Gaan na inhoud

Pinelands (kiesafdeling)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Colin Eglin, L.V. vir Pinelands van 1958 tot 1961.

Die Kaapstadse voorstad Pinelands is aangelê onder aansporing van Richard Stuttaford, wat in 1920 die bedrag van £10 000 geskenk het om as basiese fonds vir die ontwikkeling van die buurt te dien. In 1948 word Pinelands 'n afsonderlike munisipaliteit en in 1953 se algemene verkiesing stuur die nuwe kiesafdeling Pinelands die eerste keer 'n verteenwoordiger na die Volksraad toe die Verenigde Party se R.J. du Toit onbestrede verkies word. Pinelands het die onderskeiding dat dit een van skaars 20 kiesafdelings in Suid-Afrika was waar 'n kandidaat van die Nasionale Party nie een keer die paal kon haal nie.

Colin Eglin, latere leier van die Progressiewe Reformiste Party en die Progressiewe Federale Party, word eweneens in 1958 onbestrede vir die Verenigde Party verkies. In die volkstemming oor republiekwording, die eerste keer dat die nuwe kiesafdeling se kiesers in 'n nasionale stemming hul kruisie kan trek, stem net 2 143 kiesers ten gunste van 'n republiek, maar 9 593 daarteen. In 1961, die eerste verkiesing waaraan die Progressiewe Party deelneem, verloor Eglin sy setel met 3 552 stemme teen die V.P. se J.O.N. Thompson, wat in 1966 met 'n meerderheid van 6 085 stemme teen die P.P. se J.E.G. Beck wen. Eglin waag daardie jaar sy hand aan Seepunt, waar hy met 3 758 stemme teen die V.P. se J.A.L. Basson verloor. Eers in 1974 sou hy, ook in Seepunt, dit regkry om weer Volksraad toe te gaan.

In 1970 stel die P.P. nie weer 'n kandidaat in Pinelands nie en Thompson word, soos Du Toit en Eglin in die eerste twee verkiesings, onbestrede verkies. In 1974 sterf die V.P. se kandidaat, weer Thompson, saam met die V.N.S.W.P.-kandidaat vir Karas in Suidwes-Afrika, C.J. van den Berg, in 'n vliegtuigongeluk ná nominasiedag en so word daar nie op stemdag 'n verkiesing in Pinelands gehou nie. Die Progressiewe Party bou in die tussenverkiesing op 12 Junie 1976 voort op sy prestasie in die algemene verkiesing, toe ses kandidate die paal haal, met dr. Alex Boraine wat die V.P. se A. Reynecke met 'n skamele 34 stemme verslaan. Die Progressiewe Federale Party wen ook hier in 1977, 1981 en 1987, en die Demokratiese Party in 1989.

Partye en kandidate gewen

[wysig | wysig bron]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Bellville, Claremont, Constantia, De Kuilen, Durbanville, Groenpunt, Groote Schuur, Kaapse Vlakte, Kaapstad-Hawe, Kaapstad-Kasteel, Kaapstad-Sentraal, Kaapstad-Tuine, Liesbeek, Maitland,Mowbray, Nuweland, Parow, Rondebosch, Seepunt, Simonstad, Soutrivier, Suid-Skiereiland, Tygervallei, Vasco, Woodstock, Wynberg

Bronne

[wysig | wysig bron]
  • Amptelike Jaarboek van die Republiek van Suid-Afrika 1983. 1983. Johannesburg: Chris van Rensburgpublikasies.
  • Schoeman, B.M. 1977. Parlementêre verkiesings in Suid-Afrika 1910-1976. Pretoria: Aktuele Publikasies.