Hans Vonk
Hans Vonk | |
|---|---|
| Gebore | 18 Junie 1942 Amsterdam, Nederland |
| Sterf | 29 Augustus 2004 (op 62) Amsterdam, Nederland |
| Genres | Klassieke musiek |
| Beroep(e) | Dirigent, pedagoog |
| Assosiasies | Staatskapelle Dresden St. Louis Simfonieorkes Residentie Orkest WDR Simfonieorkes Nederlandse Radio-simfonieorkes |
Hans Vonk (18 Junie 1942 – 29 Augustus 2004) was 'n Nederlandse dirigent.
Vroeë- en middeljare[wysig | wysig bron]
Vonk is gebore in Amsterdam as die seun van Franciscus Cornelis en Wilhelmina Vonk. Sy vader was 'n violis in die Koninklike Concertgebouw-orkes, en is oorlede toe Vonk drie jaar oud was. Vonk het klavier onder Jaap Spaanderman aan die Amsterdamse Konservatorium studeer, en regte aan die Universiteit van Amsterdam. In hierdie tyd het hy 'n bestaan uit optredes as jazz-pianis gemaak. Hy het later dirigeer studeer onder Hermann Scherchen en Franco Ferrara.
Vonk het as dirigent met die Nederlandse Nasionale Ballet gedebuteer. Hy is later met die ballerina, Jessie Folkerts, getroud. Hy het ook gedien as assistent-dirigent by die Konsertgebou-orkes, en assosiaat-dirigent by die Koninklike Filharmoniese Orkes, Londen.
Vonk het hoofdirigentposte beklee by De Nederlandse Opera (1976-1985), die Residentie Orkest (1980–1991) en die Nederlandse Radio-simfonieorkes. Van 1985 tot 1990 was hy hoofdirigent van beide die Staatskapelle Dresden en die Semper Oper, Dresden. In 1988 het hy gedirigeer by La Scala in Milaan in 'n herlewing van Jommelli se Fetonte, maar moes toe 'n jaar verlof neem van dirigeerwerk nadat hy gediagnoseer is met Guillain–Barré-sindroom, 'n neurologiese toestand . Hy het egter herstel en weer sy werk hervat. Hy het in 1991 hoofdirigent van die WDR Simfonieorkes, Keulen geword.
Met die SLSO[wysig | wysig bron]
In die VSA het hy sy eerste gasverskyning saam met die St. Louis Simfonieorkes (SLSO) in 1992 gemaak. In Januarie 1995 is hy aangestel as die SLSO se musiekdirekteur na Leonard Slatkin, en het die pos opgeneem in 1996.[1] In 2001 het Vonk spierswakheid begin ervaar, wat destyds nie gediagnoseer is as 'n spesifieke kwaal nie. In 2002 het hy sy pos in St. Louis bedank weens hierdie gesondheidsprobleme, wat later as amiotrofiese laterale sklerose (ALS), ook bekend as Lou Gehrig se siekte, gediagnoseer is.
Sy laaste uitvoering saam met die SLSO was Mahler se Simfonie nr. 4, op Saterdag, 4 Mei 2002. Die applous het vier minute geduur[2] en is gevolg deur 'n lofrede wat voorgelees is deur die voorsitter van die Raad van Trustees, Virginia Weldon: "In erkenning vir sy noodsaaklike leierskap en voorbeeldige kunstenaarskap, sowel as sy blywende bydrae tot die ryk kulturele nalatenskap van beide hierdie orkes en die streek van St. Louis, is dit met groot trots en toegeneentheid dat die Raad van Trustees van die St. Louis Simfonieorkes hierdie lof toeken aan Maestro Hans Vonk, op hierdie dag, Saterdag, 4 Mei 2002, Saint Louis , Missouri." Waarop die maestro kortliks gereageer het: "Dames en here, aangesien ek 'n Amerikaanse dirigent is, is ek veronderstel om iets vir die gehoor te sê. Ek wil julle graag bedank vir julle teenwoordigheid deur hierdie ses jaar. Alles wat ek te sê het het vanaand op die verhoog gebeur.”
Die SLSO het 'n program van Hector Berlioz se Mis aan hom opgedra na sy dood.[3]
Finale jare[wysig | wysig bron]
In Maart 2002 is Vonk aangestel as hoofdirigent van die Nederlandse Radio-simfonieorkes (NRSO).[4] Hy was van die 2003 tot 2004 seisoen in die pos, en was die orkes se laaste hoofdirigent voordat dit ontbind is. Sy siektetoestand het hom in so 'n mate beïnvloed dat hy verskeie konserte vanaf 'n rolstoel moes dirigeer.[5] Vonk is op 29 Augustus 2004 oorlede in sy huis in Amsterdam, en is daar ter ruste gelê onder die grafskrif (in Afrikaans):
- Musiek was sy lewe.
