Gaan na inhoud

Stefanus van Engeland

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Stefanus
Koning van Engeland

Huis Normandië
Regeer 22 Desember 1135April 1141; November 114125 Oktober 1154
Voorganger Hendrik I; Matilda
Opvolger Matilda; Hendrik II
Eggenote Matilda van Boulogne
Kinders Eustace IV van Boulogne
Willem van Blois
Maria van Boulogne
Gebore c. 1096; (Blois, Frankryk
Oorlede 25 Oktober 1154; Dover, Engeland
Vader Stefanus II van Blois
Moeder Adela van Engeland

Stefanus van Blois (Engels: Stephen, Frans: Étienne; 109625 Oktober 1154) was van 22 Desember 1135 tot April 1141 en van November 1141 tot 25 Oktober 1154 koning van Engeland.

Hy is in Frankryk gebore as die seun van Stefanus, Graaf van Blois en Chartres, en Adela van Engeland, dogter van Willem die Veroweraar. Hy was die laaste Engelse koning van die Huis van Normandië.

Stefanus het die guns gehad van sy oom Hendrik I van Engeland en het in 1115 getrou met Matilda van Boulogne, dogter van graaf Eustatius III van Boulogne. Hy is ná Hendrik se dood deur die Normandiese baronne as koning erken in plaas van Matilda, Hendrik se dogter. Sy moes haar pa eintlik opgevolg het, maar daar was twee struikelblokke in die weg: Sy was ’n vrou en haar tweede man was van die vyandelike Franse Huis van Anjou.

Matilda (wat intussen as keiserin Maud bekend geword het om naamsverwarring te voorkom – sy was voorheen getroud met die Duitse keiser Hendrik V) het sy troonbestyging heftig betwis. Aangesien sy ook groot steun gehad het, het dit gelei tot ’n burgeroorlog bekend as Die Anargie.

Maud het Engeland in 1139 binnegeval en Stefanus in April 1141 verslaan en hom in Bristol onder arres laat plaas. Sy het toe in die praktyk die mag in haar hande gehad, maar haarself nooit koningin genoem nie. Met behulp van Stefanus se vrou Matilda is Maud verdryf en op haar beurt by Oxford gevange geneem. Sy het egter ontsnap.

Stefanus is in November vrygelaat, waarna hy weer die leisels oorgeneem het. Hy het slegs met groot moeite staande gebly teen Godfried Plantagenêt, die Graaf van Anjou en Maud se tweede man. Eindelik het Stefanus Maud se seun, die latere Hendrik II, as erfgenaam erken. Hy was die eerste koning van die Huis van Plantagenêt.

Stefanus is op 25 Oktober 1154 in Dover dood.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Nederlandse Wikipedia-artikel nl:Stefanus van Engeland