Gaan na inhoud

Itzhak Perlman

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Itzhak Perlman (Hebreeus: יצחק פרלמן)
Itzhak Perlman speel die Nasionale Volkslied van Amerika (die Star Spangled Banner) tydens 'n bofbalwedstryd by Citi Field in New York Stad in 2016
Agtergrondinligting
Gebore31 Augustus 1945 (1945-08-31) (79 jaar oud)
Tel Aviv, Britse mandaat van Palestina (nou Israel)
GenresBarokmusiek, Klassiek, Romantiese musiek, Klezmer
Beroep(e)Violis, dirigent, musiekpedagoog
InstrumenteViool
Jare aktief1958–huidig
EtiketteDeutsche Grammophon
EMI
RCA Victor Red Seal

Itzhak Perlman (Hebreeus: יצחק פרלמן‎; * 31 Augustus 1945 - ) is 'n Israeli-Amerikaanse violis, dirigent, en musiekpedagoog.

Perlman het in die loop van sy loopbaan reeds wêreldwyd opgetree, asook deur die VSA. Hy het opgetree tydens sulke geleenthede soos 'n staatsdinee by die Withuis ter ere van Koningin Elizabeth die Tweede van die, Verenigde Koninkryk en tydens die Presidensiële inhuldiging van President Obama van die VSA. Hy het ook die Detroit Simfonieorkes sowel as die Westchester Filharmonies Orkes gedirigeer.

In 2015 was die Presidensiële Vryheidsmedalje aan hom toegeken.[1]

Vroeë lewe

[wysig | wysig bron]

Perlman was in 1945 in Tel Aviv gebore in 'n Joodse gesin. Sy ouers, Chaim en Shoshana Perlman, was boorlinge van Pole en het in die 1930's na die Britse Protektoraat van Palestina geïmmigreer voordat hulle ontmoet en later getroud is. Perlman het op die ouderdom van vier jaar polio opgedoen. Hy loop sedertdien met behulp van krukke en beenstutte[2] en speel die viool in 'n sittende posisie. Hy gebruik sedert 2018 krukke of 'n elektriese skoeter vir beweeglikheid.[3]

Perlman het die eerste keer in die viool begin belangstel nadat hy 'n uitvoering van klassieke musiek op die radio aangehoor het. Hy is op die ouderdom van drie jaar toelating tot die Shulamit Konservatoria geweier op grond daarvan dat hy te klein was om 'n viool behoorlik te hanteer.[4] Hy het in stede hiervan homself geleer om die instrument te bespeel met gebruikmaking van 'n speelgoed viooltjie totdat hy oud genoeg was om saam met Rivka Goldgart te studeer by die Shulamit Konservatoria en by die Akademie van Musiek in Tel Aviv waar hy op die ouderdom van tien jaar sy eerste uitvoering gegee het.[5] Hy het na die VSA getrek ten einde by die Juliard Skool van Musiek onder die vioolpedagoog Ivan Galamian en sy assistent Dorothy DeLay te studeer.[6]

Loopbaan

[wysig | wysig bron]

Uitvoerings

[wysig | wysig bron]
Ed Sullivan wens die 13-jarige Itzhak Perlman geluk na 'n konsert (1958)

Perlman het twee keer op die Ed Sullivan Program verskyn, naamlik in 1958, en weer in 1964 op dieselfde program saam met die Rolling Stones.[7] Hy het sy buiging by Carnegie Hall in 1963 gemaak en die Leventritt Kopetisie in 1964 gewen. Kort daarna het hy begin om wyd te toer. Bykomend tot 'n uitgebreide opname - en uitvoerings loopbaan het hy voortgegaan om gasverskynings op Amerikaanse televisieprogramme soos The Tonight Show en Sesame Street te maak, sowel as om te speel tydens funksies by die Withuis.

Alhoewel hy nooit as sanger bemark is nie het hy die rol van "Un carceriere" ("'n tronkbewaarder") op 'n 1981 EMI opname van Puccini se "Tosca" gespeel waarin Renata Scotto, Plácido Domingo, en Renato Bruson verskyn het met James Levine as dirigent. Hy het vroeër die rol gesing in 'n uittreksel van die opera tydens 'n 1980 Pensioenfonds Begiftigingskonsert - uitsending as deel van die Live from Lincoln Center reeks met Luciano Pavarotti as Cavaradossi en Zubin Mehta wat die New York Filharmoniese Orkes dirigeer.

Op 5 Julie 1986 het hy uitgevoer tydens die New York Filharmoniese Orkes se huldeblyk aan die 110ste herdenking van die Vryheidstandbeeld wat in die VSA op televisie uitgesaai was.[8] Die orkes, wat deur Zubin Mehta gedirigeer is, het in New York stad se Central Park gespeel.

