Juan-les-Pins
Juan-les-Pins Joan dei Pins • Jouan dei Pin | |
|---|---|
Kwartier | |
 Juan-les-Pins, soos gesien vanaf Kaap Antibes | |
  Juan-les-Pins | |
| Koördinate: 43°34′16″N 07°06′34″O / 43.57111°N 7.10944°OKoördinate: 43°34′16″N 07°06′34″O / 43.57111°N 7.10944°O | |
| Land |  Frankryk |
| Gewes |  Provence-Alpes-Côte d'Azur |
| Département |  Alpes-Maritimes |
| Munisipaliteit (commune) | Antibes |
| Hoogte | 10 m (30 ft) |
| Bevolking | |
| • Totaal | 4 993 |
| Poskode | 06160 |
| Skakelkodes | 06004 |
| Webwerf | antibes-juanlespins.com |
Juan-les-Pins of kort Juan [ʒyˌɑ̃.leˈpɛ̃], in Provensaalse Oksitaans Joan dei Pins (volgens die klassieke norm) of Jouan dei Pin (volgens die spelreëls wat deur die digter Frédéric Mistral en sy beweging Felitbritge vasgelê is) is 'n kwartier en strandoord in die Suid-Franse munisipaliteit Antibes. Dit is suid van Antibes se stadsgebied en wes van die Kaap Antibes langs die Mediterreense kus van die Franse Riviera (Côte d'Azur) tussen Cannes en Nice geleë.
.jpeg)
'n Dertigtal privaat en openbare sandstrande en 'n lewendige naglewe met vermaak van alle vorme maak van Juan-les-Pins 'n gewilde toeristebestemming wat ook by stralerjakkers aanklank vind.[1] Reeds in die 1920's het bekende sterre, kunstenaars en skrywers soos Coco Chanel en Marlene Dietrich, F. Scott Fitzgerald en Josephine Baker hier hul vrolike partyjies gevier. Vandag is Juan-les-Pins een van die Mediterreense gunstelinghawens waar die luukse jagte van welvarendes voor anker lê.
Toerisme[wysig | wysig bron]
Juan-les-Pins is amptelik in 1882 as strandoord gevestig. Die ontsluiting van Juan-les-Pins se toerisme-potensiaal in 1884 is onlosmaaklik verbonde met die sogenaamde Victoriaanse hemofilie waaraan die agtste kind en jongste seun van koningin Victoria en prins Albert, prins Leopold, hertog van Albany, gely het. In Februarie 1884 het Leopold op aanbeveling van sy dokters 'n lang vakansie in Cannes begin om die koue winterklimaat in die Verenigde Koninkryk te ontvlug. Juan-les-Pins was een van sy gunstelingplekke tydens sy kort verblyf. Op 27 Maart het hy in sy woning te Cannes, Villa Nevada, geval en ernstige kopbeserings opgedoen. Die volgende oggend is hy aan breinbloeding oorlede, vier maande voor die geboorte van sy seun Charles Edward.
F. Scott Fitzgerald: Tender Is the Night (1934)
Maar eers vanaf die 1920's is Juan-les-Pins danksy die inisiatief van die Amerikaanse spoorwegingenieur, sakemagnaat en filantroop Frank Jay Gould (1877−1956) en Édouard Baudoin, 'n restauranteienaar van Nice, stelselmatig as internasionale strandoord ontwikkel. Die kuslyn is op plekke verander en moerasse drooggelê. In 1925 het Gould met die bou van sy hotel Le Provençal begin wat met sy 290 kamers op tien verdiepings veral op gaste gefokus het wat sy kasino, geopen op 25 Junie 1927, besoek het. As een van die destyds grootste weelde-hotelle in Europa het Le Provençal internasionale belangstelling gewek en kon die name van bekende persoonlikhede, onder wie regisseurs, rolprentsterre en kunstenaars soos Douglas Fairbanks, Charlie Chaplin, Mary Pickford, Maurice Chevalier en Man Ray, by sy gastelys voeg. Die hotel, wat sedert 1976 leeggestaan het, is intussen deur 'n Britse miljardêr gekoop en word tans omgebou tot 'n luukse woonstelgebou.[2]
Die wisselkoers van die Amerikaanse dollar teenoor die Franse franc was in 1925 met 1:36 betreklik gunstig, terwyl ook die Amerikaanse prohibisiewet steeds meer toeriste uit die Verenigde State na die Franse Riviera laat stroom het. So ook Gerald (1888−1964) en Sarah Murphy (1883−1975) wat in Antibes in die Villa America ingetrek het. Gerald, seun van die stigter van Mark Cross Company in New York, het tydens sy verblyf in Parys en Antibes vriendskapsbande gesmee met kunstenaars en skrywers soos F. Scott Fitzgerald, Ernest Hemingway, John Dos Passos, Archibald MacLeish, Dorothy Parker, Pablo Picasso, Gertrude Stein, Fernand Leger, Igor Strawinski en Cole Porter vir wie hulle verskeie kere as gashere opgetree het. Die Murphys was die inspirasie vir F. Scott Fitzgerald se roman Tender Is the Night van 1934. Die twee hoofkarakters, Dick en Nicole Diver, is op sy gashere geskoei.
