Johann Pestalozzi

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Johann Heinrich Pestalozzi
Gebore (1746-01-12)12 Januarie 1746
Zürich, Switserland
Oorlede 2 Mei 1827 (op 81)
Brugg, Switserland
Nasionaliteit Vlag van Switserland Switserland
Vakgebied Pedagogie en opvoedkundige hervorming
Bekend vir Vier-gebied konsep van die lewe

Johann Heinrich Pestalozzi (1746-1827)‏, was ‘n Switserse opvoeder en sy teorie het steeds ‘n sterk invloed op vroeë kinderonderrig (VKO) -programme. Sy fokus was op die ontwikkeling van die jong kind se sintuie, en kurrikulumintegrasie is die manier om holistiese ontwikkeling te verseker. Hy het aanbeveel dat kinders in groepe opgevoed moet word, eerder as individueel, en oueropleiding is belangrik. Hy het geglo dat opvoeding oor die hand, die hart en die verstand van die kind moet gaan. Behalwe vir intellektuele inhoud, moet skole ook voorsiening maak om praktiese vaardighede vir kinders aan te leer.

Die boeke How Gertrude teaches her children en Book for Mothers beskryf wat ma’s tuis kan gebruik met hul kinders.

Pestalozzi was besorg oor die armoede en gesinsontbinding onder die laer klasse as gevolg van die Franse oorloë wat in die 18e eeu Switzerland verwoes het, en sodoende het hy besluit om die individu te help om homself te help.

Pestalozzi het gesê, “Ich bin durch mein Herz, was ich bin. Hilfe zur Selbsthilfe”, (Deur my hart is ek wat ek is. Help mense om hulleself te help.)

Pestalozzi stel ‘n sosiale doel aan die opvoeding, deur die kind se unieke moontlikhede te ontwikkel en sodoende wil hy van bedelaars mense maak. Hy wou ‘n samelewing tot stand bring wat gekenmerk sou wees deur deug in die enkeling en regverdigheid in die staat, ‘n verlossing deur die mens se eie krag te bewerkstellig.

Pestalozzi se teorie was gevorm op sy siening dat aanskouing die oervorm van menslike denke is, waaronder hy verstaan dat die innerlike deurlewing eerder as visuele waarneming beskou moet word, en dit betrek veel meer as net die sintuie. Dit raak ook die intellek en gevoel. Hy het waarneming as basis vir sy onderwys. Die oog en oor is die belangrikste sintuie tydens onderrig. Dit wat waargeneem is, moet vervolgens in ‘n duidelike taal weergegee word. Die kind gaan so van die bekende na die onbekende. Mondelinge ondervraging om die kind te lei was vir hom belangrik. Die kind moet deeglike beheer oor alle leerstof hê voordat daar oorgegaan word na die volgende leerstof.

Pestalozzi is een van die baanbrekers in die moderne idee van gereedheid. Die trapsgewyse ontwikkeling van die sintuie was vir hom belangrik vir die opbouing van die diepste kennis. Lees moet uitgestel word totdat die kind goed kan praat. Denke was vir hom die doel van onderwys en nie kennis nie. Die kind moet ontwikkel en nie onderrig word nie. Handearbeid was vir hom belangrik, want die hand is net so belangrik soos die intellek. Sonder die ontwikkeling van die hart is die mens onvolledig; die kind moet sy kapasiteit om lief te hê ontwikkel. Hy het gesê dat dit wat ‘n mens is, is jy deur jou hart.

Hy maak gebruik van ‘n selfversorgende skool in ‘n plaasomgewing waar die kinders veral handwerk doen, maar ook onderrig word, om sy doelstelling te bereik. Die kind moet leer bid, dink en werk. Pestalozzi staan naby aan Comenius se stelling deurdat hy ‘n waarlik etiese samelewing tot stand bring waarin God aanbid word, met sedelike erkenning en menslike skeppingsvermoë gestimuleer word.

Pestalozzi meen dat elke mens in drie kringe leef, nl. die gesin, die beroep, en die staat.

Elke mens moet volgens die waardes van sy samelewing opgevoed word en daarvolgens leef. Tug is belangrik, maar indien ‘n kind nie belangstel in dit wat om hom aangaan nie, veral in sy opvoeding, dan moet die opvoeder na sy metode gaan kyk om te sien of dit korrek toegepas word.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]