In 1987 het hy by die Israel Filharmoniese Orkes (IFO) aangesluit vir hul konserte in Warskou en Boedapest sowel as ander stede in die Oos-Blok lande. Hy het met die IFO in die lente van 1990 getoer vir die orkes se heel eerste uitvoering in die Sowjetunie, met konserte in Moskou en Leningrad. Hy het weer in 1994 met die IFO getoer en in China en Indië opgetree.

In 2015, tydens 'n klassieke musiek program getiteld The Chamber Music Society of Lincoln Center wat deur WQXR in New York Stad geproduseer is was dit bekend gemaak dat Perlman die onerkende vioolsolo op die 1989 Billy Joel liedjie The Downeaster Alexa gespeel het.

Terwyl Perlman primêr optree as solis het hy ook saam met ander musikante opgetree, insluitende Yo-Yo Ma, Pinchas Zukerman, Jessye Norman, Isaac Stern, en Yuri Temirkanov tydens die 150ste herdenking van Tsjaikofski in Leningrad in Desember 1990. Hy het ook oor die jare tydens verskeie geleenthede uitvoerings en opnames gemaak met sy vriend en mede Israeli violis Pinchas Zukerman.

Behalwe vir die speel en opneem van klassieke musiek waarvoor hy die beste bekend het Perlman ook jazz gespeel, insluitende 'n plaat wat saam met die jazz pianis Oscar Peterson gemaak is, en bykomend hiertoe, klezmer. Perlman het al as solis opgetree vir 'n groot aantal rolprent klankbane soos die tema van die 1993 rolprent Schindler's List deur John Williams, wat gevolglik 'n Oscar vir die Beste Oorspronklike Klankbaan gewen het. Meer onlangs was hy die violis vir die 2005 rolprent Memoirs of a Geisha saam met die tjellis Yo-Yo Ma. Perlman het seleksies van die klankbane van rolprente wat vir Beste Oorspronklike Klankbaan genomineer is gespeel tydens die 73ste Grammy toekennings saam met Yo-Yo Ma en tydens die 78ste toekennings. [verwysing benodig]

Perlman by die Withuis in 2007

Platelys (nie volledig nie)

[wysig | wysig bron]
  • Tradition (1987)
  • Duos (1987)
  • Vivaldi: The Four Seasons/3 Violin Concertos (1992)
  • The American Album (1995)
  • In the Fiddler's House (1995)
  • Holiday Tradition (1998)
  • Concertos from My Childhood (1999)
  • The Essential Itzhak Perlman (Sony Classical, 2009)
  • Eternal Echoes (2012)
  • Violin Sonatas (Universal Music Classics/Deutsche Grammophon, 2015)
  • The Perlman Sound (Warner Classics, 2015)
  • The Easy Winners (Angel Records, 1975)
  • A Different Kind of Blues (EMI/Angel, 1980)
  • It's a Breeze (EMI/Angel, 1981)
met Oscar Peterson
[wysig | wysig bron]
  • Side by Side (TELARC CD-83341 1994)

