Gaan na inhoud

Pietro Longhi

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pietro Longhi
Geboortenaam Pietro Falca
Gebore (1701-11-05)5 November 1701
Venesië, Italië
Sterf 8 Mei 1785 (op 82)
Venesië, Italië
Nasionaliteit Venesiaans
Veld Skildery
Opleiding Antonio Balestra, Giuseppe Crespi
Beweging Rokoko-tydperk

Pietro Longhi (* 5 November 1701 as Pietro Falca; † 8 Mei 1785 in Venesië) was 'n skilder in die laaste stylperiode van die Republiek Venesië, die Rokoko-tydperk, wat veral met sy skilderye van alledaagse 18de eeuse genretonele verbind word. Hierdie werke het dikwels fyn satiriese trekkies. Daarnaas het hy fresko's, altaarskilderye en portrette geskep.

Longhi is as seun van 'n Venesiaanse goudsmid gebore en het sy eerste opleiding deur Antonio Balestra (1666−1740) ontvang, 'n skilder van historiese tonele. Gedurende sy verblyf in Bologna was hy 'n leerling van Giuseppe Crespi (1665−1747), ook bekend as Lo Spagnuolo ("die Spanjaard"), in wie se werk, wat onder die invloed van Nederlandse meesters geskep is, tonele van die alledaagse lewe sentraal gestaan het. Nog voor 1732 – die jaar waarin hy in die huwelik getree het – het Longhi na Venesië teruggekeer waar hy 'n tyd lank historiese skilderye geskep het. Hierdie werke het egter min aanklank gevind. Die eerste gedateerde voorbeeld van sy studies van Venesiaanse binnevertrekke het in 1741 ontstaan.[1]

Pietro Longhi se seun Alessandro (1733−1813) het as skilder in die voetstappe van sy vader gevolg en hom hoofsaaklik op portretskilderye van Venesiaanse adellikes toegespits.

Galery

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]