Albanie-ruigte
| Albanie-ruigte | ||||
| Ekostreek | ||||
| ||||
| WWF-kode | AT1201 | |||
| Lande | Suid-Afrika | |||
| Bioom | Mediterreense woud, bos- en struikveld | |||
| Ekosone | Afrotropiese gebied | |||
| Floraryk | Capensis | |||
| Oppervlakte | 17 100 km² | |||
| Beskerm | % | |||
| ||||
Die Albanie-ruigte[1] is ’n ekostreek in die suide van Suid-Afrika. Dit is gekonsentreer om die Albanie-streek van die Oos-Kaap. Die plante van die streek groei in goedgedreineerde, sanderige grond in die breë valleie van die Groot-Vis-, Sondags- en Gamtoosriviere en verder noordwes in die valleie van die Kaapse Plooigordel. Die ruigte is kwesbaar vir brande en weiding en is dus beperk tot valleigebiede waar daar ’n kleiner bedreiging is as op die oop vlaktes.[2]
Die klimaat is droog, veral verder die binneland in, maar die skaduryke valleie is koeler as die omringende gebiede wat warm in die somer en koud in die winter is, en waar die reënval wisselvallig is.
Flora[wysig | wysig bron]
Die ruigte bevat baie inheemse plante, veral vetplante, en kan in drie dele met verskillende soorte plantegroei verdeel word. Dit is die ruigste in die riviervalleie naby die kus waar die struike doringagtig is met laer plante soos kruip- en vetplante. Hoër op en nader na die binneland word die klimaat droër en die plantegroei minder dig. Eindelik bestaan die plantegroei in die bergvalleie in die noordweste hoofsaaklik uit vetplante soos die nuttige spekboom (Portulacaria afra) en kerkeibos (Crassula ovata), asook kriedoring (Lycium austrinum), doppruim (Pappea capensis), ghwarrie (Euclea undulata), geelberggranaat (Rhigozum obovatum), aalwyne en Karooboerboon (Schotia afra). Saam met die fynbosbioom vorm die gebied die Kaapse floraryk.
Fauna[wysig | wysig bron]
Voëls in die gebied sluit in die swartsperwer, swartkopwielewaal en twee spesies wat feitlik inheems aan die Kaap is, die oranjeborssuikerbekkie en Kaapse pietjiekanarie. Daar is een soogdier wat feitlik inheems is, die Duthie-kruipmol (Chlorotalpat duthieae), en die Addo-olifant- Nasionale Park is die tuiste van die savanne-olifant (Loxodonta africana) en swartrenoster (Diceros bicornis), asook boksoorte soos die bosbok (Tragelaphus scriptus), vaalribbok (Pelea capreolus), rooiribbok (Redunca fulvorufula), eland (Taurotragus oryx), koedoe (Tragelaphus strepsiceros), rooihartbees (Alcelaphus buselaphus), Kaapse grysbok (Raphicerus melanotis) en gewone duiker (Sylvicapra grimmia).
Bedreigings en bewaring[wysig | wysig bron]
’n Groot deel van die streek word gebruik vir landbou of weiding, veral deur bokke. Dit is ’n voortdurende bedreiging, veral in die riviervalleie naby die kus, waar plantegroei ook moet plek maak vir die uitbreiding van stedelike gebiede en vir toeriste-oorde.
Bewaringsgebiede sluit in die Addo-olifant- Nasionale Park naby Gqeberha, die Groendal-wildernisgebied en die Baviaanskloof-wildernisgebied.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Van Lill, Dawid. Sien Suid-Afrika: Visuele Feite. Human & Rousseau, Kaapstad. ISBN 978-0-624-05443-6
- ↑ Wêreldnatuurfonds oor die Albany-ruigte URL besoek op 29 Januarie 2020