Edmund I van Engeland

Edmund I
	Koning van Engeland
	;
Huis	Wessex
Regeer	27 Oktober 939 – 26 Mei 946
Voorganger	Athelstan
Opvolger	Edred
Eggenote	Elfgifa; Ethelfled
Kinders	Edwy; Edgar die Vreedsame
Gebore	921
Oorlede	26 Mei 946
Vader	Eduard die Ouere
Moeder	Eadgifu van Kent

Edmund I (921 – 26 Mei 946), met die bynaam "die Manjifieke" of "die Ouere", was van 939 tot met sy dood koning van Engeland. Hy was die seun van Eduard die Ouere en die halfbroer van sy voorganger, Athelstan.

Edmund moes gou ná sy troonbestyging militêre bedreigings die hoof bied. Koning Olaf I van Dublin het Northumbrië verower en die Middellande binnegeval. Ná Olaf se dood in 942 het Edmund die gebied herower. Hy het ook opstande deur die Dene in Mercië onderdruk.

Edmund is tydens ’n fees in sy eie woning vermoor deur Leofa, ’n verbanne misdadiger wat ook in die geveg dood is.^[1] Hy is opgevolg deur sy broer Edred.

Ook sy seuns Edwy en Edgar het later koning geword.

Verwysings

Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Nederlandse Wikipedia-artikel nl:Edmund I van Engeland

↑ John van Worcester, Chronicon AD 946; William van Malmesbury, Gesta regum, boek 2, hoofstuk 144.

[1] John van Worcester, Chronicon AD 946; William van Malmesbury, Gesta regum, boek 2, hoofstuk 144.

[1]