Gaan na inhoud

Perim

Koördinate: 12°39′36″N 43°25′12″O / 12.66000°N 43.42000°O / 12.66000; 43.42000
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Perim
Inheemse naam: بريم
Nasa-Satellietbeeld van Perim
Nasa-Satellietbeeld van Perim
Geografie

Ligging Jemen, Indiese Oseaan
Koördinate 12°39′36″N 43°25′12″O / 12.66000°N 43.42000°O / 12.66000; 43.42000

Oppervlakte 13 vk km

Administrasie
Vlag van Jemen Jemen
Goewernoraat Hadhramaut

Hoofstad Mayyun
Grootste stad Mayyun

Demografie
Bevolking 221

Bevolkingsgroepe Arabiere
eiland sonder varswaterbron

Perim (Arabies: بريم, Barīm, [Barīm]; ook Mayyun genoem) is 'n eiland in Jemen op die grens tussen Afrika en Asië en is van besondere strategiese belang. Tussen 1857 en 1967 het die eiland as deel van die protektoraat Aden aan die Britse Ryk behoort.

Ligging

[wysig | wysig bron]
Kaart van die Bab-el-Mandeb met Perim in die middel

Perim lê in die Bab-el-Mandebseestraat by 12° 39′ 24″ noord, 43° 24′ 54″ oos, tussen die Golf van Aden en die Rooisee en waar die lande Eritrea, Djiboeti en Jemen bymekaarkom. Hierdie unieke ligging gee die eiland beheer oor die verkeer deur die Suezkanaal.

Die eiland

[wysig | wysig bron]

Dit is van vulkaniese oorsprong, 5,63 km lank, 2,85 km breed, 13 km² groot en sy hoogste punt is 65 m bo seevlak. Daar is geen varswaterbron op die eiland nie en daarom weinig bewoners en 'n skrapse plantegroei. Op die suidwestelike punt is 'n natuurlike hawe en in die noorde 'n lughawe.

Bridge of Horns

[wysig | wysig bron]

Reeds geruime tyd bestaan die plan om hierdie brug van 28 km van Djiboeti na Jemen via die Bab-el-Mandebstraat en Perim na Jemen te bou om sodoende Afrika en Asië te verbind.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Deur die geskiedenis was die eiland agtereenvolgens beset deur die Portugese, Turke, Franse en die Engelse. Vanaf 1869 tot 1936 het skepe wat deur die Suezkanaal vaar hier vasgemeer om steenkool in te skeep. Toe die kruiser Gelderland op 27 Sepetember 1900 die eiland aangedoen het om steenkool te laai, het die kaptein 'n telegram van die Nederlandse vlootminister ontvang om op las van koningin Wilhelmina van Nederland dadelik na Maputo (destyds Lourenço Marques) te vaar om Paul Kruger aan boord te neem.