Nou bring dit ons
Troos en kalmte.
Luuk Reurich het 'n biografie oor Vonk geskryf getiteld, Hans Vonk, Een dirigentenleven, wat in 2006 gepubliseer is. [5] Vonk se opnames is onder andere verkrygbaar op die Chandos- en Denonplaatetikette, en sluit twee CD's van die Nederlandse komponis Alphons Diepenbrock se musiek in.[6] Vonk is beskou as 'n spesialis in Bruckner se musiek[7] en was ook 'n voorstander van Peter Schat se musiek; hy het die wêreldpremière van Schat se verhoogwerk, Houdini, gedirigeer.[8]
Vonk se weduwee Jessie het na sy dood na Tasmanië verhuis, waar sy die "Hans Vonk Music House" opgerig het. Dit is 'n venue vir die opvoer van kamermusiek, en is opgerig ter herinnering aan haar man.[9][10]
Opnames[wysig | wysig bron]
- Fauré & Schoenberg – Pelléas et Mélisande. Hans Vonk, St. Louis Simfonieorkes. PENTATONE PTC 5186324 (2008)
- Gustav Mahler – Simfonie No. 4. Hans Vonk, Esther Heideman, St. Louis Simfonieorkes. PENTATONE PTC 5186323 (2008)
- Mozart – Simfonie No. 40 & Beethoven – Simfonie No. 7. Hans Vonk, St. Louis Simfonieorkes. PENTATONE PTC 5186322 (2008)
- Beethoven – Simfonie No.1 & Brahms – Simfonie No. 4. Hans Vonk, St. Louis Simfonieorkes. PENTATONE PTC 5186318 (2007)
- Brahms – The Final Sessions of Hans Vonk. Nederlandse Radio-simfonieorkes. PENTATONE PTC 5186045 (2005)
- Brahms – Simfonie No.2 & Tragiese Ouverture. Hans Vonk, Nederlandse Radio-simfonieorkes. PENTATONE PTC 5186042 (2004)
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Allan Kozinn (17 Januarie 1995). "St. Louis Symphony Name Hans Vonk as Next Director". The New York Times. Besoek op 3 September 2007.
- ↑ Opname in besit van Jessie Vonk.
- ↑ Eddie Silva (1 November 2004). "In Memoriam". Playbill Arts. Besoek op 4 September 2007.
- ↑ "Hans Vonk chef-dirigent Radio Symfonie Orkest". Trouw. 29 Maart 2002. Besoek op 25 September 2011.
- ↑ 5,0 5,1 van Laar, Jan (20 September 2006). "Klassieke muziek: Tegendraadse dirigent". Elsevier Weekblad. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2011. Besoek op 28 Februarie 2009.
- ↑ Andrew Clements (25 Oktober 2002). "Diepenbrock: The Birds, Marsyas Suite, Three Hymns, Elektra Suite, Die Nacht, Im Grossen Schweigen; Finnie et al". The Guardian. Besoek op 4 September 2007.
- ↑ David Nice (1 September 2004). "Obituary for Hans Vonk". The Guardian. Besoek op 4 September 2007.
- ↑ Nash, Peter Paul (Junie 1978). "Recordings: Review (Schat, de Leeuw, Keuris, Boerman, Henkemans, L. Andriessen)". Tempo. 125 (125): 38–40. JSTOR 944941.
- ↑ Eaves, Rick (9 April 2015). "Jessie Vonk's garden of creativity celebrates globetrotting past". ABC News (in Engels). Besoek op 2 Augustus 2023.
- ↑ The music house high on a Spreyton hill, The Advocate, pp. 8-9, 23 Julie 2010.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
| Kulturele poste | ||
|---|---|---|
| Voorafgegaan deur Ferdinand Leitner |
Hoofdirigent, Het Residentie Orkest 1980–1991 |
Opgevolg deur Yevgeny Svetlanov |
| Voorafgegaan deur Gary Bertini |
Hoofdirigent, WDR Simfonieorkes, Keulen 1990–1997 |
Opgevolg deur Semyon Bychkov |
| Voorafgegaan deur Leonard Slatkin |
Musiekdirekteur, St. Louis Simfonieorkes 1996–2002 |
Opgevolg deur David Robertson |
| Voorafgegaan deur Eri Klas |
Hoofdirigent, Nederlandse Radio Filharmoniese Orkes 2003–2004 |
Opgevolg deur (geen opvolger) |