Eerbewyse en Toekennings

[wysig | wysig bron]
  • 1964: Leventritt Kompetisie – Wenner
  • 1977: Grammy Toekenning vir Beste Instrumentale Solis uitvoering (met orkes): Vivaldi: Die Vier Seisoene
  • 1978: Grammy Toekenning vir Beste Kamermusiek uitvoering: Beethoven: Sonates vir Viool en Klavier (met Vladimir Ashkenazy)
  • 1978: Grammy Toekenning vir Beste Klassieke Album: Brahms: Vioolconcerto in D
  • 1980: Grammy Toekenning: Beste Instrumentale Solis uitvoering (sonder orkes): The Spanish Album
  • 1980: Grammy Toekenning: Beste Kamermusiek uitvoering: Musiek vir Twee Viole (met Pinchas Zukerman)
  • 1980: Grammy Toekenning vir Beste Instrumentale Solis uitvoering (met orkes): Brahms Dubbelconcerto vir Viool en Tjello in A mineur (met Mstislav Rostropovich)(Prys gedeel)
  • 1980: Grammy Toekenning for Beste Instrumentale Solis uitvoering (met orkes): Berg: Vioolconcerto/Strawinski: Vioolconcerto in D (TIE)
  • 1981: Grammy Toekenning for Beste Instrumentale Solis uitvoering (met orkes): Issac Stern 60ste Herdenking Viering (m/ Isaac Stern & Pinchas Zukerman)
  • 1981: Grammy Toekenning vir Beste Kamermusiek uitvoering: Tsjaikofski: Klaviertrio in A mineur (met Lynn Harrell & Vladimir Ashkenazy)
  • 1982: Grammy Toekenning vir Beste Instrumentale Solis uitvoering (met orkes): Elgar: Vioolconcerto in B mineur
  • 1987: Grammy Toekenning for Beste Kamermusiek uitvoering: Beethoven: Die volledige Klaviertrios (met Lynn Harrell & Vladimir Ashkenazy)
  • 1987: Grammy Toekenning vir Beste Instrumentale Solis uitvoering (met orkes): Mozart: Vioolconcertos Nos. 2 and 4
  • 1990: Grammy Toekenning vir Beste Kamermusiek uitvoering: Brahms: Die Drie Vioolsonates (met Daniel Barenboim)
  • 1990: Grammy Toekenning vir Beste Instrumentale Solis uitvoering (met orkes): Dmitri Sjostakowitsj Vioolkonsert No.1 in A Mineur/Glazunov Vioolkonsert in A mineur
  • 1995: Grammy Toekenning vir Beste Instrumentale Solis uitvoering (met orkes): The American Album—Works of Bernstein, Barber, Foss
  • 2003: Kennedy Sentrum Eerbewyse
  • April 1980: Newsweek tydskrif het 'n artikel oor Mnr. Perlman gehad met 'n omslagverhaal[9]
  • 1986: Geëer met die Vryheidsmedalje deur President Ronald Reagan.[10]
  • 1992: Emmytoekenning: Uitstekende Klassieke Program in die Uitvoerende Kunste: Perlman in Rusland
  • 1994: Emmy Toekenning: Uitstekende Individuele Prestasie: Kulturele Programme
  • 1996: Emmy Toekenning: Uitstekende Kulturele Musiek-Dans Program: Itzhak Perlman: In the Fiddler's House
  • 1999: Emmy Toekenning: Uitstekende Klassieke Musiek-Dans Program: Itzhak Perlman: Fiddling for the Future
  • 2000: Die Nasionale Kunstemedalje toegeken deur President Bill Clinton.[11]
  • 2008: Grammy Lewenslange Prestasie-toekenning
  • 2015: Presidensiële Vryheidsmedalje toegeken deur President Obama[12][13]
  • 2016: Die Genesis-prys toegeken deur die Israeliese Eerste Minister.[14]
  • 2017: Onderwerp van die dokumentêre program gemaak deur Alison Chernick.[15]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Vertaal uit die Engelse Wikipedia artikel
  2. "'I WOKE UP AND I COULDN'T WALK': THIS IS THE POLIO THAT SHOULD BECOME JUST A MEMORY". The Jerusalem Post (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Desember 2019. Besoek op 18 Mei 2018.
  3. Lee, Ji Hyun (26 Desember 2014). "How They Roll". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Desember 2019. Besoek op 26 Desember 2014.
  4. "Israeli Violin Prodigy Admits He Likes Jazz" (in Engels). Proquest.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Augustus 2019. Besoek op 1 Oktober 2011.
  5. "Perlman, Itzhak". Oxford Music Online. Besoek op 1 Oktober 2011.
  6. "Perlman, Itzhak Biography: Contemporary Musicians" (in Engels). Enotes.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Junie 2009. Besoek op 1 Julie 2011.
  7. Duration: 60 min. "Watch The Ed Sullivan Show Season 12 Episode 8 Itzhak Perlman / Carol Lawrence & Larry Kert / Film: Ed Sullivan Visits Jerusalem" (in Engels). Ovguide.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 April 2016. Besoek op 1 Julie 2011.
  8. "Liberty Receives Classical Salute, Sun Sentinel, July 5, 1986" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 September 2018.
  9. "Newsweek cover story 1980". Geargiveer van die oorspronklike op 14 September 2002. Opgespoor op 25 Maart 2008.
  10. "Perlman awards". Geargiveer van die oorspronklike op 14 September 2002. Opgespoor 25 Maart 2008.
  11. "Perlman awards". Geargiveer van die oorspronklike op 14 September 2002. Opgespoor 25 Maart 2008.
  12. "President Obama Names Recipients of the Presidential Medal of Freedom". The White House. 16 November 2015. Opgespoor op 16 November 2015.
  13. Phil Helsel – "Obama honoring Spielberg, Streisand and more with medal of freedom," NBC News, 24 November 2015. Opgespoor 25 November 2015.
  14. "Genesis Prize". Opgespoor 7 Mei 2015.
  15. Verongos, Helen T. (8 Maart 2018). "Review: 'Itzhak,' the Man and the Musician". The New York Times. Opgespoor 15 Maart 2018.