KV57
| KV57 | ||
| Die grafkelder van Horemheb | ||
_(Vall%C3%A9e_des_Rois_Th%C3%A8bes_ouest)_-6.jpg)
| ||
| Die grafkamer van Horemheb, wat die onvoltooide versiering van sy sarkofaag wys. | ||
| Ligging | Vallei van die Konings | |
| Land |  Egipte
| |
| Ontdek | 22 February 1908 | |
| Uitgrawings deur | Edward R. Ayrton (1908) Geoffrey Thorndike Martin (2006-'07 | |
| Versiering | Horemheb bring offerandes aan die gode; Boek van Poorte | |
← Vorige KV56 Volgende →
KV58 | ||
KV57 in die Vallei van die Konings by Thebe, naby die moderne stad Luxor in Egipte, was die grafkelder van Horemheb, die laaste farao van die 18de Dinastie.
Die grafkelder is in Februarie 1908 deur Edward Ayrton ontdek toe hy uitgrawings vir die Amerikaanse miljoenêr-sakeman Theodore M. Davis gedoen het. Weens sy ligging in die valleibodem was dit vol puin wat vloedwater daarin afgespoel het. Die grafkelder lyk anders as voriges uit die 18de Dinastie: Dit het 'n reguit as met 'n knik en bevat geverfde reliëfs eerder as muurskilderings; die Boek van Poorte verskyn ook vir die eerste keer. Die koning se rooi sementsarkofaag is gevind met die deksel afgebreek, maar andersins ongeskonde. Daar is oorblyfsels van verskeie mummies, maar nie een is onweerlegbaar van Horemheb nie.
Uitleg[wysig | wysig bron]
Die grafkelder bestaan uit 'n trap na onder, 'n skuins gang wat na 'n ander trap lei en nog 'n gang wat in 'n putskag eindig. Daarna is die eerste saal met pilare.
Links in die saal is 'n trap na nog 'n aflopende gang. Toegang tot die voorkamer word met nog 'n trap verkry. Daarop volg die grafkamer met pilare, omring deur pakkamers.[1]
Die uitleg is 'n oorgang van die een met 'n gebuigde as van die vroeë 18de Dinastie en die reguit asse van die 19de Dinastie;[2] dit het 'n knik in (Engels: jogged). Die saal met pilare is vierkantiger as vroeër, nes in latere grafkelders.[1]
Inhoud[wysig | wysig bron]
.jpg)
Die grootste voorwerp wat nog in die grafkelder oor is, is die rooi sementsarkofaag, volgens Davis "een van die mooistes wat nog gevind is".[3] Dit is in dieselfde styl as dié van Achenaten, Toetankamen en Ai.[4]
Baie van dit wat oor was, is gebreek toe die grafkelder in antieke tye beroof is. Die kiste se oorblyfsels was klein stukkies sederhout met inskripsies op. Die befranisfleskissie van albaster, wat uit 'n enkele blok gemaak is,[5] was stukkend geslaan.[1] Daar was ook dele van vier miniatuur-begrafnisflesse met leeukoppe. Lewensgroot "bewaarder"-standbeelde is by die knie afgebreek en het geen gesigte of ledemate nie. Die koppe van seekoeie, koeie en leeuwyfies wat deel van banke was, is gevind asook drie groot beelde van Anoebis. Ander vondste sluit in magiese stene, modelbote, dele van stoele, krale en albastervase. Een niekoninklike begrafnisfles met 'n deksel in die vorm van 'n menslike kop is ook gevind; dit bevat die naam van ene Sanoa.[5][1]
Grafton Elliot Smith het die menslike oorblyfsels ondersoek en bepaal die oorblyfsels in die sykamers was van twee vroue, die kopbene wat op die vloer van die grafkamer gekry is, was van 'n man en twee vroue, en die sarkofaag het die bene van een persoon van onsekere geslag bevat.[3]
_(Vall%C3%A9e_des_Rois_Th%C3%A8bes_ouest)_-2.jpg)
Versiering[wysig | wysig bron]
Nes met ander grafkelders is die versiering beperk tot drie mure van die putkamer, die voorkamer en die grafkamer, maar vir die eerste keer is die mure versier met geverfde basreliëf in plaas van eenvoudiger muurskilderings. Veral die helder kleure is treffend; die helder geverfde beelde en hiërogliewe staan uit teen die blougrys agtergrond.[1]
Die uitgrawers is getref deur die skoonheid van die versiering. Volgens Maspero kon hulle "niks anders as plesier en bevrediging" ervaar toe hulle dit sien nie.[6]
Die reliëfs in die put- en voorkamer sit die tradisie voort wat in Toetmoses IV se grafkelder aangetref is; dit beeld Horemheb uit wat offerandes aan die gode bring wat met die hiernamaals verbind word; Noet is hier egter deur Isis vervang. Teen die mure van die grafkamer is vir die eerste keer tonele uit die Boek van Poorte in plaas van die Amdoeat.[1]
Galery[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Reeves, Nicholas; Wilkinson, Richard H. (1996). The Complete Valley of the Kings: Tombs and Treasures of Egypt's Greatest Pharaohs (2000 uitg.). London: Thames & Hudson Ltd. pp. 130–133. ISBN 978-0-500-28403-2. Besoek op 8 Julie 2022.
- ↑ Ayrton, Edward R. (1908). "Recent Discoveries in the Biban el Moluk of Thebes". Proceedings of the Society of Biblical Archaeology. Londen: Society of Biblical Archaeology. pp. 116–117.
- ↑ 3,0 3,1 Davis, Theodore M.; Maspero, Gaston; Daressy, George (1912). The Tombs of Harmhabi and Touatânkhamanou (Duckworth 2001 reprint uitg.). Londen: Archibald Constable & Co. Ltd. pp. 1–3. ISBN 0-7156-3072-5.
- ↑ Romer, John (1981). Valley of the Kings. Londen: Book Club Associates. pp. 223–228.
- ↑ 5,0 5,1 Davis, Theodore M.; Maspero, Gaston; Daressy, George (1912). The Tombs of Harmhabi and Touatânkhamanou (Duckworth 2001 reprint uitg.). Londen: Archibald Constable & Co. Ltd. pp. 97–109. ISBN 0-7156-3072-5.
- ↑ Davis, Theodore M.; Maspero, Gaston; Daressy, George (1912). The Tombs of Harmhabi and Touatânkhamanou (Duckworth 2001 reprint uitg.). London: Archibald Constable & Co. Ltd. pp. 61–95. ISBN 0-7156-3072-5.
Skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie KV57.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
