John O'Conor
John O'Conor (gebore op 18 Januarie 1947) is 'n Ierse pianis, pedagoog en voormalige direkteur van die Koninklike Ierse Musiekakademie.
Vroeë loopbaan
[wysig | wysig bron]O'Conor is in Dublin gebore en het Belvedere-kollege bygewoon. Tydens sy vroeëre Dublin-studies was sy hoof klavieronderwyser J.J. O'Reilly. Later het hy 'n Oostenrykse regeringsbeurs ontvang wat hom in staat gestel het om by die bekende pedagoog Dieter Weber in Wene te studeer. Hy het ook die musiek van Beethoven saam met die legendariese Duitse pianis Wilhelm Kempff studeer. In 1973 is O'Conor eenparig bekroon met die eerste prys tydens die Internasionale Beethoven-klavierkompetisie in Wene, welke sy internasionale loopbaan geloods het. In 1975 het hy eerste prys verower tydens die Bösendorfer-kompetisie.
Uitvoerings
[wysig | wysig bron]O'Conor het uitvoerings gegee in verskeie van die wêreld se mees bekende konsertsale, insluitend New York se Lincoln Sentrum, die Kennedy Sentrum in Washington, die Wigmore-saal en South Bank Centre in Londen, die Musikverein in Wene, die Dvořák-saal in Praag en die Bunka Kaikan in Tokio.
Hy het opgetree in Europa, Noord-Amerika, Asië, Afrika, Australië en Nieu-Seeland, en het saam met orkeste soos die Londen Simfonieorkes, Koninklike Filharmoniese Orkes, Tsjeggiese Filharmoniese Orkes, Weense Simfonieorkes, l'Orchestre National de France, die Skotse kamereorkes en Stuttgart Kamerorkes, die Israel Camerata, die NHK, Yomiuri, Kyushu -, Kyoto - en Sapporo Simfonieorkeste in Japan, die KBS Simfonieorkes in Suid-Korea, die Singapoer Simfonieorkes, die Nieu-Seelandse Simfonieorkes en die orkeste van Cleveland, San Francisco, Atlanta, Boston, Dallas, Detroit, Indianapolis, Milwaukee, Seattle, Montreal, Toronto, Tampa en Washington DC in Noord-Amerika verskyn. Hy het die volledige sonates van Beethoven as deel van 'n siklus van 8 uitvoerings tydens 'n aantal geleenthede by verskeie liggings in een seisoen gespeel, waaronder Dublin (Nasionale Konsertsaal), New York (Metropolitan Museum of Art) en Boston (Gardner Museum).
Opnames
[wysig | wysig bron]O'Conor het meer as 20 opnames vir die Telarc-plate-etiket gemaak, waaronder die volledige Beethoven klaviersonates en die volledige Beethoven bagatelles, wat deur die New York Times gehuldig is as die beste opname van hierdie werke; die vyf Beethoven klavierconcertos, uitgereik in 2008; [1] vier volumes van Mozart se klavierconcertos saam met Charles Mackerras en die Skotse Kamerorkes; talle werke van Schubert, waaronder die A majeur Sonate, die volledige Impromptus en Moments Musicals, walse en die Forelkwintet saam met die Cleveland-kwartet; en twee volumes kort klavierstukke getiteld Piano Classics en Autumn Songs. Hy is 'n ywerige voorstander van sy landgenoot, die komponis John Field, en het die meeste van sy belangrikste komposisies opgeneem, waaronder die volledige concertos, sonates en nokturnes. Sy opname van Field se nokturnes was vir baie weke op die Billboard-tydskrif se klassieke speellys.[2][3] Hy het ook 'n gewilde CD van sy gunsteling Ierse Airs (insluitend Danny Boy, Come back to Erin en The Banks of my own lovely Lee) op die After9- plate-etiket (getiteld Irish Classics) opgeneem.
Internasionale klavierkompetisies
[wysig | wysig bron]John O'Conor was 'n medestigter van die Dublin Internasionale Klavierkompetisie, ten opsigte waarvan hy artistieke direkteur en voorsitter van die beoordelingspaneel is. Hy is uitgenooi om te dien op die beoordelingspanele van verskeie internasionale klavierkompetisies, waaronder dié in Leeds (Leeds Internasionale Pianoforte-kompetisie), Moskou (Internasionale Tsjaikofski-kompetisie), Wene (Beethoven), Warskou (Internasionale Frederick Chopin Klavierkompetisie), Tel Aviv (Rubinstein), Beijing, Sjanghai, München, Bolzano (Busoni), Keulen, Vevey (Clara Haskil), Cleveland (Cleveland Internasionale Klavierkompetisie), Salt Lake City (Gina Bachauer Internasionale Klavierkompetisie), Sydney, Pretoria, Londen, College Park (William Kapell), Valencia (Jose Iturbi) en Seoul.
Onderrig
[wysig | wysig bron]O'Conor beklee tans die pos as professor in klavier en buitengewone besoekende kunstenaar aan die Shenandoah Konservatoria (naby Washington, DC). Hy het in September 2010 afgetree as direkteur van die Koninklike Ierse Musiekakademie, alhoewel hy steeds daar onderrig gee.
Hy het sedert 1997 die mantel van Kempff aangeneem, en bied die jaarlikse Beethoven interpretasiekursus in Kempff se eie villa in Positano, Italië aan waar Kempff die kursus vanaf 1957 aangebied het. 'n Televisieprogram wat in 2007 (die 50ste herdenking van die stigting van die kursus deur Kempff) gemaak is, is nou beskikbaar op YouTube met die titel Beethoven Bootcamp.
Hy bied meesterklasse en lesings aan in baie van die liggings waar hy optree, sowel as in baie van die belangrikste musiekinstellings, waaronder die Juilliard - en Manhattan - musiekskole in New York, asook by die Harvard, Yale, Temple, Rutgers, Indiana en Seattle universiteite,[4] die Hamamatsu Klavierakademie in Japan, die Nasionale Universiteit van die Kunste in Korea, die Australiese Nasionale Akademie en Sydney Konservatoria in Australië en die Koninklike Musiekakademie en Guildhall Musiekskool in Londen.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ "Beethoven - Piano Concertos Nos. 1, 3, & 4 - Telarc: 2CD80704" (in Engels). Presto Classical. 27 Oktober 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Oktober 2017. Besoek op 31 Desember 2016.
- ↑ [1]
- ↑ Patsy Morita (18 Januarie 1947). "John O'Conor | Biography & History" (in Engels). AllMusic. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Maart 2020. Besoek op 31 Desember 2016.
- ↑ R.M. Campbell (3 April 2008). "Irish pianist O'Conor's all-Beethoven recital is rooted in a deep understanding". Seattlepi.com. Besoek op 31 Desember 2016.
