Kobalt(II)karbonaat
|
Algemeen | |
|---|---|
| Naam | Kobalt(II)karbonaat |
_carbonate.jpg) | |
| Chemiese formule | CoCO3 |
| Molêre massa | 118,9 [g/mol][1] |
| CAS-nommer | 1308-06-1[1] |
| Voorkoms | pienkrooi vastestof[1] |
| Fasegedrag | |
| Selkonstantes | a= 466,18(5)'c= 1496,3(2) [2] |
| Ruimtegroep | R3c |
| Nommer | 167 |
| Strukturbericht | G0₁ |
| Smeltpunt | 200 °C[1] |
| Kookpunt | ontbind 280 °C[1] |
| Digtheid | 4,2 [1] |
| Oplosbaarheid | byna onoplosbaar[1] |
| Ksp | 1,4 x 10-13[3] |
|
Suur-basis eienskappe | |
| pKa | |
|
Veiligheid | |
| Flitspunt | nie-brandbaar |
| LD50 | 664 mg/kg (rot; oraal)[1] |
|
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal  Chemie
| |
Kobalt(II)karbonaat is 'n sout van kobalt in sy 2+ oksidasietoestand en koolsuur met chemiese formule CoCO3.
Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]
Kobalt(II)karbonaat kristalliseer in die kalsiet-struktuur (G01 in die strukturbericht-klassifikasie).
Termiese ontbinding[wysig | wysig bron]
Termogravimetriese ontleding van kobalt(II)karbonaat onder stikstof wys die vorming van kobalt(II)oksied teen 333 °C, volgens:
In teenwoordigheid van suurstof kan ook kobalt(II,III)oksied gevorm word. [4]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 "MSDS" (PDF). Carl Roth. Besoek op 22 September 2023.
- ↑ F. Pertlik (1985). "Structures of hydrothermally synthesized cobalt(II) carbonate and nickel(II) carbonate". Acta cryst. C42: 4–5. doi:10.1590/0366-69132022683853152.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link) - ↑ "Solubility Product Constants near 25 °C". U. Rhode Island.
- ↑ Zhen Ouyang, Ping Wen, Yifeng Chen, Longgang Ye (2020). "Study on thermodynamic equilibrium and character inheritance of cobalt carbonate decomposition". Vacuum. 179: 109559. doi:10.1016/j.vacuum.2020.109559.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)