Handel in die Indiese Oseaan

Handelsdryf in die Indiese Oseaan het gedien as'n belangrike rol in die geskiedenis, en is'n belangrike faktor in die Oos–Wes ruil verhouding. Lang afstand handel in dhows en seilbote het dit 'n dinamiese sone van die interaksie tussen die volke, kulture en beskawings wat strek van Java in die Ooste na Zanzibar en Mombasa in die Weste. Stede en state op die Indiese Oseaan rim was tweegesig. Hulle kyk buite na die see so veel as wat hulle lgekyk het na die binnekant van hulle eie land.

Romeinse tydperk

Romeinse handel met Indië volgens die Periplus Maris Erythraei, 1ste eeu CE.

Indiese skip op 'n lood  muntstuk van Vasisthiputra Sri Pulamavi.

Verligting paneel van'n skip op die Borobudur, 8–9de eeu.

Sedert die antieke tydperk het die Indiese Oseaan 'n belangrike rol gespeel in die ontwikkeling van dieRomeinse handel met Indië.

Hindoe-Boeddhistiese tydperk

Die Satavahanas see-handel ondernemings geontwikkel in Suidoos-Asië.

Die 8ste eeu uitbeelding van 'n seil Borobudur skip in antieke Java dui daarop dat daar antieke handel skakels oor die Indiese Oseaan tussen Indonesië en Madagaskar en Oos-Afrika  bestaan het. Dit word soms as die " Kaneel Roete" vernoem. Die enkel of dubbel seilboot is'n tipiese kenmerk van die skepe van die seevarende Austronesiers en dit is die waarskynlike vaartuig wat gebruik was vir hul reise en eksplorasie oor Suidoos-Asië, Oseanië, en die Indiese Oseaan. Gedurende hierdie tydperk, tussen die 7de tot die 13de eeu, in die Indonesiese argipel floreer die Srivijaya ryk wat geheers het oor die maritieme handel netwerk in die maritieme Suidoos-Asië en die koppeling van Indië en China.

Moslem tydperk

Tydens die Moslem tydperk, waar hulle die handel oor die Indiese Oseaan oorheers het. Die Gujaratis het vir speserye uit die Molukke sowel as kant uit China gebring en in geruil vir vervaardigde items soos tekstiele wat hulle dan verkoop het aan die Egiptenare en die Arabiere. Calicut was die sentrum van die Indiese peper uitvoere na die Rooi See en Europa in hierdie tydperk met veral die Egiptiese en Arabierse handelaars wat veral aktief was.

In Madagaskar, het handelaars en die slawe-handelaars uit die Midde-Ooste (Shirazi Perse, Rial Arabiere, Arabierse Jode, vergesel deur die Bantus van suidoos-Afrika) en van Asië (Gujarat Indiërs, Maleiers, Javaans, Bugis) was soms geïntegreer binne-in die inheemse stamme van Madagaskar.  Nuwe golwe van Austronesiese migrante het ook geimmigreer na Madagaskar in hierdie tydperk het 'n blywende kulturele en genetiese nalatenskap gelos.

Chinese reistogte

Deel van Zheng Hy se navigasie kaart verskaf instruksies vir die aanpassing van die skip om te reis van Hormuz na Calicut, in 1430

Die Sjinese vloot onder Zheng Hy het dwarsoor die Indiese Oseaan geruis gedurende die vroeë deel van die 15de eeu. Die sending was 'n diplomatieke eerder as kommersiële missie, maar baie ruil van geskenke en produkte was gemaak.

Portugese tydperk

Die Portugese onder Vasco da Gama ontdek 'n skeeps roete op pad na die Indiese Oseaan deur die suidelike punt van Afrika in 1497-98. Aanvanklik was die Portugese hoofsaaklik aktief in Calicut, maar die noordelike streek van Gujarat was selfs meer belangrik vir die handel, en 'n noodsaaklike tussenganger in die oos-wes handel.

Ontvangs van die Venesiese ambassadeurs in Damaskus in die tyd van Qaitbay.

Venesiese belange was direk bedreig toe die tradisionele handels patrone in die Mediterreense see deur die Ottomaanse ryk toegemaak was. As gevolg daarvan was dit maklik vir die Portugese om hulle uit te skakel in die speseryhandel van Europa.  Venesië het diplomatieke betrekkinge met Portugal gebreek en het begin om te kyk na maniere om teen sy ingryping in die Indiese Oseaan te werk, wat lei tot die stuur van'n ambassadeur na die Egiptiese hof. Venesië onderhandel om die Egiptiese tariewe te verlaag sodat hulle kon kompeteer met die Portugese, hulle het ook voorgestel dat "vinnige en geheime middels" geneem moet word teen die Portugese. Die Mammelukke het'n vloot in 1507 gestuur onder die beheer van Amir Husain Al-Kurdi, wat sou veg in die Slag van Chaul.

Die Ottomane het probeer om vir Portugal se oorheersing uit te daag in die Persiese Golf-streek deur die stuur van 'n armada teen die Portugese onder Ali Bey in 1581. Hulle is ondersteun in hierdie poging deur die hoofde van verskeie plaaslike owerhede en hawe stede soos Muscat, Gwadar, en Pasni. Die Portugese het egter 'n suksesvolle onderskep en vernietiging van die Ottomaanse Armada uit gedra. Daarna, het die Portugese vir  Gwadar en Pasni op die Mekran Kus aangeval in weerwraak vir die verskaffing van hulp en troos aan die vyand.

Nederlandse en Engelse tydperk

Die eiland van Hormuz is gevang deur 'n Anglo-Persiese mag in die 1622 Inname van Ormuz.

Gedurende die 16de eeu het die Portugese  gevestigde basisse in die Persiese Golf begin stig. In 1602, het die Iranse leër onder die bevel van Imam-Quli Khan Undiladze daarin geslaag om die Portugese uit Bahrain uit te verdryf. In 1622, met die hulp van vier Engelse skepe, herwin Abbas weer vir Hormuz vanaf die Portugese in die Inname van Ormuz. Hy vervang dit as'n handel sentrum met 'n nuwe hawe, Bandar Abbas op die vasteland maar die belangrikheid daarvan verval.

Japannese Handel

Japanees portolan vaar kaart, 'n uitbeelding van die Indiese Oseaan en die Oos-Asiatiese kus, in die vroeë 17de eeu.

Tydens die 16de en 17de eeu,  het Japannese skepe ook aanslae gemaak in die Indiese Oseaan handelsdryf deur middel van die Rooi Seël skip stelsel.

Sien ook

• Indiese Maritieme Geskiedenis
• Winde in die Tydperk van Seil