Gaan na inhoud

William Henry Ford

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
William Henry Ford
Gebore
William Henry Ford

1868
Sterf1921
NasionaliteitAustraliër, Suid-Afrikaner
BeroepArgitek, boumeester
Bekend virTwaalf geboue van die NG Kerk; een van die Gereformeerde Kerk

William Henry Ford (1868, Australië – 1921, Suid-Afrika) was ’n Suid-Afrikaanse argitek en ontwerper van Australiese herkoms wat verantwoordelik was vir van die ontwerp van kerkgeboue van die Nederduitse Gereformeerde Kerk in Suid-Afrika.

In Australië

[wysig | wysig bron]
Bouliede by die hoeksteenlegging van die kerkgebou van die NG gemeente Barkly-Oos op 15 Desember 1906. Ford staan tweede van regs. Dié gebou is deur Hermann Kallenbach en A. Reynolds ontwerp.

Ford was die seun van Frederick en Charlotte Ford. Hy het sy opvoeding ontvang aan die Scotch College en die Universiteit van Victoria. Hy word in rekords vermeld as in praktyk in Coolgardie, Wes-Australië in 1897. In 1898 het hy 'n vennootskap gevorm met Edwin Summerhayes (1868–1944).[1] Hy het 'n ruk in Claremont gewoon terwyl hy en Summerhayes aan die reusagtige Coolgardie Exhibition Building gewerk en ander geboue in die Australiese goudveld ontwerp het. 'n Brand het die tentoonstellingsgebou op 25 Julie 1929 in puin gelê nadat dit geruime tyd leeg gestaan en vervalle geraak het.[2]

Coolgardie was in die dae toe Ford daar gewoon het, Wes-Australië se derde grootste nedersetting met 60 winkels, 26 hotels, vier klubs, drie brouery, sewe koerante, ses banke, twee aandelebeurse, 25 aandelemakelaars, vier skole, twee teaters, talle aanbiddingsplekke en 'n perderesiesbaan. In 1899 het die dorp sy eie Groot Tentoonstelling aangebied, by name "The Western Australian International Mining and Industrial Exhibition". Dit het die bou van 'n reuse-tentoonstellingsgebou vereis, wat Ford en Summerhayes ontwerp het. Sowat 61 000 mense het die tentoonstelling besoek, maar ongelukkig was dit die begin van die nieamptelike hoofstad van die Oostelike Goudvelde se agteruitgang,[3] want die goudbronne het aan die begin van die 1900's begin agteruitgaan. Dieselfde vennootskap was verantwoordelik vir die Coolgardie-stadsaal.[4]

Na Suid-Afrika

[wysig | wysig bron]
Volgens sommige bronne is dit die tentoonstellingsgebou in Coolgardie, hoewel ander sê dis die Skool van Mynwese.
Die kerkraad, boukommissie en besoekende predikante tydens die inwyding van die NG kerk Hanover. Ford staan regs.

Tydens die Tweede Vryheidsoorlog het hy na Suid-Afrika gekom en ná die oorlog hom op die ontwerp van Afrikaans-Hollandse kerke toegespits.

Hy het in die Kaapprovinsie, Oranje-Vrystaat en Transvaal gewerk en veral NG kerkgeboue ontwerp, waarvan die mees uitstaande waarskynlik dié van die moedergemeente op Kroonstad in die Vrystaat is. Die eerste gebou wat met sekerheid aan hom toegeskryf kan word, is die NG kerkgebou op Hanover in die Karoo (1908).

Hy het omstreeks 1912 op Kroonstad gewoon en is indertyd toegelaat as ’n Lisensiaat-lid van die RIBA (die Koninklike Instituut van Britse Argitekte), toe hy reeds lid was van die Kaapse Instituut van Argitekte. Enkele maande daarna het hy na Frankfort, ook in die Vrystaat, verhuis, waar hy die Gereformeerde kerk Frankfort se eerste kerkgebou ontwerp het. Teen 1915 het hy in Kaapstad gewoon, maar in die 1915/’16-kalender van die RIBA was hy weer op Frankfort woonagtig. In 1921 het hy die NG kerk in Benoni ontwerp, maar hierna is amper niks van sy loopbaan of lewe bekend nie. Blykbaar het hy in Suid-Afrika meestal kerke ontwerp.

Lys NG kerke ontwerp

[wysig | wysig bron]

Gereformeerde kerk

[wysig | wysig bron]

Galery

[wysig | wysig bron]

Bronne

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. (en) Lewensbeskrywing van Edwin Summerhayes Geargiveer 11 Maart 2019 op Wayback Machine. URL besoek op 22 November 2017].
  2. (en) Trove Digitised Newspapares. URL besoek op 10 Oktober 2013.
  3. (en) Beskrywing van Coolgardie op Goldfields Tourism Network. Geargiveer 14 November 2013 op Wayback Machine URL besoek op 10 Oktober 2013.
  4. (en) Lewensbeskrywing van Summerhayes. Geargiveer 4 Maart 2016 op Wayback Machine URL besoek op 10 Oktober 2013.
  5. (en) Schoeman, Chris. 2013. The Historical Karoo. Cape Town: Zebra Press.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]