Martha Coetzee

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Martha Coetzee.
Ds. en mev. Coetzee en van die Gereformeerde kerk Johannesburg se susters, afgeneem in Melville.

Martha Aletta Coetzee (noemnaam Martie, gebore Nienaber, Burgersdorp, Kaapkolonie, 21 Desember 1890 – Nebohof, Sunnyside, Pretoria, 22 Februarie 1968) was tussen 1916 en haar man, ds. Jan Viljoen Coetzee, se dood einde 1952 predikantsvrou in vier gemeentes van die Gereformeerde Kerk.

Martha Aletta Nienaber was die derde kind van Andries Gerhardus Nienaber en Alida Johanna Pretorius. Sy is op 1 Februarie 1890 in die Gereformeerde kerk Burgersdorp gedoop. Op 3 April 1916 is sy in die Gereformeerde kerk Venterstad in die huwelik bevestig met ds. Coetzee (23 Junie 189126 Desember 1952), wat van daardie jaar af leraar was van die gemeente Piet Retief. Einde 1918 het die egpaar na die Goudstad verhuis waar ds. Coetzee leraar van die Gereformeerde kerk Johannesburg geword het. Dit was reeds sy tweede kennismaking met die Rand, want in Junie 1915 het hy as proponent hierheen gekom as hulpprediker vir ds. Martinus Postma. Sy bevestiging in Desember as tweede predikant van die Johannesburgse gemeente was ’n geskiedkundige gebeurtenis. Hieroor het hy later geskryf: "Sover ek weet, was dit die eerste geval in die geskiedenis van ons kerk, dat 'n gemeente twee predikante gehad het, afgesien van die geval van Burgersdorp wat in die eerste jare van die bestaan van die Teol. Skool twee predikante had, van wie een eintlik dosent aan die skool was en vir 'n gedeelte deur die gemeente besoldig was."[1]

Tydens hul tyd in Johannesburg is in 1919 onder mev. Coetzee en haar man se leiding die Dorkasvereniging van Johannesburg-Oos (Jeppe) gestig. In Mei 1925 het hulle na die Vrystaat verhuis nadat ds. Coetzee die beroep na die gemeente Frankfort aangeneem het. In Junie 1930 het hulle vertrek na haar man se laaste werkkring, Potchefstroom, alwaar hy op 26 Desember 1952 oorlede is, ses maande voor Totius, ’n jare lange hegte vriend.

Onder mev. Coetzee se voorsitsterskap is die destydse Dorkasvereniging in 1931 in ’n Gereformeerde Sustersvereniging omskep. Haar man en Aletta du Plessis (eggenote van prof. Jacobus du Plessis) het mev. Coetzee gehelp met die opstel van die statute. Sy was ook tesouriere van die voorlopige bestuur van die Algemene Gereformeerde Sustersverenigng wat in 1932 onder prof. Du Plessis se leiding tot stand gekom het. Saam met hul geliefde predikantsvrou het die suster van Potchefstroom in verskeie komitees baie aangenaam saamgewerk.

Ida Bosman skryf in die gedenkboek Die Gereformeerde Vrou 1859–1959 oor mev. Coetzee sy "was ’n ware hulp vir haar man. Met al sy kerklike werk het sy hom voortreflik gehelp, besonderlik met die administratiewe werk. Sy besit ’n uitstekende geheue en ’n sterk deursettingsvermoë. Die pastorie waarin die egpaar drie-en-twintig jaar lank gewoon het, was altyd die middelpunt van die gemeentelewe. Deur haar gasvryheid en vriendelikheid is deur almal bemin."

’n Swaar slag het mev. Coetzee getref met haar man se dood einde 1952 in die ouderdom van 61 jaar terwyl hy nog predikant van Potchefstroom was. Bosman skryf het die swaar dae "met groot moed en geloofsvertroue" deurworstel. Nadat haar twee pleegkinders, Leon en Joannie, ook die huis verlaat het, het sy alleen op Potchefstroom gewoon, maar volgens Bosman nog baie belanggestel in die kerklike lewe, en was sy in die eeufeesjaar nog helder van gees en besonder opgewek.

Haar huwelik was kinderloos, maar sy en haar man het Jan Leon Coetzee en Joan May Briel (née Grobler, getroud met Lourens Stephanus Briel) aangeneem.

Bron[wysig | wysig bron]

  • (af) Die Gereformeerde Vroueblad. 1959. Die Gereformeerde vrou 1859–1959. Potchefstroom: Potchefstroom Herald.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (af) Kruger, dr. B.R. 1956. Die ontstaan, ontwikkeling en betekenis van die Gereformeerde Kerk op die Witwatersrand. Pretoria: Craft Drukpers.