In 1926 het die Amerikaanse skrywer F. Scott Fitzgerald hom met sy eksentrieke vrou Zelda en hul vyfjarige dogter Frances «Scottie» in Juan-les-Pins gevestig waar hulle aanvanklik die Villa Paquita en kort daarna 'n huis naby die kaap, Villa St. Louis, gehuur het.[3] Die egpaar het enkele jare lank opslae gemaak met die kring van bekende kunstenaars, wat besoek afgelê het by hulle, maar ook met hul dekadente leefstyl, voordat hulle in 1927 verder getrek het. Hul woonhuis is later uitgebrei en in 1929 omgeskep in 'n vyfsterhotel met veertig kamers, die Belles-Rives, waarby die Art Deco-styl en atmosfeer van die 1920's sorgvuldig bewaar is.[4]
Die Amerikaanse fotograaf Walker Evans het in die lente van 1927, ná die afsterwe van sy moeder, na Suid-Frankryk gereis. In Juan-les-Pins het selfportrette (as skadu teen die muur[5]) en ander werke ontstaan voordat hy per boot vanuit Villefranche na Genua vertrek het en in April deur Italië gereis het.
In 1931 het Klaus en Erika Mann 'n besoek aan Juan-les-Pins gebring en dit, saam met ander nedersettings langs die kus, in hul alternatiewe reisgids Das Buch von der Riviera beskryf.
Jazzfees[wysig | wysig bron]
Die Jazzfees van Juan-les-Pins, Jazz à Juan, word jaarliks in Julie in die klein Gould-dennebos naby die strand gehou en het aan die strandoord die bynaam Nouvelle-Orléans-les-Pins besorg. Gestig in 1960, is dit een van die oudste jazzfeeste in Europa.[6] Van die wêreld se bekendste jazz-musici het hier opgetree, onder wie Ray Charles, Miles Davis, Louis Armstrong, Count Basie, Dizzy Gillespie, Charlie Mingus, Stan Getz, Charlie Parker, John Coltrane, Keith Jarrett, Sarah Vaughan en Diana Krall.
Sport[wysig | wysig bron]
Juan-les-Pins maak aanspraak daarop dat dit die bakermat van waterskisport is (alhoewel daar in die 1920's ook Amerikaanse baanbrekers vir hierdie sportsoort was). In 1932 het Leo Roman en Emil Petersen hier die eerste waterskiklub gevestig, met Frank Jay Gould as borg. Die eerste waterski-wêreldkampioenskap is in 1949 hier gehou.[7]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Janelle McCulloch: Provence and the Côte d'Azur. Sydney and Victoria: Pan Macmillan Australia 2013, bl. 172
- ↑ Nice Matin, 5 Februarie 2018: Découvrez comment le Provençal, l'ancien palace de Juan-Les-Pins, va se transformer. Besoek op 28 Augustus 2019
- ↑ Deborah Lawrenson: Belles Rives: F Scott Fitzgerald at Juan-les-Pins. Besoek op 28 Augustus 2019
- ↑ www.bellesrives.com: L'Histoire. Besoek op 28 Augustus 2019
- ↑ Los Angeles County Museum of Art: Walker Evans, Self-portrait, Juan-les-Pins, France. Besoek op 21 April 2020
- ↑ www.jazzajuan.com: Histoire de Jazz à Juan. Besoek op 28 Augustus 2019
- ↑ Antibes Juan-les-Pins: Belles Rives Ski Nautique. Besoek op 28 Augustus 2019
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Juan-les-Pins.
- Toerisme
- F. Scott Fitzgerald
