Spaans-Amerika

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Lande van Spaans-Amerika
Spaanse sprekers in Noord- en Suid-Amerika:
██ > 50% ██ > 30% ██ > 20% ██ > 10% ██ > 5% ██ > 2%

Spaans-Amerika of Hispano-Amerika (Spaans: Hispanoamérica) is 'n versamelnaam vir lande op die Amerikaanse kontinent waar Spaans die voertaal is. Dit word onderskei van Latyns-Amerika wat ook die Portugees en Franssprekende lande insluit.

Hierdie lande het kultuur-historiese bande met mekaar en met Spanje, waarvan hulle vroeër kolonies was. In al hierdie lande is Spaans die belangrikste taal, wat sy amptelike status soms met een of meer inheemse tale deel (soos Guaraní, Quechua, Aymara, Nahuatl of Mayathan). Hierdie lande is oorheersende Rooms-Katoliek.

Spaans-Amerika verskil van die sogenaamde Ibero-Amerika in die opsig dat laasgenoemde Spaans-Amerika en Brasilië (voorheen "Portugees Amerika"​​) omvat, en vir sommige toepassings ook die Iberiese Skiereiland (Portugal, Spanje en Andorra) insluit.

Spaans-Amerika verskil van Latyns-Amerika, wat Spaans-Amerika, Brasilië, asook die voormalige Franse kolonies in die westelike halfrond omvat.

Lande[wysig | wysig bron]

Sien ook[wysig | wysig bron]