Ralph Vaughan Williams
Ralph Vaughan Williams OM (Engelse uitspraak: Die Engelse komponis is op 12 Oktober 1872 as predikantseun in Down Ampney, Gloucestershire, gebore. Hy het aan die Trinity College in Cambridge en aan die Royal College of Music in Londen gestudeer. Onder sy leermeesters is veral sir Charles Stanford en sir Hubert Parry noemenswaardig vanweë die rol wat hulle in die Engelse musiekherlewing teen die einde van die 19de eeu gespeel het.
Hoewel Vaughan Williams uit die staanspoor vasberade was om komponis te word, het hy eers orrel en klavierlesse ontvang-as deel van sy musikale opleiding, en na die voltooiing van sy studie aan die Royal College of Music, het hy in 1896 orrelis in 'n Londense kerk geword. In 1897 en 1898 het hy in Berlyn onder Max Bruch (1838- 1920) gestudeer en in 1909 in Parys onder Maurice Ravel (1875-1937). Intussen het hy in 1901 die graad DMus aan Cambridge verwerf.
Van 1903 af het hy in die volkslied begin belang stel en in 1904 het hy lid van die Volksliedvereniging geword. Tussen 1904 en 1906 was hy ook redakteur van The English hymnal, waarvoor hy sy Sine Nomine ("Vir al die heiliges") gekomponeer het. Vaughan Williams het sy eerste groot openbare sukses behaal met Towards the unknown region, 'n kantate wat by die Leedsfees van 1907 baie aandag getrek het.
Na sy diensplig gedurende die Eerste Wêreldoorlog is hy as professor in komposisie by die Royal College of Music aangestel. Sy belangstelling in die Engelse volkslied en die Engelse musiek uit die Tudor-tydperk het sy werk verryk. Sy oeuvre is besonder omvangryk en sluit orkeswerke, verhoogstukke, kamermusiek en vokale musiek in. Die 9 simfonieë vorm die basis van sy kuns en bestryk 'n breë gevoelskaal. Die Eerste ('n See-simfonie, 1910), vir stemme en orkes, is op gedigte van Walt Whitman gebaseer en die Sewende is die Sinfonia Antarctica (1953), wat 'n uitvloeisel was van sy musiek vir die rolprent Scott of the Antarctic (1949).
Besonder indrukwekkend en 'n hoogtepunt in die Engelse musiekgeskiedenis is die Fantasie op 'n tema van Tallis (1910). Ook sy Fantasie op Greensleeves is besonder gewild. Onder sy werke vir die verhoog is die opera The pilgrim's progress (1951) en die ballet Job, a masque for dancing (1931) van belang. Vaughan Williams het 'n groot aantal kunsliedere en sangsiklusse gekomponeer, met inbegrip van On Wenlock Edge (1909) op gedigte van A.E. Housman, Five mystical songs (1911) op gedigte van George Herbert en The house of life op gedigte van Dante Gabriel Rossetti.
Onder sy koorwerke is die indrukwekkende Mis in G-mineur, die Te Deum en die Fees-Te Deum. Vaughan Williams se musiek bevat elemente van die Engelse volksmusiek en Middeleeuse toonlere, gekombineer met invloede uit die vroeë Engelse musiek, spesifiek die van Henry Purcell (1659-1695). Soos verskeie belangrike Europese nasionalistiese komponiste, byvoorbeeld Moessorgski, Dvorák, Smetana en Bartok, het hy die volksmusiek van sy vaderland die basis van sy hoogs individuele en suiwer Engelse musiekstyl gemaak. Hy het in 1935 die Order of Merit-toekenning ontvang en is op 26 Augustus 1958 in Londen oorlede.
Bronne
[wysig | wysig bron]- Wêrelspektrum, 1982, ISBN 0908409699, volume 28, bl. 36
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]Wikimedia Commons bevat media in verband met Ralph Vaughan Williams. |