WV25
| WV25 | ||
| Grafkelder van 'n onbekende | ||
| Ligging | Vallei van die Konings | |
| Land |  Egipte
| |
| Ontdek | 1817 | |
| Uitgrawings deur | Giovanni Battista Belzoni (1817) Otto Schaden (1972) | |
| Versiering | Onversier | |
← Vorige WV24 Volgende →
KV26 | ||
WV25 is 'n onvoltooide, onversierde grafkelder in die westelike deel van die Vallei van die Konings by Thebe, naby die moderne stad Luxor in Egipte. Dit is duidelik die begin van 'n koninklike grafkelder; vermoedelik dié van Achenaten in Thebe.
Die grafkelder is in 1817 deur Giovanni Battista Belzoni ontdek; hy het agt mummies uit die Derde Oorgangstydperk daarin gevind.[1] In 1972 het die Universiteit van Minnesota onder leiding van Otto Schaden weer uitgrawings gedoen. Stukke van die agt mummies is gevind, asook artefakte uit die 18de Dinastie.
Ontdekking[wysig | wysig bron]
Die grafkelder is deur die Italiaanse verkenner Giovanni Battista Belzoni ontdek tydens sy uitgrawings in 1817 in die vallei van die Konings. Sy ondersoek het begin met die graf van Ai (WV23), wat hy die vorige jaar ontdek het. Die ingang na WV25 was toe onder puin en is deur groot rotse geblokkeer. Die volgende dag is gevind dit was 'n "goed geboude muur van stene van verskeie groottes".[1]
Nadat Belzoni dit verwyder het, het hy opgemerk die mummies lyk baie dieselfde, maar die een was onder 'n lykskleed toe. 'n Ander een was in lappe van 'n beter gehalte toegedraai; dit lyk of dit hertoegedraai is, want al wat daarvan oor was, is geel gekleurde bene. Twee groot metaalborde is ook ontdek.[1]
Ligging en uitleg[wysig | wysig bron]
Die grafkelder lê sowat 100 meter oos van WV23. Die ingangstrap en eerste skuins gang is voltooi, maar nie die hele graf nie.[2] Volgens Schaden is die kelder dalk nie voltooi nie weens 'n onveilige oorhang van rotse bo die ingang of die swak gehalte van die boonste rotslaag.[2] Nog 'n rede kan wees dat Achenaten na sy nuwe hoofstad, Amarna, getrek het (as die graf vir hom bedoel was).[3]
Herondersoek[wysig | wysig bron]
Uitgrawings in die grafkelder is middel 1972 deur die Universiteit van Minnesota onder leiding van Otto Schaden gedoen. 'n Groot hoeveelheid potte uit die 18de Dinastie is ontdek.[2]
Nog uitgrawings in die binnekant van die kelder het dele van die boonste trap, mummielappe en fragmente ontbloot. Die belangrikste ontdekking hier was 'n klip met 'n skets van 'n sittende man in rooi ink. Die kamer aan die punt van die trap het die oorblyfsels van agt mummies bevat, soos beskryf deur Belzoni; hulle kom waarskynlik uit die 21ste tot 22ste Dinastie. Dele van die geel geraamte is ook gevind. Ander artefakte in die grafkelder dui op 'n koninklike begrafnis, onder meer twee lewensgroot houtstandbeelde soos dié wat in Toetankamen se grafkelder (KV62) ontdek is.
Op grond van die artefekate wat gevind is, het Schaden gemeen die grafkelder het waarskynlik 'n koninklike mummie bevat (as dit uit die 18de Dinastie dateer) of dat 'n koninklike mummie, moontlik Ai s'n (verteenwoordig deur die geel geraamte) daarheen geskuif is.[2] Hy het verder geglo die koninklike materiaal wat daar ontdek is, is deur vloedwater van 'n ander graf, moontlik WV23, daarheen gespoel.[4]
Moontlike eienaarskap[wysig | wysig bron]
Die grafkelder word beskou as een van twee moontlike kandidate vir die Thebaanse graf van Achenaten; die ander een is WV23.[3] Volgens Belzoni was die kelder vir 'n koninklike begrafnis bedoel, te oordeel na die koninklike afmetings daarvan.[1] Later het die Egiptoloog Elizabeth Thomas klem gelê op die koninklike aard van die uitleg van die graf en gesê die geel geraamte dui moontlik op 'n koninklike wegsteeksplek van mummies. Sy het ook die teenwoordigheid van 'n fragment van 'n granietsarkofaag genoem. Schaden het die fragment opgespoor en dit as deel van 'n deksel geïdentifiseer. Hy het geglo dit is van onbekende oorsprong; dit kon nie van Ai se kis kom nie, want dié se deksel is ongeskonde gevind.[2]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Belzoni, Giovanni Battista; Belzoni, Mrs (Sarah) (1820). Narrative of the Operations and Recent Discoveries within the Pyramids, Temples, Tombs, and Excavations, in Egypt and Nubia; and of a journey to the coast of the Red Sea, in search of the ancient Berenice, and of another to the Oasis of Jupiter Ammon. Londen: J. Murray. pp. 223–224. Besoek op 21 Junie 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Schaden, Otto J. (1979). "Preliminary Report on the Re-Clearance of Tomb 25 in the Western Valley of the Kings (WV-25)". Annales du Service des Antiquités de l'Égypte. Organisme Général des Imprimeries Gouvernementales. 63: 161–168. Besoek op 11 Junie 2021.
- ↑ 3,0 3,1 Reeves, Nicholas; Wilkinson, Richard H. (2010). The Complete Valley of the Kings: Tombs and Treasures of Egypt's Greatest Pharaohs (sagtebandherdruk uitg.). Londen: Thames & Hudson Ltd. pp. 116–117. ISBN 978-0-500-28403-2.
- ↑ Reeves, C. N. (1990). Valley of the Kings: Decline of a royal necropolis. London: Kegan Paul International. pp. 41–42. ISBN 0-7103-0368-8.
Skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie WV25.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
