Gaan na inhoud

Molekulêre wolk

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Deel van die Molekulêre Wolk Taurus.[1]
Saamgestelde foto wat jong sterre wys in en om die Molekulêre Wolk Cepheus B.

’n Molekulêre wolk is ’n soort interstellêre wolk waarvan die digtheid en grootte die vorming van molekules, gewoonlik molekulêre waterstof (H2), moontlik maak.

Voorkoms

[wysig | wysig bron]

In die Melkweg maak molekulêre gaswolke minder as een persent van die volume van die interstellêre medium uit, maar dit is die digste deel van die medium en bevat rofweg die helfte van die totale gasmassa aan die binnekant van die Son se galaktiese wentelbaan.

Die grootste deel van die gas kom voor in ’n kring tussen 3,5 en 7,5 kiloparsek (11 000 en 24 000 ligjare) van die middel van die Melkweg af – die Son is sowat 8,5 kiloparsek van die middel af.[2]

Stervorming

[wysig | wysig bron]

Die algemene veronderstelling is dat nuwe sterre slegs binne molekulêre wolke kan vorm. Dit is vanweë hul lae temperatuur en hoë digtheid, aangesien die swaartekrag wat ’n wolk laat instort, hoër is as die interne druk wat ’n instorting voorkom. Daar is ook bewyse dat groot, stervormende wolke in ’n groot mate ingeperk word deur hul eie swaartekrag (nes sterre, planete en sterrestelsels), eerder as deur eksterne druk (soos wolke in die lug).

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "APEX Turns its Eye to Dark Clouds in Taurus". ESO-persverklaring (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Desember 2018. Besoek op 17 Februarie 2012.
  2. Ferriere, D. (2001). "The Interstellar Environment of our Galaxy". Reviews of Modern Physics. 73 (4): 1031–1066. arXiv:astro-ph/0106359. Bibcode:2001RvMP...73.1031F. doi:10.1103/RevModPhys.73.1031.