Gaan na inhoud

Constantia (kiesafdeling)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Sidney Waterson was van 16 Januarie 1948 tot 4 Junie 1948 skaars ses maande Suid-Afrika se tweede minister van vervoer ná die Verenigde Party se skoknederlaag in die 1948-verkiesing. Hy was van 1943 af tien jaar lank LV vir Claremont en daarna ook nog vyf jaar LV vir Constantia.
Die laaste Smuts-kabinet (1948). Van links staan Sidney Waterson (LV vir Constantia van 1953 tot 1970 en voor dit vir Claremont van 1943 tot 1953), Pieter van der Byl, H.G. Lawrence, James Mushet, genl. Jan Smuts, A.G.F. Clarkson, H. Gluckman, JGN Strauss, Colin Steyn en voor Jannie Hofmeyr.

Constantia was van 1953 tot 1994 'n kiesafdeling vir die Suid-Afrikaanse Volksraad in die suidelike voorstede van Kaapstad. In dié 41 jaar was dit altyd in opposisiehande, eers die Verenigde Party en daarna die Progressiewe Federale Party.

In 1953 en 1958 word Sidney Frank Waterson, lid van genl. Jan Smuts se laaste kabinet tot Mei 1948 en van 1943 tot 1953 LV vir Claremont, onbestrede in Constantia verkies. Soos te wagte stem Constantia in die volkstemming in 1960 oorweldigend teen republiekwording toe 'n volle 10 405 nee-stemme uitgebring word vergeleke met net 1 638 ja-stemme. In die verkiesing die volgende jaar kry Waterson die eerste teenstand in Constantia met J.R. Vigne van die Liberale Party wat 1 115 stemme kry, 6 539 minder as die dienende LV. In 1966 sê die Progressiewe Party se R.F. Hurley vir Waterson die stryd aan, maar verloor met 4 429 stemme.

Waterson bly LV tot 21 April 1970 (die einde van 'n 41 jaar lange loopbaan as LV met net 'n onderbreking van vyf jaar tussen 1938 en 1943) en in die verkiesing van daardie jaar wen David Duncan Baxter eweneens gemaklik vir die Verenigde Party met 'n meerderheid van 3 982 teen die P.P. se D. Knight. Die derde P.P.-kandidaat wat sy hand aan Constantia waag is W.J.M. van Heerden in 1974. Hy verloor met 2 385 stemme teen Baxter. Van 1977 tot 1989 het die Progressiewe Federale Party in elke verkiesing in Constantia geseëvier.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Bronne

[wysig | wysig bron]
  • Potgieter, D.J. (ed.) 1972. Standard Encyclopaedia of Southern Africa. Cape Town: Nasionale Opvoedkundige Uitgewery (Nasou).
  • Schoeman, B.M. 1977. Parlementêre verkiesings in Suid-Afrika 1910-1976. Pretoria: Aktuele Publikasies.