.[1] Hy is veral bekend vir die liedjie White Christmas uit die rolprent Holiday Inn (1942).[2]
Lewensloop[wysig | wysig bron]
Harry Lillis Crosby Jr. is op 3 Mei 1903 in Tacoma in die deelstaat Washington gebore. Hy was Rooms-Katoliek van oortuiging.[3]
Crosby se sangloopbaan het oor nagenoeg vyftig jaar gestrek en hy het meer as 500 miljoen albums wêreldwyd verkoop.[4] Hy is bekend vir die skep van die musiekstyl wat John Lennon, Elvis Presley, Perry Como, Frank Sinatra en Dean Martin later gekopieer het.[5][6] Volgend Crosby is die styl deur Al Jolson geïnspireer.[7] Sy liedjie White Christmas, wat deur Irving Berlin geskryf is, het die "beste verkoopte album van alle tye" geword.[8]
Crosby se gewildheid regoor die wêreld was van so aard dat in 'n onderhoud met Dorothy Masuka, die topverkoper-Afrikakunstenaar in Afrika, sy gesê het: "Net Bing Crosby, die beroemde Amerikaanse kronie-sanger, het meer plate verkoop as ek in Afrika." Sy groot gewildheid in Afrika het daartoe gelei dat ander Afrika-sangers hom navolg, soos Dolly Rathebe, Masuka en Míriam Makeba, wat plaaslik bekend staan as 'The Bing Crosby of Africa' al is sy 'n vrou.[9]
Die gasheer Mike Douglas het in 1975 in 'n onderhoud gesê: 'Gedurende my dae in die vloot in die Tweede Wêreldoorlog, onthou ek dat ek in die strate van Calcutta, Indië, aan die kus gestap het, dit was 'n eensame nag, so ver van my huis en van my nuwe vrou, Gen. Ek het iets nodig gehad om my gemoed op te wek. Toe ek verby 'n Hindoe stap wat op die hoek van 'n straat sit, hoor ek iets verbasend bekend, ek gaan terug na die man wat een van daardie ou vitrolas speel, soos dié van RCA met 'n horingluidspreker, luister die man na Bing Crosby wat sing “Ac-Cent-Tchu-Ate The Positive.” Ek stop en glimlag in waardering. Die Hindoe knik en glimlag terug. Die hele wêreld het Bing Crosby geken en liefgehad. "Sy gewildheid in Indië het daartoe gelei dat talle Hindoesangers hom navolg en nageboots het, veral Kishore Kumar, wat as die "Bing Crosby van Indië" beskou word.[10]
Hy maak sy rolprentdebuut in 1930 in The King of Jazz. In 1962 word Crosby die eerste persoon om 'n Grammy Lifetime Achievement Award te ontvang.[11]
Crosby is op 14 Oktober 1977 in Alcobendas, Madrid aan 'n hartaanval oorlede. Hy was 74 jaar oud.
Filmografie[wysig | wysig bron]
- The King of Jazz (1930)
- The Big Broadcast (1932)
- Mississippi (1935)
- Rhythm on the Range (1936)
- Rhythm on the River (1940)
- Birth of the Blues (1941)
- Holiday Inn (1942)
- Going My Way (Crosby wen 'n Oscar vir beste akteur) (1944)
- The Bells of St. Mary's (1945)
- Blue Skies (1946)
- A Connecticut Yankee in King Arthur's Court (1949)
- White Christmas (1954)
- High Society (1956) (met Frank Sinatra en Louis Armstrong)
- The Country Girl (1956)
- Reeks komiese "Road"-films, met Bob Hope en Dorothy Lamour, waaronder:
- Road to Singapore (1940)
- Road to Zanzibar (1941)
- Road to Morocco (1942)
- Road to Utopia (1946)
- Road to Rio (1948)
- Road to Bali (1952)
- Road to Hongkong (1962) (minus Dorothy Lamour)
- Robin and the 7 Hoods (met Dean Martin, Sammy Davis jr.. en andere)
Albums[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Communications, Museum of Broadcast (2004). The Museum of Broadcast Communications Enciclopedia of Radio. Fitzroy Dearborn.
- ↑ HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
- ↑ Bing Crosby as Father O'Malley
- ↑ "Bing Crosby Music News & Info" (in Engels). Billboard.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Januarie 2013. Besoek op 4 Maart 2010.
- ↑ https://www.nytimes.com/2001/01/28/books/music-bing-crosby-the-unsung-king-of-song.html
- ↑ Gilliland, John (1994). Pop Chronicles the 40s: The Lively Story of Pop Music in the 40s (audiobook). ISBN 978-1-55935-147-8. OCLC 31611854. Kasset 1, kant B.
- ↑ Gilliland 1994, cassette 3, side B.
- ↑ Harris, Roy J. (11 Desember 2009). "Irving Berlin's White Christmas | Masterpiece by Roy J. Harris Jr. - WSJ.com" (in Japannees). Online.wsj.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Oktober 2013. Besoek op 20 April 2010.
- ↑ Music, International Association for the Study of Popular (August 1998). Popular Music: Intercultural Interpretations. Graduate Program in Music, Kanazawa University. ISBN 978-4-9980684-1-9.
- ↑ Douglas, Mike; Kelly, Thomas; Heaton, Michael (2000). I'll be Right Back: Memories of TV's Greatest Talk Show. Thorndike Press. ISBN 978-0-7862-2358-9.
- ↑ "GRAMMY.com" (in Engels). GRAMMY.com. 8 Februarie 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Augustus 2010. Besoek op 4 Maart 2010.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- Amptelike webwerf
- Bing Crosby in die Internet-rolprentdatabasis
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Bing Crosby.- White Christmas op YouTube
Normdata  |
|
|---|